Ο Νικόλαος Λαδιανός δημοσιογράφος στην ΕΡΤ3 επανέρχεται στο θέμα του κορονοϊού, σχολιάζοντας με εύστοχο τρόπο τις ημέρες που περνάμε και αν πραγματικά «Μένουμε σπίτι».
Λοιπόν, φίλοι μου, εγώ ήμουν που παραπονέθηκα τις προηγούμενες μέρες, γραπτώς και προφορικώς, σχετικά με την αδιαφορία πολλών ανθρώπων και κοινωνικών ομάδων ως προς τα μέτρα προστασίας, που πρέπει να τηρούμε.
Ακόμη και σήμερα, στο μικρό market της γειτονιάς, την “είπα” σε έναν κύριο, στην ηλικία του πατέρα μου, άνω των 80, ο οποίος, χαλαρός στο ταμείο, δεν είχε κανένα μέτρο ατομικής προστασίας ή προστασίας των άλλων, ενώ είχε πιάσει και ψιλή κουβεντούλα με την ταμεία…
Τις ίδιες παρατηρήσεις έκανα και σε στενό φίλο, που δήλωνε πως “δεν φοβάται τίποτα”…
Όμως, θα παρακαλούσα, (το έχω ξανακάνει) να μην φτάνουμε σε υπερβολές!
– Όχι, δεν είναι έγκλημα να βγαίνει κάποιος έξω, με προφυλάξεις και χωρίς πολυκοσμία, για την σωματική του άσκηση! Αντιθέτως, είναι μάλλον προτεινόμενο.
– Όχι, δεν είναι έγκλημα να επιστρέφει κάποιος με τα πόδια από τη δουλειά στο σπίτι. Από όποιο δρομολόγιο θέλει! Αρκεί να μη βρίσκεται μαζί με συναδέλφους ή φίλους σε παρέες των 5 ατόμων!! Είναι σαφώς προτιμότερο να χρησιμοποιεί τα πόδια του. Και ως σωματική άσκηση και ως ασφαλέστερη λύση από το λεωφορείο του ΟΑΣΘ ή από το ταξί.
– Όχι, δεν είναι έγκλημα να πάει ένα ζεύγος συνταξιούχων, με το ΙΧ τους, στο σπίτι στο χωριό! Και για να έχουν την κατάλληλη απομόνωση και για να προσέχουν το απομακρυσμένο σπιτάκι τους, αλλά και γιατί αυτό πιθανότατα ενισχύει την ψυχική τους υγεία. Αρκεί, βεβαίως, να τηρούν τις αυτονόητες αποστάσεις και να μην αρχίσουν τα σούρτα-φέρτα…
Είμαι σαφώς υπέρμαχος του “Μένουμε Σπίτι”. Και το εφαρμόζουμε οικογενειακώς. Αλλά ας προσέχουμε τις υπερβολές. Και ας έχουμε στο νου και τις κοινωνικές διακρίσεις, που ενυπάρχουν στο -ευεργετικό κατά τα άλλα- “Μένουμε Σπίτι”. Διότι, άλλο πράγμα είναι να μένεις σε υπαίθρια μονοκατοικία, άλλο πράγμα είναι να μένεις σε ηλιόλουστο ρετιρέ, μα εντελώς άλλο πράγμα είναι να μένεις σε ημιυπόγειο σε μη προνομιούχα περιοχή..!!!
Και ας μην έχουμε ως Μοναδικό μας Σύμβουλο, την Παντοκρατορία των Τηλεοπτικών Καναλιών και των τρομακτικών τίτλων ειδήσεων. Εδώ, προφανώς, ασκώ και την αυτοκριτική στον ενημερωτικό κλάδο, ιδιαιτέρως ημών των τηλεοπτικών και λοιπών συναφών…
Διότι, εντάξει βρε παιδιά. Αφού έγινε, σε πολλές στιγμές του παρελθόντος, το “χάιδεμα” του καλού, ταλαίπωρου, δυστυχισμένου, φτωχού και δίκαιου Έλληνα πολίτη, συνταξιούχου, εργαζόμενου, φοιτητή, μαθητή, τώρα – σε αντιδιαστολή- πέφτει η φάπα και το αυτομαστίγωμα του αιώνα, σχετικά με το πόσο αναίσθητος, αδιάφορος ή ακοινώνητος είναι ο νεοέλλην!! Αποφασίστε: Χάιδεμα ή μαστίγωμα? Ή ότι πουλήσει περισσότερο..??
Άντε, ας ηρεμήσουμε όλοι. Ούτως ή άλλως, από αύριο κακοκαιρία! Και όλοι τα κεφάλια μέσα. Θέλουμε, δεν θέλουμε…
