Το Διαιτητικό Δικαστήριο του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ICC),πριν από μερικές μέρες εξέδωσε απόφαση σχετική με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Η απόφαση αφορούσε θέμα της προσφυγής του Ισκαντέρ Σάφα (ιδιοκτήτη των ναυπηγείων) σχετικά με την αίτηση αποζημίωσης που είχε καταθέσει. Τα 180 εκατομμύρια ευρώ που καλείται να πληρώσει το Ελληνικό δημόσιο ικανοποίησαν την ελληνική κυβέρνηση. Γιατί; Γιατί με αυτά τα λίγα ξεμπλοκάρουν (ή έτσι νομίζουν) όλες οι διαδικασίες που σχεδιάζει η κυβέρνηση για το μέλλον των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Έχουμε λόγο να είμαστε ευτυχισμένοι με την απόφαση αυτή; Πιθανόν ναι πιθανόν όχι. Η ιστορία των ναυπηγείων είναι λίγο πολύ γνωστή. Βασικός εμπλεκόμενος στην υπόθεση είναι ο πολυτραγουδισμένος Ευάγγελος Βενιζέλος. Ήταν εκείνος που έκανε την κίνηση ρουά – ματ φέρνοντας τον “φίλο” του Ισκαντέρ Σάφα να επενδύσει σε μια πτωχευμένη και προβληματική επιχείρηση. Το δωράκι – φάκα ήταν η μεγάλη δουλειά που πήραν (;) τα ναυπηγεία με τα γερμανικά υποβρύχια που έγερναν (λιγάκι προς τα δεξιά), αλλά και άλλα προγράμματα του ΠΝ (ΜΕΚΟ, κλπ.).
Τι πήρε από τις δουλειές αυτές το Ναυπηγείο; Τα υποβρύχια “ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ”, “ΚΑΤΣΩΝΗΣ” και “ΜΑΤΡΩΖΟΣ”, που με κάποιες πατέντες δε γέρνουν (;) πια. Έτσι, το Πολεμικό μας Ναυτικό έχει στα χέρια του ένα σημαντικό όπλο που δίνει μια σχετική επιχειρησιακή υπεροχή στο Αιγαίο και ολίγον και στην Κύπρο. Αν και μας λείπουν κάτι τορπίλες από τα “214” οι Τούρκοι δεν αισθάνονται και πολύ ευτυχείς με τα υποβρύχια μας. Αν βάλουμε και τα αναβαθμισμένα “τύπου 209” μάλλον σε καλό δρόμο είμαστε.
Τι έγινε όμως με το “φίλο” μας τον Ισκαντέρ Σάφα και μας τη βγήκε με κόκκινο; Ο έχων σχέσεις (;) με τη Χεζμπολάχ Λιβανέζος μαρωνίτης επιχειρηματίας κάτι έκανε λάθος μάλλον. Δεν κατάλαβε πως όταν αλλάζει η κυβέρνηση στην Ελλάδα αλλάζουν και οι “φίλοι”. εκεί την πάτησε διότι άλλα του υποσχέθηκαν κι άλλα έγιναν. Όχι βέβαια πως ο ίδιος τήρησε στο ακέραιο τα υπεσχεμένα, αλλά και οι Ελληνικές κυβερνήσεις δε φημίζονται για την αξιοπιστία τους διεθνώς.
Τώρα που αντί για 1 δις θα επιστρέψουμε (πότε άραγε;) ΜΟΝΟ 180 εκατομμύρια, θα δούμε μετά τι θα γενεί. Η μεγάλη πλάκα όμως είναι πως ένας “ναυαρχούκος” – αρχιπλοίαρχος (ε.α.) έχει παίξει ένα μυστήριο ρόλο. Είναι λιγάκι φάντασμα αλλά τη δουλειά του την έκανε καλά. Πληροφορούσε και το Ελληνικό δημόσιο αλλά και τον “φίλο” μας Ισκαντέρ (κι όχι Ισκαντάρ) για τις ενέργειες που γίνονταν (νομικές και άλλες). Βέβαια πληροφορούσε και τους Γερμανούς, καθότι συνέτρωγε συχνά πυκνά μαζί τους. Θα μου πείτε τη δουλειά του έκανε ο άνθρωπος, μεροκάματο έβγαζε.
Που να ναι τώρα ο “ναυαρχούκος” που έλεγε και η αείμνηστη Τζένη Καρέζη; Μάλλον εργάζεται για κάποιον, ονόματα δε λέμε όμως. Όποιος το βρει κερδίζει παγωτό χωνάκι!
Δεν είναι σίγουρο αν το δημόσιο έχασε ή κέρδισε από την όλη ιστορία. Όπως δεν είναι σίγουρο πως τα 180 μιλιόνια που θα πληρώσει (;) είναι λίγα. Αυτός που σίγουρα “κάτι έκανε” είναι ο αγαπητός ναύαρχος – αρχιπλοίαρχος (ε.α.) αλλά και ο “φίλος” μας ο Ισκαντέρ. Όσο για το ΠΝ μάλλον κάτι καλό προέκυψε από την όλη ιστορία, αλλά θα δείξει στο μέλλον.
