Τι γίνεται με τις συντάξεις χηρείας σε συζύγους που έχουν την ατυχία να είναι… ζωντανές; Η κυβέρνηση έχει βρει την λύση. Να πάνε να δουλέψουν στα 50 τους.
Το κίνημα ενάντια στον νόμο της κυβέρνησης που κόβει τις συντάξεις απο τις χήρες με ηλικιακά κριτήρια φουντώνει.
Οι στρατιωτικές οικογένειες είναι στην πρώτη γραμμή ζητώντας να αλλάξει ο νόμος. Είναι χαρατηριστικό πως σε ερώτηση του Θ. Δαβάκη που επικέντρωνε το ενδιαφέρον του στους στρατιωτικούς ως πιθανότερα θιγόμενους απο τον νόμο, ήταν που ο Α. Πετρόπουλος είχε απαντήσει:
«και οι σύζυγοι πια των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, οι σύζυγοι γυναίκες εννοώ έχουν πια το δικαίωμα και την δυνατότητα να εργάζονται συγκριτικά με τον παλιο καιρό που και εσείς θα ξέρετε που για να παντρευτεί κάποιος αξιωματικός μια κοπέλα που ήθελε να την παντρευτεί έπρεπε να πάρει και την άδεια της υπηρεσίας, δηλαδή να εξεταστεί αν έχει περιουσία, να μην δουλεύει, να, να, να….Ε αυτά έχουν εξαλειφθεί πια. Και τέλος πάντων είναι παρα πολλοί αυτοί που δουλεύουν μακριά απο το σπίτι τους»
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ:Χήρες στρατιωτικών: Γάμοι με προίκα και παιδιά με …άδεια
Φυσικά το θέμα αφορά όλες τις χήρες και συνεπώς οι αντιδράσεις όσο γίνεται κατανοητό τι έχει συμβεί φουντώνουν.
Ο βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων Γιώργος Κατσιαντώνης κατέθεσε ερώτηση στην Βουλή για το θέμα και αναρωτιέται αν η κυβέρνηση προσδοκά …ανάσταση νεκρών.
Εδώ που φτάσαμε βέβαια δεν είναι απίθανο να το ακούσουμε και αυτό.
Δείτε τι τονίζει ο βουλευτής στην ερώτηση του:
Το χειρότερο, όμως, από τις μειώσεις, είναι ότι, από 13.05.2016 και εφεξής, κόβετε κυριολεκτικά κάθε δικαίωμα στη σύνταξη σε περίπτωση θανάτου συνταξιούχου ή ασφαλισμένου.
Ειδικότερα, όπως προβλέπεται σήμερα με το Νόμο 4387/201, υπάρχει υποχρεωτικό όριο ηλικίας το 55ο έτος για τον επιζώντα σύζυγο, προκειμένου αυτός να θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα σύνταξης λόγω θανάτου, το οποίο όριο ηλικίας πρέπει να έχει συμπληρωθεί κατά το χρόνο θανάτου του ασφαλισμένου ή συνταξιούχου, οπότε και η σύνταξη χορηγείται εφ’ όρου ζωής.
Δηλαδή αν, μακριά από όλους μας, τύχει και φύγει νεότερος των 55 ετών ο/η σύζυγος, λόγω αιφνιδίου ή τυχαίου γεγονότος, τότε, ακόμη και αν έχει δουλέψει από τα 20 χρόνια του, σύνταξη μόνον για τρία χρόνια στον/στην εναπομείναντα/ουσα εν ζωή σύζυγο και μετά…μηδέν , τέλος η σύνταξη, δηλαδή…περιμένετε την Ανάσταση του νεκρού για να ξαναδουλέψει και να ξαναζήσει η οικογένεια του αποβιώσαντος!!!
Αλήθεια, πόση φώτιση χρειάστηκε για όσους ασχοληθήκατε με αυτή την πρόβλεψη – θανατική καταδίκη χιλιάδων ή και εκατομμυρίων συμπολιτών μας;;;
