Γράφει ο Κωνσταντίνος Τσιάκαλος, Συνταγματάρχης (ε.α.), Προέδρος της MSETT Hellas.
Πολύς λόγος γίνεται για τα τα κρυπτονομίσματα τον τελευταίο καιρό και ειδικά για την κερδοσκοπία αλλά και τις επενδυτικές ευκαιρίες που δίνουν αυτά, ειδικά για το πρώτο κρυπτονόμισμα το γνωστό Bitcoin. Όμως ποιος τελικά ξέρει τι είναι τα κρυπτονομίσματα και ποιά είναι η χρήση τους; Πολλοί λίγοι. Θα πούμε αρχικά λίγα λόγια γι’ αυτά, όσο πιο απλά και κατανοητά.
Ένα κρυπτονόμισμα εκδίδεται από φορείς που έχουν κάποιο κοινωφελή σκοπό και συνήθως αυτό ο φορέας είναι ένα ίδρυμα, ένας οργανισμός ή μια μη κερδοσκοπική επιχείρηση. Η έκδοσή του γίνεται με γνώμονα κάποιο κοινωφελή σκοπό ή για τη στήριξη μιας ιδέας που θα ωφελήσει πολλούς. Μπαίνει αρχικά σε μια διαδικασία δημόσιας προσφοράς IPO – ICO (Initial Public Offer, Initial Coin Offer) και μετέπειτα αρχίζει και κινείται σε ένα σύστημα συναλλακτικής δράσης που δημιουργείται από τους εκδότες με βάση την τεχνολογία των Block Chains How does a blockchain work – Simply Explained μια τεχνολογία που δεν είναι καθόλου καινούργια (1991).
Από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί το πρώτο block το κρυπτονόμισμα αρχίζει το ταξίδι του. Κάθε κρυπτονόμισμα μπορεί να έχει τέσσερις διαφορετικές αξίες συναλλαγής:
- Fiat: Αξία συναλλαγής σε γνωστό νόμισμα κεντρικά ελεγχόμενο (π.χ. USD)
- Crypto: Αξία συναλλαγής σε άλλο κρυπτονόμισμα.
- Precious Metals: Αξία συναλλαγής σε πολύτιμα μέταλλα.
- Algorithmic: Αξία συναλλαγής με βάση τις εφαρμογές ή τα λογισμικά που έχει κατασκευάσει ο φορέας που εκδίδει το κρυπτονόμισμα.
Βέβαια για τα κρυπτονομίσματα τα οποία έχουν εισαχθεί σε πλατφόρμες ανταλλαγής (trading, π.χ. Crypto.com) υπάρχει και η αξία κεφαλαιοποίησης καθώς αυτή εμφανίζει το πλήθος και τα ποσά που δεσμεύονται σε κάθε κρυπτονόμισμα όπως επίσης και την τρέχουσα τιμή τους σε USD.
Η έκδοση ενός μεγάλου πλήθους κρυπτονομισμάτων έχει δημιουργήσει μια παράλληλη οικονομία η οποία δεν περιορίζεται από τους κανόνες των διεθνών κεφαλαιαγορών, των τραπεζικών φορέων που ελέγχουν τα εθνικά ή διεθνή νομίσματα και φυσικά δεν επηρεάζεται από τα διεθνή γεγονότα (πολέμους, ενεργειακές δομές, οικονομικές κρίσεις, κλπ.). Αυτή η παράλληλη οικονομία ονομάζεται Αποκεντρωμένη Οικονομία (Decentralised Economy) κι εκείνο που τη διαχωρίζει από την παλαιά οικονομία είναι το γεγονός πως δεν μπορεί να ελεγχθεί κεντρικά από κανέναν φορέα, εθνικό ή διεθνή, αλλά δημιουργεί οικονομικά δίκτυα διαχείρισης πόρων σε περιορισμένο βαθμό αλλά σε παγκόσμια κλίμακα.
Πρόσφατα η Κινεζική κυβέρνηση ανακοίνωσε την κυκλοφορία του δικού της κρυπτονομίσματος China’s Digital Currency Could Challenge Bitcoin and Even the Dollar σε μια προσπάθεια να ελέγξει τις συναλλαγές που γίνονται σε Bitcoin και Ethereum (το αμέσως μεγαλύτερο σε ανταλλακτική κεφαλαιοποίηση κρυπτονόμισμα) σε προϊόντα που παράγει η ίδια και ν’ αυξήσει τα δικά της διαθέσιμα μέσα από ένα σύνολο συναλλαγών σε διεθνή κλίμακα που δε θα έχει φόρους, δασμούς και περιορισμούς. Είναι κατ’ ουσίαν η απάντηση στην αμερικανική κι ευρωπαϊκή πολιτική περιορισμού της οικονομικής δραστηριότητας της Κίνας. Η Κίνα μέσα από το δικό της κρυπτονόμισμα αποβλέπει στη δημιουργία μιας πλήρους ανεξάρτητης από το διεθνές οικονομικό σύστημα ταμειακής και συναλλακτικής δομής που θα της επιτρέψει να ενσωματώσει συναλλαγές αξίας μεγαλύτερης των ενενήντα τρισεκατομμυρίων USD σε διάστημα μικρότερο των εννιά μηνών.
Η Αποκεντρωμένη Οικονομία παράγει πλούτο και τεχνογνωσία διαρκώς σ’ ένα πλαίσιο ασφαλών και απρόσωπων συναλλαγών που δεν εκθέτουν σε μεγάλο κίνδυνο τους “παίκτες” ενώ ταυτόχρονα δίνουν διεξόδους για την άσκηση οικονομικών στρατηγικών στους χρήστες των εργαλείων της. Πολλοί είναι εκείνοι στην Ελλάδα που έχουν ανακαλύψει τον κερδοσκοπικό σκοπό στις πλατφόρμες ανταλλαγής κρυπτονομισμάτων αλλά αγνοούν πλήρως την πραγματική τους αξία. Σ’ αυτό βέβαια βοηθάει και η ανάγκη για γρήγορο κέρδος, μια επενδυτική πρακτική που δεν είναι ελληνικό φαινόμενο αλλά διεθνές. Επειδή η δύναμη φαίνεται να φεύγει από τους διαχειριστές χρήματος και να περνάει στους γνωστικούς διαχειριστές, η Αποκεντρωμένη Οικονομία δίνει σημαντικές διεξόδους σε φορείς όπως κρατικές δομές να επαναδιαπραγματευτούν την αξία τους και να διαμορφώσουν νέες ευκαιρίες ακόμα και από μηδενική βάση.
Η Ελλάδα είναι ένα κράτος που επηρεάστηκε βαθιά από την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 η οποία προήλθε από την αμερικανική οικονομία. Όντας απροστάτευτο κράτος έναντι των διεθνών οικονομικών συγκυριών και με ένα τραπεζικό σύστημα ανεξέλεγκτο συνολικά, η κρίση έφερε μια δημοσιονομική κατάρρευση από την οποία το κράτος δεν έχει συνέλθει ακόμα κι ενδεχομένως να μη συνέλθει ποτέ. Η στροφή σε εναλλακτικές δομές όπως η Αποκεντρωμένη Οικονομία ενδέχεται να δώσει σημαντικές διεξόδους σε κρατικές δομές σε πολλούς τομείς και να εξασφαλίσει σημαντικό κεφάλαιο για δημόσιες επενδύσεις.
Ένα στοιχείο που μπορεί άμεσα η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί είναι οι επενδύσεις στον αμυντικό τομέα. Παραγωγή δηλαδή αμυντικού υλικού και διοχέτευση του στο εσωτερικό κι εξωτερικό μέσα από κανάλια Αποκεντρωμένης Οικονομίας, ήτοι συνεργασία και συμμετοχή στον παραγωγικό ιστό της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Η Αποκεντρωμένη Οικονομία προσφέρει τη δυνατότητα στο κράτος να περιορίσει τις δαπάνες του στο επίπεδο της κεντρικά ελεγχόμενης οικονομίας αλλά να αυξήσει τις επενδύσεις του και τη συμμετοχή σε παραγωγικές διαδικασίες. Αυτή η στροφή μπορεί να γίνει με τη χρήση των εργαλείων της Αποκεντρωμένης Οικονομίας, με έκδοση κρυπτονομίσματων από κρατικούς φορείς για υποστήριξη κοινωφελών σκοπών, σταθερή επένδυση στην αύξηση χρηστών με συναλλαγές με κρυπτονομίσματα από το διεθνές περιβάλλον και σε δημιουργία παραγωγικών φορέων αμυντικού υλικού.
Η πρακτική αυτή δεν θα είναι προνόμιο και καινοτομία δικιά μας αλλά στην ουσία θ’ ακολουθήσουμε την πρακτική άλλων χωρών όπως των κρατών της Βαλτικής που αρκετά χρόνια τώρα επενδύουν σημαντικά κεφάλαια στον αμυντικό τομέα με τη χρήση εργαλείων Αποκεντρωμένης Οικονομίας, της Ρωσίας που αρκετές από τις παραγωγικές μονάδες της σε αμυντικό υλικό πληρώνονται σε κρυπτονομίσματα, και της Τουρκίας που ένα τεράστιο ποσό αποπληρωμής της αμυντικής της βιομηχανίας γίνεται με τη χρήση κρυπτονομισμάτων.
Είναι καιρός ν’ αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας, τα μέσα για να κάνουμε αμυντική πολιτική και τους τρόπους για να ενισχύσουμε την Άμυνα της πατρίδας μας. Η συνολική διαδρομή μας τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει πως μόνο με ισχυρή αμυντική θωράκιση έχουμε διαπραγματευτικά όπλα, άρα είναι μονόδρομος η αναδιοργάνωση των Ενόπλων μας Δυνάμεων, η αγορά και παραγωγή νέου αμυντικού υλικού και μέσων, καθώς και το πιο σημαντικό η ΑΥΞΗΣΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ του ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ τους. Η αξιοποίηση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας μπορεί και πρέπει να γίνει σημαία σε κάθε κυβέρνηση και οι τρόποι είναι πολλοί. Η νέα Αποκεντρωμένη Οικονομία δεν υπόσχεται πολλά, κάνει πολλά.
