Δείτε εντυπωσιακές εικόνες από την εξουδετέρωση χειροβομβίδας που έκανε το Τάγμα Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων Ξηράς (ΤΕΝΞ) στο Ωραιόκαστρο, στη Θεσσαλονίκη.
Την Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2018, κλιμάκιο Πυροτεχνουργών του Τάγματος Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων Ξηράς (ΤΕΝΞ), έσπευσε άμεσα σε ξενοδοχείο της περιοχής Ωραιόκαστρου Θεσσαλονίκης, όπου πραγματοποίησε επιχείρηση αναγνώρισης, απομάκρυνσης και εξουδετέρωσης αμυντικής χειροβομβίδας F1 ανατολικού τύπου.
Συγχαρητήρια στο προσωπικό του ΤΕΝΞ, για την υψηλή ετοιμότητα και τoν επαγγελματισμό του.
Η Ιστορία του ΤΕΝΞ
Το Τάγμα Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων Ξηράς (ΤΕΝΞ) έχει πάνω απο 40 χρόνια συνεχούς λειτουργίας με τη σημερινή του μορφή, εδρεύοντας στο Στρατόπεδο «Λοχαγού (MX) Καποτά Βασιλείου», στο Δήμο Αχαρνών Αττικής, στους πρόποδες της Πάρνηθας.
Η χώρα μας αποτέλεσε πεδίο πολεμικών αντιπαραθέσεων με ιδιαίτερη ένταση κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα. Η κληρονομιά αυτών ήταν ένα τεράστιο πλήθος πυρομαχικών και εκρηκτικών μηχανισμών θαμμένων στην Ελληνική γη, που εγκυμονούσαν μεγάλους κινδύνους για τη ζωή αθώων πολιτών και κυρίως παιδιών, αλλά και δημιουργούσαν ισχυρή ανάσχεση στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της περιφέρειας. Απέναντι σ’ αυτό το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα ήταν επιτακτική η ανάγκη συγκρότησης μιας κατάλληλης Μονάδας Μηχανικού προκειμένου να αναλάβει το έργο εκκαθάρισης αυτών των περιοχών.
Το 1954 συγκροτήθηκε με νόμο η Υπηρεσία Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων Ξηράς (ΥΠ.Ε.Ν.Ξ.), αποτελούμενη από Αξκους, οπλίτες και πολιτικούς υπαλλήλους, με σκοπό την εκκαθάριση των τοποθετημένων ναρκοπεδίων (Ν/Π) και υπόπτων χώρων. Η Υπηρεσία αυτή αργότερα μετονομάστηκε σε Διοίκηση Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων Ξηράς (ΔΕΝΞ) και τέλος το Νοέμβριο του 1971 με το Ν.Δ. 1033 συγκροτήθηκε το Τάγμα Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων Ξηράς (ΤΕΝΞ) με τη σημερινή του μορφή.
Το ΤΕΝΞ, είναι η μοναδική Μονάδα του ΕΣ που εκτελεί το έργο της εκκαθάρισης ναρκοπεδίων, υπάγεται διοικητικά στο ΓΕΣ/ΔΜΧ και επιχειρησιακά στο ΓΕΣ/3° ΕΓ. Η αποστολή της, κοινή στον πόλεμο και στην ειρήνη, οδηγεί στη συγκρότησή της που ανέρχεται σε 749 άνδρες στον πόλεμο και σε 250 περίπου στην ειρήνη, ώστε να μπορεί να υποστηρίζει τους εμπρός μάχιμους Σχηματισμούς.
Η δουλειά του ναρκαλιευτή είναι μοναχική. Το αντικείμενο του καθημερινά δεν είναι η διεκπεραίωση… Τον περιμένουν κατασκευάσματα έτοιμα να σκορπίσουν τη θλίψη και το θάνατο. Γι’ αυτό πρέπει να ξέρει, να είναι εκεί με το σώμα, τη σκέψη, αλλά και τις γνώσεις του.
Η εκπαίδευση της Μονάδας αποσκοπεί να δώσει στο ναρκαλιευτή όλες τις διαστάσεις της αποστολής του: ψυχική δύναμη, σωματική ικανότητα, γνώση μέσων και υλικών και κυρίως τρόπους χειρισμού των ναρκών και εκρηκτικών μηχανισμών που θα συναντήσει στο έδαφος, σε συνδυασμό με τους κανόνες ασφαλείας που πρέπει να τηρεί.
Η ιστορία και το έργο της Μονάδας γίνεται εύκολα αντιληπτό στον επισκέπτη με μια μικρή ξενάγηση στο Μουσείο, όπου επιλεγμένα εκθέματα οδηγούν τη σκέψη στη δραστηριότητά της για διάστημα πλέον των πενήντα χρόνων.
Η αίθουσα εκπαίδευσης, που φέρει το όνομα του ΕΜΘ Επχια (ΜΧ) Ξενάκη Ευάγγελου, του τελευταίου νεκρού ναρκαλιευτή του ΤΕΝΞ, οδηγεί τους εκπαιδευόμενους πιο γρήγορα στην κατανόηση του αντικειμένου του ναρκοπολέμου και καταστροφών. Όμως, σημαντικότερο εκπαιδευτικό έργο επιτελούν οι ανοιχτές εγκαταστάσεις στους υπαίθριους χώρους, όπου εκεί γαλουχούνται αλλά και επανεκπαιδεύονται όλοι οι ναρκαλιευτές, ώστε να εξοικειώνονται με τις συνθήκες του εδάφους.
Η ανάγκη εργασίας κατά τις νυχτερινές ώρες δίνει ιδιαίτερη σημασία στο στίβο τυφλής εντόπισης, όπου ο χειρισμός ναρκών και εκρηκτικών μηχανισμών με την αφή, δίνουν τη διάσταση του πραγματικού κινδύνου σε νεότερους αλλά και παλιούς ναρκαλιευτές.
Σε περίοπτη θέση, στο χώρο αναφοράς της Μονάδας, βρίσκεται το μνημείο πεσόντων ναρκαλιευτών. Το μικρό καντήλι που μένει άσβηστο χρόνια τώρα, θυμίζει στο προσωπικό του ΤΕΝΞ ότι, η ενασχόληση καθημερινά με τον κίνδυνο προσέφερε θυσία στο κοινωνικό σύνολο μέχρι σήμερα 31 νεκρούς ναρκαλιευτές (19 στρατιωτικοί και 12 υπάλληλοι) και 17 σοβαρά τραυματίες (16 στρατιωτικοί και 1 υπάλληλος).
