Γράφει ο Στέλιος Φενέκος, Υποναύαρχος ΠΝ ε.α.
Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΧΩΡΙΣΘΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΕ ΔΥΟ ΑΝΗΛΕΗ ΠΟΛΕΜΟΧΑΡΗ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ
Βρέθηκα αυτές τις ημέρες σε μία παρέα με φίλους. Όπως ήταν αναμενόμενο η συζήτηση στράφηκε στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η μεγάλη σημασία όμως δεν δόθηκε στο – εάν πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι, – εάν εγκατέλειψαν τα σπίτια τους εκατομμύρια, – εάν η ομογένειά μας καταστράφηκε και είναι περισσότερο από σίγουρο ότι οι Ρώσοι δεν θα τους αφήσουν να γυρίσουν, αλλά θα τους πιέσουν να διαχωριστούν, – ότι μπορεί να εποικίσουν όλες τις κατεχόμενες περιοχές με Ρωσικό πληθυσμό – και ότι θα πιέσουν όσους έμειναν να πάνε σε άλλα μέρη, για να βρουν δουλειά σε βιομηχανικές περιοχές στην Ρωσία (όπως ήδη παρακινούν και το κάνουν), – εάν γίνονται εγκλήματα πολέμου, – για το ποίες είναι οι δυσμενείς επιπτώσεις για όλο το κόσμο, – για το δυσοίωνο μέλλον που προδιαγράφεται με αυτήν την σύγκρουση που χωρίζει το κόσμο σε δύο στρατόπεδα πάλι.
Στο ότι ο μισός και πλέον κόσμος δεν συμπαρατάσσεται οπωσδήποτε με την Δύση, αντίθετα, μεγάλες χώρες διατηρούν ουδετερότητα, πολλές μπορεί και να υποστηρίζουν κιόλας την Ρωσία, και ότι εάν συνεχισθεί ο πόλεμος και αυξηθεί η αντιπαλότητα, τότε υπάρχει κίνδυνος συμπαράταξης εναντίον του Δυτικού κόσμου (πολιτικά και οικονομικά κυρίως αρχικά), αυτών των μέχρι τώρα “ουδέτερων” χωρών.
Και ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνη μία πολιτική που ευνοεί αυτήν την συμπαράταξη και καθόλου έξυπνη και ευνοϊκή για τα συμφέροντα της ΕΕ.
Εκεί που δόθηκε σημασία από κάποιους, ήταν ότι οι στρατιωτικοί που έκαναν αναλύσεις δεν ανέλυσαν πλήρως τις τακτικές και επιχειρησιακές κινήσεις των τανκς και των στρατευμάτων, ότι δεν είπαν με σαφήνεια για το τι συμβαίνει στο πεδίο της μάχης από πλευράς στρατηγικής, και άλλα πολλά τέτοια πολεμοχαρή και αιμοβόρικα και ότι οι περισσότεροι έλεγαν ότι ο πόλεμος είναι κακός και ότι πρέπει να σταματήσει, αντί να πουν ο πόλεμος να συνεχισθεί για να κατατριβούν και να χάσουν με κάθε κόστος οι Ρώσοι.
Προσπάθησα αν τους εξηγήσω ότι ΝΑΙ μακάρι να χάσουν οι Ρώσοι γρήγορα, όμως ο κάθε πόλεμος και ιδιαίτερα οι πόλεμοι κατατριβής είναι κάκιστοι, γιατί σκοτώνονται κατά χιλιάδες οι αθώοι και άμαχοι, καταστρέφονται εκ βάθρων πόλεις και αναγκάζονται να φύγουν εκατομμύρια και ότι η προτεραιότητα τώρα είναι να υπάρξει εκεχειρία για να δοθεί χώρος για διαπραγματεύεις και τερματισμό του πολέμου.
Το να ηττηθεί η Ρωσία γρήγορα μπορεί να είναι η επιθυμία μας, όμως είναι εξαιρετικά φιλόδοξος στόχος, τουλάχιστον στο ορατό μέλλον.
Γιατί και πολύ ισχυρότερη είναι από την Ουκρανία και πολλές περισσότερες πολεμικές δυνατότητες έχει που δεν τις έχει χρησιμοποιήσει ακόμη και δεν είναι έξυπνο να πιεσθεί να τις χρησιμοποιήσει, γιατί τότε θα ανοίξει η πόρτα του παγκόσμιου τρελοκομείου.
Και ότι το να εμφανιζόταν ο Δυτικός κόσμος με ένα σχέδιο ειρήνευσης, που να διευκολύνει στην διαπραγμάτευση τους Ουκρανούς, είναι το καλύτερο αυτήν την στιγμή για όλο το κόσμο.
Η Ρωσία έχει καταλάβει ήδη το 1/3 της Ουκρανίας με εμπλοκή περιορισμένων δυνάμεων και δεν θα ήταν φρόνιμο για κανένα να παρακινηθεί για να εμπλέξει πολύ υπέρτερες στρατιωτικές δυνάμεις και όπλα, εφόσον η αποτροπή της Δύσης έχει καταρρεύσει ή γιατί δεν θέλησε να την χρησιμοποιήσει μέχρι τώρα.
Γιατί η Δύση καιροσκοπικά και χωρίς να πονέσει, επιβάλλοντας μόνο κυρώσεις (και αυτές σταδιακά χωρίς στρατηγική στόχευση, με όσο το δυνατό λιγότερο κόστος για τον Δυτικό κόσμο – αφήστε που αφήνει χώρες να διατηρούν παράθυρα διεξόδου για την Ρωσία για να μην θιγούν κρατικά και ιδιωτικά συμφέροντα ) προσπαθεί να αποτρέψει την Ρωσία να συνεχίσει τον πόλεμο, είτε να την οδηγήσει σε ένα πόλεμο κατατριβής, με θύματα τους Ουκρανούς και την χώρα τους, που τους βοηθάει ρητορικά μεν με παρωχημένα όπλα και με το σταγονόμετρο και με απόστρατους μισθοφόρους συμβούλους δε.
Αποτυχία για την Ρωσία ήταν οπωσδήποτε η εισβολή και επίσης ότι είχε σταδιακά διευρύνει του πολιτικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν μπορούσαν να υποστηριχθούν με τόσες δυνάμεις που ενέπλεξε εισβάλλοντας.
Από την στιγμή που αναγκάστηκε να περιορίσει τους πολιτικούς σκοπούς επικεντρώνοντας τους στην παραθαλάσσια ζώνη (χωρίς ακόμη να έχει επιτεθεί στην Οδησσό) δημιουργείται παράθυρο ευκαιρίας για να σταματήσει ο πόλεμος.
Και έχει ευθύνη και η Δύση γι’ αυτό.
Εάν συνεχισθεί, μας τραβάει όλους στην αγκαλιά του όλο και πιο πολύ και βοηθάει στην σχηματοποίηση των διακριτών γραμμών διαχωρισμού του κόσμου σε στρατόπεδα, πράγμα που δημιουργεί τεράστιους κινδύνους για να ανοίξουν και άλλα πολλά μέτωπα σε όλο τον κόσμο.
Καθόλου έξυπνη επιλογή για την Δύση αλλά και για όλο το κόσμο.
Σε όλα αυτά, δείχνουμε να ξεχνάμε ότι ο πλανήτης ολόκληρος καταστρέφεται ταχύτατα από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή και ότι ο πόλεμος αυτός και ό,τι προοιωνίζεται από αυτήν την αντιπαλότητα είναι καταστροφικό για την συνεργασία που απαιτείται από όλες τις χώρες, ώστε να ανασχεθούν οι ανθρωπογενείς δράσεις που καταστρέφουν τον πλανήτη και τις ζωές όλων μας (και μπορεί να γίνει και άμεσα καταστροφικός εάν χρησιμοποιηθούν όπλα μαζικής καταστροφής).
Οι πολεμοκάπηλοι του καναπέ όμως δεν ακούν.
Αφού συνήθως ανήκουν στην κατηγορία “μεσάκηδων” που δεν έκαναν πλήρη και έντιμη θητεία. Γιατί όσοι έχουν αντιληφθεί τι σημαίνει ζόφος και έρεβος του πολέμου επ’ ουδενί θα υποστήριζαν τόσο αφελείς και μονοδιάστατες απόψεις, παλληκαρίζοντας χωρίς κόστος γι’ αυτούς και με το αίμα άλλων.
Όμως εγώ θα επιμένω, ακόμη και αν όπως είναι προφανές και δημοσιεύθηκε κιόλας, ότι η Νούλαντ απαίτησε να μην δίνεται λόγος στα ΜΜΕ σε ανθρώπους που δεν τάσσονται χωρίς αμφισβητήσεις στο πλευρό της καταστροφικής Αμερικανικής πολιτικής, που παρακινεί την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να συμπαραταχθούν στο πλευρό της στην νέα γεωπολιτική σύγκρουση που προετοιμάζεται και που δημιουργεί τεράστιο κίνδυνο να χωρισθεί ο κόσμος σε δύο ανηλεή πολεμοχαρή στρατόπεδα.
Περισσότερα άρθρα από το Στέλιο Φενέκο:
