Οι γεωπολιτικές εξελίξεις των προηγούμενων ημερών ήταν παραπάνω από σημαντικές και ιδιαίτερα υψηλής κρισιμότητας.
Η Τριμερής Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ έλαβε τη μεγαλύτερη δυνατή αναβάθμιση που θα μπορούσε με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, μέσω του ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο, ο οποίος έστειλε ξεκάθαρο σήμα στη Τουρκία ότι η περιοχή βρίσκεται υπό την υψηλή εποπτεία της. Και ακόμα περισσότερο ότι αν θέλει να παίξει και εκείνη θα πρέπει να κάτσει να συζητήσει με όλους τους υπόλοιπους και να σταματήσει τους μεγαλοϊδεοματισμούς. Αυτό μετέφερε και ο ΥΠΕΞ Γιώργος Κατρούγκαλος – πέρα από τις εσωτερικές μικροπολιτικές διενέξεις που στη χώρα μας που δεν υπάρχει περίπτωση να τις αποφύγουμε – στον τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Το μήνυμα άλλωστε στάλθηκε και γραπτώς στο κοινό ανακοινωθέν των 3+1 και είχε κύριο αποδέκτη την Τουρκία τονίζοντας:
«Οι ηγέτες συμφώνησαν να αυξήσουν την περιφερειακή συνεργασία, να στηρίξουν την ενεργειακή ανεξαρτησία και ασφάλεια, και να αμυνθούν ενάντια σε εξωτερικές κακές επιρροές στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη Μέση Ανατολή». «Και τα σκυλιά δεμένα» δηλαδή που λέει μια παροιμία.
Και πως θα μπορούσε να ήταν αλλιώς καθώς τα αποτελέσματα από τις γεωτρήσεις για τα κοιτάσματα στην Κυπριακή ΑΟΖ προφανώς έχουν δημιουργήσει δεδομένα και έχουν θέσει σε λειτουργία διαδικασίες εκμετάλλευσης.
Την ίδια στιγμή ο αγωγός του East Med με κόστος έργου που αγγίζει τα 6 δισ. ευρώ αποτελεί γεωστρατηγικής σημασίας που απομονώνει την Ρωσία και δημιουργεί περιβάλλον ενεργειακής ασφάλειας για όλη την Ευρώπη.
Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι αν θα κερδίσουμε εμείς ως χώρα από όλη αυτή την ιστορία. Είναι άγνωστο να πει κάποιος από τώρα αλλά σίγουρα δε θα βγει και χαμένη το να συμμετέχει σε όλο αυτό το ενεργειακό πάρτι. Οι μεγάλοι κερδισμένοι φυσικά όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μεγάλες ενεργειακές εταιρείες που θα εκμεταλλευτούν τα κοιτάσματα αλλά και την εμπορία.
Αν καταφέρει τελικά το πολιτικό προσωπικό της χώρας έστω για μια φορά να κινηθεί με σωφροσύνη αντί για την γνωστή εσωτερική αλλοφροσύνη ίσως να μπορέσουμε να ωφεληθούμε έστω και λίγο. Είναι βέβαια κατώτερο των περιστάσεων και το γνωρίζει αλλά μπορεί να κάνει έστω και μια προσπάθεια για να μη πιαστούμε και πάλι τα κορόιδα που θα τους κάνουμε τη δουλειά τσάμπα. Θα πουν πολλοί ότι τους βάζουμε δύσκολα κάποια στιγμή μετά από 200 χρόνια θα πρέπει επιτέλους να λειτουργήσουν διαφορετικά.
Το μεγαλύτερο λάθος πάντως θα είναι να νιώσουν σιγουριά ότι λόγω της τούρκικης στάσης όλα μπορούν να γίνουν εύκολα. Καλό θα είναι να μην επαναπαυθούν γιατί οι μεγάλοι την θέλουν την Τουρκία στο παιχνίδι και από εκεί που την έχουν στην απομόνωση να της δώσουν τα πάντα. Γι΄ αυτό θέλει προσεκτική διπλωματία για να εξασφαλιστούν τώρα που είναι η ευκαιρία όλα όσα απαιτούνται για να μη βρεθούμε για μια ακόμα φορά πολλαπλός χαμένοι.
