Όσο περνάει ο καιρός είναι πολλοί αυτοί που αισθάνονται στα ελληνοτουρκικά ότι βρίσκονται μπροστά σε ένα καλοσχεδιασμένο σκηνικό στο οποίο μας παρουσιάζουν άλλη εικόνα από την πραγματική.
Μετά από ένα «θερμό» καλοκαίρι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που σίγουρα όλοι θα το θυμόμαστε, ήρθε η ώρα των μεγάλων δυνάμεων σε αυτό το παιχνίδι για γερά νεύρα ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.
ΗΠΑ και Γερμανία, η κάθε μια από τη δική της πλευρά, εξυπηρετώντας διαφορετικά συμφέροντα αποφάσισαν να βάλουν τα πράγματα στη «θέση τους» και να καθίσουν τα «κακά» παιδιά της Αν. Μεσογείου στο τραπέζι του διαλόγου.
Με τη «θεία» Μέρκελ να εκδηλώνει ξεκάθαρα τη συμπάθειά της στην Τουρκία, η Ελλάδα καλείται να συζητήσει για θέματα, που δυστυχώς κανένας δεν είναι απολύτως σίγουρος ποια είναι αυτά. Οι «κόκκινες γραμμές» που διατυμπανίζονται εδώ και καιρό δεν ξέρουμε αν παραμένουν κόκκινες, ενώ η πρόγευση που έδωσε η περασμένη Πέμπτη για το τι θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα δεν είναι καθόλου καλή.
Η Ελλάδα δηλώνει «ικανοποιημένη», που οι εταίροι μας στην Ευρώπη ξεσκόνισαν τις «εργαλειοθήκες» τους για να τιμωρήσουν την Τουρκία, αν και όποτε, ενώ ο Ερντογάν δηλώνει «ενοχλημένος» που η ΕΕ του έκανε απλώς μια παρατήρηση!
Το μόνο σίγουρο είναι τα γεγονότα που συνέβησαν την περασμένη εβδομάδα και αυτά θα δούμε, ώστε να καταλάβουμε τελικά που …πάει το πράγμα.
Ας προσπαθήσουμε να τα δούμε ένα προς ένα:
Γεγονός 1. Ακόμα όλοι προσπαθούν να αντιληφθούν γιατί η ελληνική κυβέρνηση – και η Κυπριακή μαζί – πανηγυρίζουν για τα αποτελέσματα της περιβόητης Συνόδου Κορυφής η οποία αντί για κυρώσεις αποφάσισε απλά να θέσουμε την Τουρκία υπό παρακολούθηση!!!
Γεγονός 2. Την ίδια ακριβώς ημέρα ανακοινώθηκε ότι Ελλάδα και Τουρκία συμφωνήσαμε στο ΝΑΤΟ να λειτουργήσει «κόκκινο τηλέφωνο» αποφυγής συγκρούσεων όπως καμία 20αριά ακόμα που στήθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι για αυτόν τον διάλογο η κυβέρνηση ωρυόταν ότι δεν υφίσταται, ενώ στην Τουρκία ο Ερντογάν τον χρησιμοποίησε ως δικαιολογία για την απόσυρση του Oruc Reis.
Γεγονός 3. Και πάλι την ίδια ημέρα και μάλιστα αργά το βράδυ γίνεται γνωστό ότι πρωτοκολλήθηκε στον ΟΗΕ μετά από 10 μήνες το τουρκολιβυκό μνημόνιο δίνοντας μια εικόνα νομιμοποίησής του στα χέρια των Τούρκων. Για όσους γνωρίζουν στον ΟΗΕ δεν γίνονται τέτοιες ενέργειες χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ. Κι όμως και για αυτό ο πρωθυπουργός πανηγύριζε καθώς το παρουσίασε ως μεγάλη επιτυχία της ελληνικής διπλωματίας επειδή λέει …καθυστέρησε 9 μήνες.
Γεγονός 4. Η επίσκεψη Πομπέο έστειλε με το πλέον εμφατικό τρόπο ότι η Ελλάδα για τις ΗΠΑ – και αυτό ασχέτως Προέδρου – αποτελεί πλέον ιδιαίτερα αναβαθμισμένη περιοχή μεγάλων στρατιωτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων. Κάτι που σημαίνει ότι όχι μόνο δεν θα επιτρέψουν πολεμικές συγκρούσεις αλλά ούτε και θερμό επεισόδιο. Το γεγονός ότι επί τρεις ημέρες στην Ελλάδα ο Αμερικανός ΥΠΕΞ δεν είπε κουβέντα για την τούρκικη επιθετικότητα μόνο τυχαίο δεν ήταν καθώς δείχνει να θέλουν να «επιβάλουν» την ειρηνική συνύπαρξη των δύο χωρών για να προχωρήσουν τα σχέδια τους, ώστε να βάλουν φραγμό σε Ρωσία και Κίνα.
Γεγονός 5. Όποιος παρατηρήσει τις δηλώσεις Ερντογάν και Μητσοτάκη το τελευταίο διάστημα θα παρατηρήσει τον ενθουσιασμό που δείχνουν και οι δύο για τις διερευνητικές επαφές Ελλάδα και Τουρκίας που πλέον είναι ζήτημα χρόνου να ξεκινήσουν. Και το ερώτημα που πλανάται εδώ και καιρό είναι, γιατί τόσος ενθουσιασμός; Μιλάνε για διερευνητικές που θα οδηγήσουν σε διάλογο και στο βάθος στη Χάγη, αλλά ο καθένας θέτει σε επίπεδο δηλώσεων διαφορετικό πλαίσιο και περιεχόμενο. Ενθουσιασμός λοιπόν για έναν διάλογο που μάλλον θεωρητικά τουλάχιστον «θα συμφωνήσουν ότι διαφωνούν» ή θέλουν να οδηγήσουν τα πράγματα σε συγκεκριμένη κατεύθυνση;»
Μακριά από «συνωμοσίες» και άλλα παρόμοια, κάποια πράγματα δεν έχουν λογική, τουλάχιστον για όποιον τα δει από κάποια απόσταση. Είναι δεδομένο ότι οι δύο σημαντικές γεωστρατηγικά χώρες της Ανατολικής Μεσογείου αναζητούν λύσεις και μάλιστα άμεσα. Η κατεστραμμένη οικονομικά, παραγωγικά και πολιτικά Ελλάδα πρέπει να βρει διεξόδους επιβίωσης το επόμενο διάστημα, ενώ η Τουρκία με μια οικονομία στα όρια της κατάρρευσης πρέπει με κάθε τρόπο να διατηρηθεί ως «μεγάλη» στην περιοχή κινδυνεύοντας ακόμα και με διάλυση.
Όσον αφορά τις μεγάλες δυνάμεις. Είπαμε, θέλουν να τα βρούμε πάση θυσία, γιατί το «οικόπεδο» είναι γωνία, κι από τη στιγμή που μπήκαν μέσα οι επαγγελματίες και παίζουν τα «τσικό» πρέπει να κάνουν στην άκρη και να τα βρούνε, γιατί όπως λέει και μια παλιά ελληνική ταινία… είναι πολλά τα λεφτά.
Πράγματα ακαταλαβιστικα για τον Ελληνικό λαό,που έχει προδοθεί πολλές φορές από συμμάχους και όταν η Κυβέρνηση σύρεται σε διαπραγματεύσεις με σκοτεινούς και αδιαφανείς όρους,όλοι μας φοβόμαστε για υποχωρήσεις που τυχόν θα γίνουν εκ μέρους μας,μετά από πιέσεις των μεγάλων ,που θέλουν μια ισχυρή Τουρκία.