Η ανακοίνωση πριν λίγες ημέρες της εταιρείας THEON SENSORS για τη στρατηγική συνεργασία της με την αμερικανική εταιρεία ESA (Elbit Systems of America) και την από κοινού ανάληψη συμβολαίου για το Σώμα των Πεζοναυτών των ΗΠΑ, αποτέλεσε φυσικά μια από τις ελάχιστες …θετικές ειδήσεις.
Μάλιστα δεν είναι τυχαίο ότι η σχετική συνέντευξη Τύπου πλαισιώθηκε από υψηλού επιπέδου συμμετέχοντες όπως ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης ο Αμερικανός Πρέσβης Τζέφρι Πάιατ ώστε να συμβολίσουν και τη μεγάλη σημασία της συνεργασίας.
Φυσικά και τέτοιου είδους ειδήσεις ειδικά για την πολύπαθη ελληνική αμυντική βιομηχανία αποτελούν κάτι παραπάνω από σημαντικά γεγονότα γεμίζοντας κάποιους αισιοδοξία για το μέλλον. Είναι όμως ακριβώς έτσι;
Ο συγκεκριμένος κρίσιμος κλάδος για την εθνική ασφάλεια της χώρας χτυπήθηκε ανελέητα στα χρόνια της κρίσης όπου οι κρατικές μεγάλες εταιρείες έπεσαν και παραμένουν σε «κώμα», τα εξοπλιστικά προγράμματα είναι ανύπαρκτα. Είναι ένας κλάδος όμως που όπως έχει ομολογηθεί από τους πάντες μπορεί και να αναπτυχθεί και κυρίως να προσφέρει ασύγκριτα πολλά πλεονεκτήματα στη χώρα και να επιστρέψει οικονομικό και εθνικό μέρισμα.
Αρκεί όπως λένε όλοι να μάθει από τα λάθη και τις στρεβλώσεις του παρελθόντος και να τεθούν νέες βάσεις με κεντρικό σχεδιασμό και στρατηγική. Εξ ου και το αίτημα πολλών για τη δημιουργία Υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας και μάλιστα με ηγεσία διακομματική συμφωνία που δεν θα επηρεάζεται από τις αλλαγές των κυβερνήσεων ώστε να δημιουργηθεί και μια εθνική αμυντική βιομηχανική στρατηγική.
Κάτι που όπως πολλοί παραδέχονται το έπραξε η Τουρκία με μεγάλη επιτυχία με αποτέλεσμα να βρίσκεται πλέον πολύ μπροστά σε πολλούς τομείς και να καλύπτει τις ανάγκες των Ένοπλων Δυνάμεων της κατά 70%.
Επανερχόμενοι λοιπόν στη πολύ μεγάλη σύμβαση της THEON SENSORS προσπαθώντας να εντοπίσουμε τι πράγματι σηματοδοτεί εκτός από την εταιρεία αλλά και στη χώρα και την ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Τι προβλέπει λοιπόν η σύμβαση που υπογράφτηκε και ποιο είναι το συνολικό ύψος;
Σύμφωνα με τα όσα έχουν ανακοινωθεί, το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ ανέθεσε στις αρχές Σεπτεμβρίου στην ESA και την THEON SENSORS, πενταετές συμβόλαιο ύψους 249 εκατ. δολαρίων που προβλέπει την παραγωγή περισσοτέρων από 14.000 δικυάλων νυχτερινής όρασης. Οι παραδόσεις αναμένεται να ξεκινήσουν την άνοιξη του 2020 και να ολοκληρωθούν τον Σεπτέμβριο του 2024.
Ποια εξαρτήματα θα κατασκευάζονται στην Ελλάδα;
Η THEON SENSORS, ως υποκατασκευαστής, πρόκειται να προμηθεύσει στην ESA, το δίκυαλο νυχτερινής όρασης ΝΥΧ σε μορφή Semi Knock Down Kit, όπου η τελική συναρμολόγηση και κυκλοφορία της πλήρους SBNVG λύσης θα πραγματοποιηθεί στις Η.Π.Α. από την ESA στις εγκαταστάσεις της στο Roanoke, στη Virginia. Επιπλέον, η THEON θα παρέχει το εξωτερικό πακέτο μπαταριών, ηλεκτροοπτικά αξεσουάρ νυχτερινής όρασης αλλά και ανταλλακτικά καθ’ όλη τη διάρκεια της συνεργασίας.
Πάμε όμως σε ένα ιδιαίτερα κρίσιμο ερώτημα το οποίο μάλλον δεν απαντήθηκε πρώτα και κύρια από το Άδωνι Γεωργιάδη που έσπευσε ως πολιτικός προϊστάμενος τους κρίσιμου υπουργείου που όπως λέει ασχολείται με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις:
Ποια θα είναι η προστιθέμενη αξία για τη χώρα από τη συγκεκριμένη σύμβαση;
Και το ερώτημα δεν μπαίνει τυχαία καθώς για να πάει ένας Έλληνας υπουργός να συγχαρεί μια τέτοιου είδους ιδιωτική συμφωνία θα έπρεπε να πει και τι θα αποφέρει συνολικότερα στην οικονομία σε διαφορετική περίπτωση φαντάζει πιο πολύ με προσωπική στήριξη.
Η THEON SENSORS όπως γίνεται αντιληπτό από τη σύμβαση θα παραδώσει στην αμερικανική εταιρεία ESA τελικό προϊόν ως υποκατασκευαστής, δεν θα συνεργαστεί δηλαδή για να παράξει κάτι νέο. Κάτι που φυσικά και θετικό και είναι και σημαντικό για μια ελληνική εταιρεία, αλλά μέχρι εκεί. Δε θα μπει δηλαδή σε καμία διαδικασία ανταλλαγής τεχνογνωσίας ούτε φυσικά θα αναλάβει κάποιο άλλο νέο άλλο αντικείμενο που θα επεκτείνει το κατασκευαστικό έργο της εταιρείας.
Κάτι που φυσικά έκανε και πολύ σωστά, τον διευθύνων σύμβουλος της THEON SENSORS, Κριστιάν Χατζημηνά να πανηγυρίσει και να δηλώσει: «Ήμασταν μέχρι τώρα η ηγέτιδα εταιρεία στον χώρο της νυχτερινής όρασης στην Ευρώπη. Ο πάγιος στόχος κι όραμά μας για τη συμμετοχή μας στην αγορά της Αμερικής γίνεται σήμερα πραγματικότητα».
Η δική μας έγνοια δεν αφορά στενά την συγκεκριμένη πολύ καλή ελληνική εταιρεία για την οποία χαιρόμαστε αλλά και όλος ο υπόλοιπος κλάδος της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας για τον οποίο μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει τα σχέδια της νέας κυβέρνησης εκτός από γενικολογίες και συζητήσεις για την αναβάθμιση των F-16 και την απόκτηση Φρεγατών. Και για να είμαστε δίκαιοι περιμένουμε πολλά περισσότερα από την πολιτική της απόλυτης απραξίας από την προηγούμενη κυβέρνηση.
Οι μεμονωμένες επιτυχίες στον κλάδο σίγουρα δεν είναι αμελητέες αλλά αφορούν τις επιχειρήσεις και μόνο που θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο και να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν. Αυτό όμως σίγουρα δεν μπορεί να αποτελεί κεντρική πολιτική στρατηγική για την αμυντική βιομηχανία της χώρας.
Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να διαφημίζεται από υπουργούς ως η μεγάλη απόδειξη επενδύσεων και ανάπτυξης. Εκτός κι αν αυτό, οι μεμονωμένες διακρίσεις δηλαδή και η ενίσχυσή τους με κάθε τρόπο αποτελούν τη νέα πολιτική της χώρας.
Μόνο που αυτή η πολιτική φέρνει μόνο μεμονωμένες επιτυχίες και μόνο την αμυντική βιομηχανία στο σύνολό της δεν βοηθάει για να αποφέρει στη συνέχεια και συνολικά στη χώρα.
Ερωτήματα θέτουμε που περιμένουμε απλά να απαντηθούν. Άραγε θα έχουμε νέα πληροφόρηση και για το συγκεκριμένο μεγάλο project της συγκεκριμένης ελληνικής εταιρείας;
