Πολυετή και όχι μονοετή συμφωνία για την Βάση στη Σούδα επιδιώκουν οι ΗΠΑ. Το γιατί, το αποκαλύπτει δημοσίευμα αμερικανικής εφημερίδας. Τι σχέση έχουν τα πυρηνικά
Αποκαλυπτικό για τις επιδιώξεις των ΗΠΑ αναφορικά με την επικείμενη ανανέωση της συμφωνίας για τη βάση της Σούδας, είναι το πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας Washington Times.
Το άρθρο αναφέρει ότι αν και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η ανατολική Μεσόγειος φιλοξενούσε τον Έκτο Αμερικανικό Στόλο, σήμερα τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα δραστηριοποιούνται στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.
Η Ρωσία έχει υπογράψει συμφωνίες με τη Συρία για την περιοχή του Tartus, οπότε σε συνδυασμό με την ρωσική παρουσία στην Κριμαία έχει πλέον στρατηγική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αντίστοιχα η Κίνα με το πρόγραμμα One Belt One Road επεκτείνει τις δραστηριότητες της προς την Ευρώπη και την Μέση Ανατολή.
Μέσα στο γεωπολιτικό χάος, η Βάση της Σούδας παραμένει μια σταθερή πλατφόρμα για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σημειώνει ο αρθρογράφος, λόγω της στρατηγικής στης θέσης αλλά και της δυνατότητας της να φιλοξενήσει πυρηνικό πλοίο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ωφεληθούν σημαντικά από μια μακροπρόθεσμη αμυντική με την Ελλάδα, για αναβαθμίσεις και επεκτάσεις της υποδομής της Βάσης της Σούδας, καθώς θα ενισχυθεί η αμερικανική και συμμαχική στρατηγική θέση στην περιοχή.
Όμως και η Ουάσιγκτον και η Αθήνα χρειάζονται μακροπρόθεσμες διαβεβαιώσεις για να εξασφαλίσουν πιο αποτελεσματικό στρατιωτικό προϋπολογισμό και επιχειρησιακό σχεδιασμό σημειώνει το άρθρο, καθώς η Ελλάδα περιορίζει την πρόσβαση που προσφέρει στις Η.Π.Α. εάν η συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας ανανεώνεται μόνο ετησίως και όχι σε μακροπρόθεσμη βάση.
Η Ανατολική Μεσόγειος και το Αιγαίο πέλαγος έχουν ύψιστη σημασία για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τη Μαύρη Θάλασσα, ιδιαίτερα τώρα με τις αυξημένες προκλήσεις περιφερειακής ασφάλειας που οφείλονται στις αυξανόμενες επιρροές της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν.
Μια τέτοια πολιτική θα έδινε στη διοίκηση Trump ένα πιο άμεσο και επιχειρησιακά αποτελεσματικό στρατηγικό ναυτικό πλεονέκτημα σε αυτό το όλο και πιο επικίνδυνο μέρος του κόσμου, καταλήγει ο αρθρογράφος.