Σε τι αποσκοπούσε η ανάκληση του Επιτελείου του Στρατηγού Κωσταράκου; Στο να γλιτώσουμε χρήματα ή να μειώσουμε το κύρος του; Μήπως αυτή η επίθεση στο πρόσωπό του γίνεται επειδή «ζημιώνει» η παρουσία του κάποιους;
Το να έχει μια χώρα μέλος της ΕΕ Πρόεδρο της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ένωσης μάλλον είναι τιμή. Αλλά στην Ελλάδα κάποιοι δεν το «νιώθουν» έτσι. Το θεωρούν «πεταμένα λεφτά». Ποιοι είναι αυτοί; Μα ποιοι άλλοι, αυτοί που τα έχουν καταφέρει όλα στη ζωή τους, που τους γνωρίζουν διεθνώς για την επιστημονική ή άλλη κατάρτισή τους, που υπηρετούν μόνο …την τσέπη τους και εν γένει το μόνο που μπορούν να κάνουν με επιτυχία είναι κακόπιστη κριτική.
Τελευταία, με απόφάσεις που πιθανότατα προήλθαν από κύκλους του ΥΠΕΘΑ, ανακλήθηκε σχεδόν το σύνολο του Επιτελείου του Στρατηγού Μιχαήλ Κωσταράκου, Προέδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής, ο οποίος επαναπατρίζεται το Νοέμβριο. Σε τι αποσκοπούσε αυτή η κίνηση; Στο να γλιτώσουμε χρήματα ή στο να μειώσουμε το κύρος του Προέδρου; Όπως ήταν φυσικό κι επόμενο, ο Στρατηγός Κωσταράκος αντέδρασε με δύο επιστολές οι οποίες έγιναν αντικείμενο βλακώδους κριτικής και χλευασμού από μερίδα του Τύπου που ασχολείται με τα θέματα της άμυνας.
Η όλη ιστορία έχει και μια άλλη πλευρά: Ποιος θα είναι ο νέος ρόλος του Στρατηγού, ενός ανθρώπου με διεθνές κύρος και σημαντικές γνωριμίες. Μήπως αυτή η επίθεση στο πρόσωπό του γίνεται επειδή «ζημιώνει» κάποιους; Συνήθως κάπως έτσι γίνεται. Η γνωστή λενινιστική τακτική της απομείωσης της αξίας κάποιου για να «σπρώξουμε» έναν άλλο μικρότερης αξίας.
Και ναι μεν η Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Επιτροπή είναι όργανο συμβουλευτικό αλλά τα τελευταία χρόνια, σε συνεργασία με την Ευρωπαία Επίτροπο Άμυνας Φεντερίκα Μογκερίνι, ανέπτυξαν μια σειρά έργων και πρωτοβουλιών που θα μεταβάλλουν το σκηνικό της κοινής Ευρωπαϊκής Αμυντικής Πολιτικής και Συνεργασίας, στην οποία η Ελλάδα θα παίξει σημαντικό ρόλο. Υπάρχουν φορείς στην Ελλάδα που εργάζονται για χρόνια στον τομέα αυτό και πλέον είναι προφανές πως έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για μια εξαιρετικά αξιόλογη επένδυση που θα αποφέρει και κύρος στη χώρα αλλά και θέσεις εργασίας σε αρκετούς Έλληνες.
Βέβαια, οι Έλληνες που θα εργαστούν στα έργα αυτά θα έχουν αποδεδειγμένη αξία, πιστοποιήσεις και προσόντα, οι άλλοι, αυτοί που στηρίζονται σε πολιτικά γραφεία και υπόγειες διαδρομές, έχουν ξιφουλκήσει. Το θετικό είναι πως οι τελευταίοι δεν καταλαβαίνουν πόσο κοντά είναι στο τέλος της «ένδοξης» καριέρας τους ως νεροκουβαλητές, κόλακες και συκοφάντες. Ο νοών νοείτω.
