Του Βασίλειου Ρέπα, Αντιστράτηγου ε.α.
Κυριότερα Σημεια Νέας Στρατηγικής Αντίληψης της Συμμαχίας (Strategic Concept) (Στρατηγικού Δόγματος) του ΝΑΤΟ.
1. Η Νέα Στρατηγική Αντίληψη της Συμμαχίας (Strategic Concept), για την επόμενη δεκαετία, που ενέκριναν, στη Σύνοδο της Μαδρίτης, οι αρχηγοί Κρατών και Κυβερνήσεων των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ (North Atlantic Treaty Organization) αποτελεί το πιό σημαντικό καθοδηγητικό έγγραφο (Guiding Document) του ΝΑΤΟ, μετά τον Καταστατικό του Χάρτη, που ειναι το Σύμφωνο ιδρυσεως του.
Με βάση τη Νέα Στρατηγική Αντίληψη θα εκδοθούν στη συνέχεια οδηγίες που θα καθορίζουν τα πολιτικά και στρατιωτικα μεσα (δυνατότητες), με τα οποια θα υποστηριχτεί η εφαρμογή της.
2. Κυριότερα και σημαντικότερα σημεία της νέας στρατηγικής αντίληψης:
α. Το ΝΑΤΟ παραμένει Περιφερειακός Οργανισμός, με μεγάλο όμως ενδιαφέρον, για συνεργασίες στη Βόρεια Αφρική, τη Ζώνη Σαχέλ και τον Ινδό-Ειρηνικό, καθόσον οι εκεί εξελίξεις μπορούν να έχουν άμεση επίδραση στην Ευρωατλαντική Ασφάλεια και επιβάλουν την ενίσχυση της διαπεριφερειακής συνεργασίας με την Αυστραλία, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και τη Ινδία.
β. Επισημαίνει, ότι το “όραμα μας είναι σαφές και θέλουμε να ζήσουμε σε έναν κόσμο όπου είναι σεβαστή η εθνική κυριαρχία, η εδαφική ακεραιότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο και ότι η κάθε χώρα μπορεί να επιλέξει το δικό της δρόμο χωρίς επιθετικότητα, εξαναγκασμό και υπονόμευση”.
γ. Η Συλλογική ασφάλεια (αποτροπή και άμυνα), η Πρόληψη και Διαχείριση Κρίσεων και Συνεταιριστική Ασφάλεια, παραμένουν οι βασικές αποστολές του ΝΑΤΟ και στην νέα Στρατηγική Αντίληψη.
δ. Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και η συλλογική «ανθεκτικότητα» (resilience) χαρακτηρίζονται κρίσιμοι παράγοντες για τη υλοποίηση των παραπάνω βασικών αποστολών.
ε. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην διατήρηση της «πυρηνικής Συμμαχίας» για καθαρά λόγους αποτροπής.
στ. Χαρακτηρίζει προκλήσεις και απειλές, για τις δημοκρατικές διαδικασίες και τους δημοκρατικούς θεσμούς των χωρών, τις νέες υβριδικές απειλές και τις προκλήσεις, όπως οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, οι εκστρατείες παραπληροφόρησης, η εργαλειοποιηση από κράτη και μη, της μετανάστευσης και του ενεργειακού εφοδιασμού.
ζ. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στις αναδυόμενες “ενοχλητικές” τεχνολογίες, που θα απασχολήσουν τη Συμμαχία την επόμενη δεκαετία, καθ’ οσον αλλάζουν το πλαίσιο στον τομέα της ασφάλειας και καθορίζεται ως βασική προτεραιότητα της Συμμαχίας η πρωτοπορία στις τεχνολογίες αιχμης, η καινοτομία στις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ και η αύξηση της συνεργασίας μεταξύ των Συμμάχων στη στρατιωτική τεχνολογία και καινοτομία, για την ενίσχυση της διαλειτουργικότητας.
η. Δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα στη στρατηγική σχέση και συνεργασία ΝΑΤΟ και ΕΕ, η οποία χαρακτηρίζεται ως μοναδικός και αναγκαίος εταίρος, για περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας στους τομείς ανθεκτικότητας, ενεργειακής ασφάλειας, κλιματικής αλλαγής και υβριδικών απειλών, με την πλήρη εμπλοκή των μην μελών της ΕΕ στις αμυντικές προσπάθειες της Ένωσης.
θ. Χαρακτηρίζει τη Ρωσική Ομοσπονδία ως την πλέον σημαντική και άμεση απειλή για την ασφάλεια των Συμμάχων και τη σταθερότητα στην Ευρωατλαντική Περιοχή, διατηρώντας παραλληλα ανοικτους διαύλους επικοινωνίας, για μείωση των κινδύνων κλιμάκωσης της κρίσης, με την μη κατάργηση της Ιδρυτικής Πράξης ΝΑΤΟ-Ρωσίας.
ι. Απέναντι στην Κίνα, επιλέγεται η στρατηγική της διπλής προσέγγισης, από ανάγκη για εποικοδομητική σχέση, στα πλαίσια της προσπάθειας, που καταβαλεται για αποστασιοποίηση της από τη Ρωσια και την αποφυγή μεγαλύτερης αντιπαλότητας, παρά το ότι χαρακτηρίζεται πρόκληση απέναντι στα συμφέροντα, στην ασφάλεια και στις αξίες της Συμμαχίας, μετά την στρατηγική σχέση που υπέγραψε με τη Ρωσία στις 4 Φεβ. 22.
ια. Αναφέρεται επίσης στην ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και στην ελευθερία των θαλασσών και στην ανάγκη για ειρηνική συμπεριφορά.
3. Σχόλια
α. Στα θετικά, της Νέας Στρατηγικής Αντίληψης, για την Ελλάδα, σε σχέση με τη νεο-οθωμανική αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας:
(1) Η απαίτηση για σεβασμό στην εθνική κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο, χωρίς επιθετικότητα, εξαναγκασμό και υπονόμευση”.
(2) Ο Χαρακτηρισμός ως προκλήσεις και απειλές, για τις δημοκρατικές διαδικασίες και τους δημοκρατικούς θεσμούς, των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο, των εκστρατειών παραπληροφόρησης, και της εργαλειοποιησης της μετανάστευσης.
β. Στα αρνητικά η πλήρης εμπλοκή των μην μελών της ΕΕ στις αμυντικές προσπάθειες της Ένωσης, στα πλαίσια της στρατηγικής σχέσης και συνεργασίας ΝΑΤΟ και ΕΕ, φωτογραφίζοντας έτσι την Τουρκία. Στοιχείο που απαιτεί μεγάλη προσοχή και παρακολούθηση για άσκηση veto εντός ΕΕ και απαίτηση για πλήρη σεβασμό εκ μέρους της Τουρκίας των δύο προαναφερόμενων θετικών σημείων.
Περισσότερα άρθρα από τον Βασίλειο Ρέπα:
