Ο πρωθυπουργός στη χθεσινή συζήτηση στο Φόρουμ των Δελφών υποστήριξε ότι “ Αν η Τουρκία επιχειρήσει να παραβιάσει τα κυριαρχικά δικαιώματα μας, δεν θα λάβει μόνο την απάντηση της Ελλάδας, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα λάβει απάντηση και από την Ευρώπη».
Το είπε μάλιστα με μεγάλη σιγουριά που δύσκολα μπορούμε να κατανοήσουμε από που πηγάζει όταν ένα 24ωρο πριν στα ανοιχτά της Λιβύης η Ευρωπαϊκή Ένωση απέδειξε ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε την ισχύ μιας απλής επιχείρησης. Κι αυτό πολύ απλά γιατί αν και Ένωση η κάθε χώρα κοιτάζει να εξασφαλίσει τα δικά της συμφέροντα και όταν μιλάμε για την Τουρκία μιλάμε για μεγάλα γεωστρατηγικά συμφέροντα και πολλά εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια ευρώ.
Κάπως έτσι στην κυριολεξία παράτησαν την ελληνική φρεγάτα ΣΠΕΤΣΑΙ μόνη της απέναντι στις τούρκικες όταν εντοπίστηκε ύποπτο πλοίο που προφανώς μετέφερε όπλα στη Λιβύη. Και τελικά σαν να μην συμβαίνει τίποτα του επέτρεψαν να φτάσει το λιμάνι της Μισράτα ανενόχλητο και να ξεφορτώσει.
Τον τελευταίο μήνα η Τουρκία και ο Ερντογάν παρά τα τεράστια οικονομικά και άλλα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει τα παίζει όλα για όλα στη Λιβύη για να επιβληθεί με τσαμπουκά ως η νέα μεγάλη Οθωμανική δύναμη στη περιοχή και σαν «μικρομέγαλος» να θεωρεί ότι μπορεί να παίρνει μόνος του αποφάσεις χωρίς την έγκριση ξένων δυνάμεων.
Και στα σχέδια αυτά τους έχουν κάνει «πλάτες» όλες οι ευρωπαϊκές χώρες επιτρέποντας της να κουβαλάει καραβιές με στρατιωτικό υλικό και πτήσεις γεμάτες μισθοφόρους τζιχαντιστές από τη Συρία για να υποστηρίξει το υποχειριό του, τον Σάρατζ. Είναι οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι που κάλεσαν τον Ερντογάν στη Σύνοδο του Βερολίνου όπου τάχατες μαζί του συναποφάσισαν κατάπαυση του πυρός και εμπάργκο όπλων. Και μετά απλά τον παρακολουθούσαν να τα καταπατάει ένα προς ένα και να έχει εγκαταστήσει τον μισό τούρκικο στόλο περί τη Λιβύη.
Η αδιανόητη στάση των ευρωπαίων μαζί με τη συμφεροντολογική πολιτική του Πούτιν, αλλά κυρίως την αλλοπρόσαλλη στάση του Τραμπ έδωσαν αέρα στα πανιά του Ερντογάν και πλέον σχεδόν απειλεί ανοιχτά ακόμα και με πόλεμο την Ελλάδα, προκειμένου να κάνει γεωτρήσεις στην ελληνική υφαλοκρηπίδα επικαλούμενη το σύμφωνο με τη Λιβύη.
Ο Ερντογάν δεν έχει πολλά πολιτικά και άλλα περιθώρια και αν δεν του βάλουν φρένο οι μεγάλες δυνάμεις και κυρίως ΗΠΑ και Ρωσία θα προχωρήσει σε κάθε ενέργεια που θα χρειαστεί ακόμα και στρατιωτική.
Τι θα κάνει όμως η Ελλάδα στην περίπτωση αυτή; Θα απαντήσουμε στρατιωτικά όπως έχουν δηλώσει κυβερνητικοί υπουργοί και αξιωματούχοι ή θα περιμένουμε τους Ευρωπαίους να δώσουν την «κατάλληλη απάντηση» όπως λέει ο πρωθυπουργός; Καλό θα είναι να αποφασίσει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός κάποια στιγμή.
Είναι δεδομένο όμως ότι αν αφήσουμε τους Ευρωπαίους το πιο πιθανό θα είναι να κάνουν και πάλι πλάτη στον Ερντογάν και θα βρεθεί η Ελλάδα στριμωγμένη και ηττημένη. Αν αποφασίσουμε όμως να απαντήσουμε στρατιωτικά, θα πρέπει να ξέρουμε ότι θα είμαστε εντελώς μόνοι μας και όποιος αντέξει… Γι΄αυτό καλό θα είναι να μην παραμυθιάζουν τον κόσμο με το αφήγημα ότι «μας στηρίζει ο διεθνής παράγοντας» και «έχει απομονωθεί ο Ερντογάν» και άλλα τέτοια.
Ας στηριχτούν λοιπόν καλύτερα οι Ένοπλες Δυνάμεις και όχι από το υστέρημα του ελληνικού λαού, αλλά από τα εκατομμύρια που ξεκοκαλίζονται με διαφημίσεις σε ΜΜΕ, απευθείας αναθέσεις στα «δικά μας παιδιά» και σε στρατιές μετακλητών και συνεργατών στα υπουργικά γραφεία.
Για να μην έρθει πάλι η ώρα που θα μετράμε απώλειες και θα στήνουμε μνημεία σε ήρωες που έκαναν το καθήκον τους και θα βρίζουμε πολιτικούς που ήταν για ακόμα μια φορά κατώτεροι των περιστάσεων!
