Στο ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων σε σχέση με την τουρκική προκλητικότητα αναφέρθηκε σε συνέντευξη ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας.
«Δεν πρέπει να μπούμε σε ένα κυνηγητό εξοπλισμών», τη δήλωση αυτή έκανε ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «ΕΙΔΗΣΕΙΣ» και στον δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή, η οποία δημοσιεύεται σήμερα Σάββατο.
Αναφορικά με το ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων και την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας ο Δημήτρης Βίτσας τονίζει ότι «οι Ένοπλες Δυνάμεις μας είναι πλήρως έτοιμες να επιτελέσουν το εθνικό και συνταγματικό τους καθήκον, απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή».
Ολόκληρη η συνέντευξη:
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας ανησυχεί η κρίση στις σχέσεις Βερολίνου – Άγκυρας; Μπορεί να υπάρχουν επιπτώσεις στις σχέσεις της Τουρκίας με την Αθήνα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν θεωρώ ότι οι διακυμάνσεις στις σχέσεις Βερολίνου – Άγκυρας, θα έχουν άμεσες επιπτώσεις στα ελληνοτουρκικά θέματα. Όμως, και επειδή οι διεθνείς σχέσεις αποτελούν ένα σύστημα με σαφείς και ευρύτερες αλληλεπιδράσεις, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ζητήματα που ανακύπτουν.
Οι σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας δεν είναι στο καλύτερο σημείο τους. Ευτυχώς η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας για τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές, παραμένει σταθερή και πρέπει να δουλεύουμε, ώστε να παραμείνει έτσι.
Από την άλλη η ΕΕ δεν μπορεί και δεν πρέπει να κάνει πίσω από ένα αξιακό σύστημα, που είναι η βάση του πολιτισμού της, προς χάριν περιοδικών συμφερόντων οποιασδήποτε άλλης χώρας.
Και είναι συμφέροντα αναφορικά με την εσωτερική της κατάσταση ή τη διάθεσή της να προωθήσει τις γεωστρατηγικές της επιλογές στην ευρύτερη περιοχή της ή τα προβλήματα της στα νοτιοανατολικά της σύνορα.
Είναι ακόμα άξιο παρατήρησης το γεγονός ότι σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα που γίνονται εκλογές και το τουρκικό στοιχείο είναι σημαντικό, την ίδια περίοδο δημιουργούνται εντάσεις στις σχέσεις με την Τουρκία.
Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει τις καλές υπηρεσίες της για την προσέγγιση της Τουρκίας με την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή της πορεία, υπό έναν όρο. Τον σεβασμό των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συνθηκών και την αποχή από «απειλές» οιουδήποτε είδους.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πολλοί εκτιμούν πως οι Ένοπλες Δυνάμεις χρειάζονται επιπλέον εξοπλισμούς για την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας. Συμφωνείτε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν πρέπει να μπούμε σε ένα κυνηγητό εξοπλισμών. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας είναι πλήρως έτοιμες να επιτελέσουν το εθνικό και συνταγματικό τους καθήκον, απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή. Από ‘κει και πέρα δεν εφησυχάζουμε. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις, σχεδιάζουμε για το παρόν και το μέλλον στη βάση των πραγματικών αναγκών.
Το σχέδιό μας περιλαμβάνει αξιοποίηση των ανθρώπινου δυναμικού με εκπαίδευση, ώστε να είναι σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα, συντήρηση και αναβάθμιση των οπλικών μας συστημάτων και στοχευμένες εξοπλιστικές επενδύσεις που προσθέτουν δύναμη. Παρακολουθούμε και αξιοποιούμε τις εξελίξεις, χωρίς να γινόμαστε υποχείριο τους ή υποχείριο συμφερόντων πολιτικών ή οικονομικών.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζω ότι εξετάζετε την αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων. Τι θα περιλαμβάνει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί μια κατάσταση στην οποία αντανακλάται ο βαθμός προσαρμογής τους στις σύγχρονες συνθήκες, στις νέες γεωστρατηγικές προκλήσεις, στις εξελίξεις στην τεχνολογία και σίγουρα συνδέεται με τα διαθέσιμα μέσα και πόρους.
Υπαγορεύεται από την ανάγκη για ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και της ευελιξίας και για μεγιστοποίηση της αξιοποίησης των διαθέσιμων μέσων. Άρα η αναδιοργάνωση έχει στοιχεία και από την αναδιάταξη, την εκπαίδευση, την ορθή αξιοποίηση μέσων, τη νέα λογική εφοδιασμού, τη μέριμνα κλπ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αναδιάταξη των Ενόπλων Δυνάμεων απαιτείται; Περισσότερες δυνάμεις στο Αιγαίο π.χ. …
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το καθήκον των Ενόπλων Δυνάμεων είναι να φυλάνε τα σύνορα και τα σημεία στρατηγικής σημασίας για τη ζωή της χώρας. Άρα τα νέα σχέδια είναι πάνω σ’ ένα ζωντανό οργανισμό, ώστε να είναι αποτελεσματικός ως προς το καθήκον του. Και αυτό έχει να κάνει και με τους τρεις κλάδους με βάση τις ιδιαιτερότητές τους και την διακλαδική επιχειρησιακή ικανότητων.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ερωτευτήκατε ξαφνικά τον Ανδρέα Παπανδρέου κ. υπουργέ; Και πώς εκτιμάτε προσωπικά το έργο του;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ας αφήσουμε κατά μέρος τις επικοινωνιακές «κουταμάρες». Υπάρχουν πράγματα αυταπόδεικτα. Υπάρχουν ιστορικές στιγμές, όπου η κοινωνική ανάγκη έχει συσσωρεύσει και ωριμάσει την απαίτηση για βαθιές, ριζοσπαστικές αλλαγές.
Αυτή η ανάγκη αλλαγών σε πολιτικό επίπεδο εκφράζεται από ηγεσίες και πολιτικές δυνάμεις. Αυτό συνέβη το δεύτερο μισό του ’70 και αρχές του ’80.
Πρακτικά εκφράστηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και το τότε ΠΑΣΟΚ. Έτσι έκλεισε η «μετεμφυλιακή Ελλάδα». Χωρίς ταυτίσεις το ίδιο συνέβη το 2015 με τον ΣΥΡΙΖΑ, που κλείνει τον κύκλο της αλλαγής – ενσωμάτωσης – διαπλοκής της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Αυτό δεν αναιρεί ούτε υποβαθμίζει τη δράση των κοινωνικών δυνάμεων ούτε των άλλων πολιτικών δυνάμεων, όπως το ΚΚΕ, το ΚΚΕες, τον ΣΥΝ και άλλων προοδευτικών δυνάμεων. Αυτές τις ιστορικές περιόδους το προϋπάρχον σύστημα, πολιτικό και οικονομικό, με τον πιο λυσσασμένο τρόπο προσπαθεί να ακυρώσει την αλλαγή.
Συμβαίνει και στις 2 περιπτώσεις πολιτικός εκφραστής του προϋπάρχοντος να είναι η ίδια η πολιτική δύναμη, η ΝΔ. Και συμβαίνει σ΄ αυτό το κόμμα και στις 2 περιπτώσεις να παίρνουν επικοινωνιακό κεφάλι τα πιο ακραία συντηρητικά του στοιχεία.
Αυτές οι αντιστοιχήσεις δεν δημιουργούν ομοιότητες όσον αφορά τα πρόσωπα ή τα κόμματα, γιατί οι καταστάσεις είναι διαφορετικές. Δημιουργούν μια πιο καθαρή εικόνα του το γίνεται σήμερα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εκτιμάτε ότι η Χαριλάου Τρικούπη σήμερα βαδίζει στο δρόμο του Ανδρέα Παπανδρέου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Χαριλάου Τρικούπη από τότε που ασπάστηκε τον νεοφιλελευθερισμό και εγκατέλειψε την αριστερή σοσιαλδημοκρατία διεκδικώντας μερίδιο στη νομή της εξουσίας, κατέληξε να είναι ουρά της ΝΔ, του αυθεντικού εκφραστή του νεοφιλελευθερισμού. Με αυτή την έννοια είναι δικό τους θέμα αν θέλουν και μπορούν να επανέλθουν στις ιστορικές πηγές του ΠΑΣΟΚ του ’70-’80. Προς το παρόν δεν το βλέπω.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εκτός από τον Ανδρέα, πάντως, δείχνει να «ερωτευτήκατε» με τις επισκέψεις του πρωθυπουργού και τους «καλούς βιομηχάνους»…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το αντίπαλο πολιτικό σύστημα φτιάχνει μια καρικατούρα για το τι είναι και τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Προσπαθεί να το «περάσει» στην κοινωνική συνείδηση και να το αντιπαλέψει. Καθαρά πράγματα. Εμείς θέλουμε να εκφράζουμε τον κόσμο της εργασίας και του πολιτισμού. Πρώτα και κύρια υπηρετούμε τα συμφέροντα και τις απαιτήσεις αυτών των κοινωνικών κατηγοριών.
Οι έννοιες του «επιχειρείν», της επιχειρηματικότητας, δεν μας είναι ούτε ξένες ούτε εχθρικές. Μας είναι ακόμα πλήρως κατανοητή η επιδίωξη του κέρδους. Εντάσσουμε όλα αυτά στην υπηρεσία του κοινωνικού οφέλους, της ανάκαμψης και της ανάπτυξης της οικονομίας.
Σ’ αυτή τη λογική δημιουργούμε και επενδυτικό κλίμα. Είμαστε την ίδια στιγμή σαφώς ενάντια και εχθρικοί στην απαλλοτρίωση των δικαιωμάτων, στην καταλήστευση των πόρων και του δημοσίου προς ίδιον όφελος. Ε
ίμαστε ξεκάθαρα αντίθετοι στην άποψη «εγώ να κερδίζω και όλος ο κόσμος ας χαθεί». Άρα η απάντηση στο ερώτημα σας δεν βρίσκεται στην σφαίρα των συναισθημάτων – έρωτα – ούτε στις κατηγοριοποιήσεις «καλός-κακός», «δικός μας-των άλλων» αλλά στο επίπεδο της λογικής και της κοινωνικής ανάγκης.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πάντως, σας κατηγορεί ότι από ιδεοληψία δεν μπορείτε να προσελκύσετε επενδύσεις στη χώρα…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο κύριος Μητσοτάκης είναι το προσωποποιημένο συνώνυμο της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας με ακραία συντηρητικά στοιχεία. Τί να θυμηθεί κανείς; Την κοινωνική απορρύθμιση; Την εμπορευματοποίηση των διαδικασιών αναπαραγωγής της κοινωνίας; Τις χαριστικές διαδικασίες προς μεγάλα μη παραγωγικά συμφέροντα; Την πλήρη αδυναμία τους είτε να προσελκύσουν επενδύσεις, είτε να δημιουργήσουν πρόσφορο επενδυτικό έδαφος; Η ιδεοληψία του δεν τον βοηθά να κατανοήσει ότι αυτά που λέει είναι ακριβώς αυτά που όταν έγιναν πράξη δημιούργησαν την κρίση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Το ΔΝΤ το θέλετε στο Πρόγραμμα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το θέμα δεν είναι αν θέλουμε εμείς το ΔΝΤ αλλά αν το ίδιο έχει ως επιλογή του να μείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, το οποίο εξάλλου ολοκληρώνεται στα μέσα του 2018.
