Τουρκία – Δημοψήφισμα: Σήμερα κρίνεται όχι μόνο το σχέδιο του Ερντογάν να γίνει “σουλτάνος” αλλά και ο ηγεμονικός του ρόλος
Δείτε τι γράφει ο Σταύρος Λυγερός στην ανάλυσή του
Από την έκβαση του σημερινού δημοψηφίσματος θεσμικά δεν κρίνεται η παραμονή του Ερντογάν στην εξουσία.
Στο πολιτικό επίπεδο, όμως, κρίνεται όχι μόνο το σχέδιό του να μετατραπεί σε πρόεδρο-σουλτάνο, αλλά ουσιαστικά και ο ηγεμονικός ρόλος του.
Ο αρχηγός των νεοοθωμανών χτίζει εδώ και χρόνια την αναγκαία για τον σκοπό του αλλαγή του πολιτεύματος.
Λόγω της εισόδου στην Εθνοσυνέλευση του κουρδικού κόμματος HDP, όμως, δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την αναγκαία κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να περάσει τη συνταγματική τροποποίηση, χωρίς τη διαδικασία του δημοψηφίσματος. Γι’ αυτό και τον τελευταίο καιρό έχει επιστρατεύσει τα πάντα, προκειμένου να επικρατήσει αύριο το ΝΑΙ και μάλιστα με πλειοψηφία τουλάχιστον 55%.
Έχοντας μόνιμη αντιπαράθεση με το κεμαλικό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης CHP και έχοντας ταυτοχρόνως επιδοθεί σε κύμα διώξεων και φυλακίσεων εναντίον ηγετικών στελεχών του κουρδικού κόμματος, ήταν μονόδρομος για τον Ερντογάν η συμμαχία με το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμμα των ΜΗP. Κι αυτό, παρότι ο ίδιος είχε στο παρελθόν χαρακτηρίσει «ρατσιστές» τους ηγέτες του.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το αντάλλαγμα που έχει υποσχεθεί για να εξασφαλίσει τη σύμπλευση είναι διπλό: Πρώτον, να ορίσει τον αρχηγό των Γκρίζων Λύκων Μπαχτσελί αντιπρόεδρο. Δεύτερον, να του δώσει για μοίρασμα κάποια χαρτοφυλάκια και υψηλές κρατικές θέσεις για να μοιράσει στα στελέχη του. Υπάρχει, όμως, και πολιτικό υπόβαθρο. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, ο Ερντογάν ξεδίπλωσε όχι μόνο την ισλαμική ατζέντα του, αλλά και τον άκρατο εθνικισμό του. Αυτό το ιδεολογικό κράμα, που επιβεβαιώθηκε με τις αιματηρές επιχειρήσεις εναντίον των ανταρτών του ΡΚΚ, αλλά και με την επεμβατική πολιτική των νεοοθωμανών στη Συρία και στο Ιράκ, επέτρεψε τη σύγκλιση με τους Γκρίζους Λύκους.
Η συμμαχία του Ερντογάν μαζί τους ναι μεν ενισχύει το ΝΑΙ, αλλά έχει και σημαντικές πολιτικές παρενέργειες. Απωθεί όχι μόνο τους κουρδικής καταγωγής ψηφοφόρους του ισλαμικού κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, αλλά και μετριοπαθείς ψηφοφόρους του πολιτικού Ισλάμ. Αυτός είναι ο λόγος που τις τελευταίες ημέρες, οι νεοοθωμανοί έχουν ρίξει τους τόνους όσον αφορά το Κουρδικό.
Η πρόσθεση των ποσοστών που πήραν τα δύο κόμματα που υποστηρίζουν το ΝΑΙ υπερβαίνει το 60%, αλλά αυτό δεν λέει πολλά. Οι ψηφοφόροι του ισλαμικού ΑΚΡ σε μεγάλη πλειονότητα θα ψηφίσουν υπέρ της αλλαγής του πολιτεύματος, αλλά και εδώ υπάρχουν διαρροές. Αυτό ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό για τους ψηφοφόρους του ακροδεξιού MHP, δεδομένου ότι ανώτατα στελέχη του έχουν ταχθεί δημοσίως υπέρ του ΟΧΙ.
Σύμφωνα με παλαιότερη δημοσκόπηση της εταιρείας Metropoli (δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο Καράρ στις 23-2-2017), οι ψηφοφόροι του ισλαμικού ΑΚΡ θα ψηφίσουν ΝΑΙ σε ποσοστό 75%. Οι δε ψηφοφόροι του ακροδεξιού MHP θα ψηφίσουν ΝΑΙ μόνο σε ποσοστό 55%. Αντιθέτως, οι ψηφοφόροι του κεμαλικού CHP και του κουρδικού HDP θα ψηφίσουν ΟΧΙ σε ποσοστά αντιστοίχως 85% και 80%.
Διαβάστε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια στο stavroslygeros.gr
