Στην Ελλάδα του σήμερα, αν πούμε πως εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει η πολιτική δε θα πέσουμε και πολύ έξω. Τι συμβαίνει τελικά;
Οι παλαιότεροι στρατιωτικοί συνήθιζαν να λένε πως εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει ο Στρατός. Κι αυτό είχε την εξήγησή του γιατί ο πόλεμος, βασικό έργο του Στρατού, δεν έχει καμία λογική. Στην Ελλάδα του σήμερα, αν πούμε πως εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει η πολιτική δε θα πέσουμε και πολύ έξω. Κι αυτό το φαινόμενο έχει φυσικά την εξήγησή του.
Κι η εξήγηση είναι απλή, διότι το πολιτικό σύστημα, ήτοι, βουλευτές, υπουργοί, παρατρεχάμενοι, πελάτες – ψηφοφόροι και επιχειρηματίες – κολλητοί, αν πούμε πως εκλογικεύεται η κατάσταση, θα πεινάσουν άπαντες. Στο πλαίσιο αυτό, οι μεν έχοντες και κατέχοντες την εξουσία κάνουν διαγωνισμό κωλοτούμπας και λαϊκισμού, οι δε αποβλέποντες στην εξουσία κάνουν διαγωνισμό πατριωτισμού και βλακείας.
Από την ΑΟΖ και την αύξηση της Αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια του Πάνου Καμμένου, μέχρι την ιδανική συμφωνία για το Σκοπιανό του Νίκου Κοτζιά, αυτή η κυβέρνηση που θεωρητικά δε συμφωνεί σε τίποτα αλλά πρακτικά συμφωνεί στην παραμονή στην εξουσία, τα έχει κάνει όλα καλά. Αφού έσκισαν τα μνημόνια, κατήργησαν τον ΕΝΦΙΑ, μας έκαναν εθνικά υπερήφανους και μας έβγαλαν από την κρίση, τώρα εν μία νυκτί θα επιλύσουν κι όλα τα εθνικά θέματα. Μάλλον πολύ σανό έχουν περίσευμα και ψάχνουν «ζωντανά» για να το δώσουν.
Και πάμε στ’ άλλα παληκάρια, ΝΔ και Σία. Εκεί ψάχνουν ακόμα τι θέλουν και πως θα κάνουν ντόρο αλλά και δε θα χαλάσουν το κεντρώο προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Άλλα λένε έξω, άλλα λένε μέσα, άλλα λένε οι κεντροδεξιοί, άλλα οι κεντρώοι κι άλλα οι ακροδεξιοί που έχουν μαζευτεί σ’ ένα συνοθύλευμα απόψεων, θέσεων και φιλοσοφίας. Κάνουν κριτική στην κυβέρνηση για αυτά που έκαναν οι ίδιοι και που θα ξανακάνουν αν επανέλθουν στην εξουσία. Καμία ουσιαστική θέση – πρόταση για τα εθνικά θέματα, παρά μόνο ένα συνεχές κυνηγητό της ουράς τους μπας και… Αν ρωτήσεις 10 διαφορετικούς Νεοδημοκράτες τι εκπροσωπεί το κόμμα τους θ’ ακούσεις δέκα διαφορετικές απόψεις.
Αυτό λίγο πολύ είναι το πολιτικό σκηνικό. Και στη μέση ο κρατικός μηχανισμός και οι Ένοπλες Δυνάμεις. Οι οποίες είναι παντού, και στο προσφυγικό, και στην κοινωνική προσφορά και στην αποστολή τους. Σε λίγο κοντά σας και στην καθαριότητα! Το μόνο που μας έλειπε είναι τα συλλατήρια. Οργανωμένα ποιός ξέρει από ποιούς και με τι σκοπό. Πάντως όχι γι’ αυτόν που φαίνεται. Αφού στήσαμε κρεμάλες, κάναμε μηνύσεις για εσχάτη προδοσία, ρίξαμε γιαούρτια και μπούφλες, τώρα το γυρίσαμε στις “πολιτισμένες αντιδράσεις” του λαού. Κι ενώ έχουμε το γνωστό Καρανίκα να πουλάει αριστερή κουλτούρα και διανόηση, όντας αμόρφωτος κι ανιστόρητος, έχουμε και τη Μαρούπα να προαναγγέλει εκτελέσεις και απώλεια εδαφών.
Μήπως τελικά αυτό μας αξίζει;
