Τι είναι αυτό που ενώνει τελικά τους Έλληνες; Μα φυσικά το πάνδημο αίτημα να γίνει debate των πολιτικών Αρχηγών. Δε γίνεται να πάμε σε εκλογές χωρίς debate , δε θα αντέξουμε.
Αλλά ακόμα και σε αυτό δεν τα βρήκε το πολιτικό σύστημα μεταξύ τους. Φυσικά και ο ένας κατηγορεί τον άλλον για τη μη συνεννόηση να βρεθεί μια κοινή ημέρα. Και φανταστείτε αυτό το κατάφεραν μέχρι και στην Τουρκία στις πρόσφατες εκλογές που κατά τα άλλα τους κοροϊδεύουμε.
Είναι αστεία η ιστορία με το debate αν αναλογιζόμασταν ότι αυτή την περίοδο τα ελληνοτουρκικά είναι στην κυριολεξία στο κόκκινο με όσα βρίσκονται σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα με δύο γεωτρύπανα να έχουν κυκλώσει την Κύπρο και την Τουρκία να απειλεί και να προκαλεί.
Θα υπέθετε λοιπόν κανείς ότι στις κρίσιμες αυτές στιγμές θα έπρεπε ΟΛΟ το πολιτικό σύστημα να τις αντιμετωπίσεις με νηφαλιότητα και ίσως να κάτσει να σκεφτεί σοβαρά ότι πρέπει επιτέλους να χαράξει μια συγκεκριμένη Εθνική Πολιτική ιδιαίτερα για την κατάσταση με την Τουρκία.
Στη χώρα όμως που το πολιτικό σύστημα δε μπορεί να συνεννοηθεί για να καθορίσει μια ΗΜΕΡΑ που θα κάτσει μαζί σε ένα τηλεοπτικό πάνελ μην έχουμε απαιτήσεις για κοινή εθνική πολιτική. Οι δε Αρχηγοί των κομμάτων διακατέχονται από έναν υπέρμετρο εγωισμό που θέλει να τους πάρουν στο τηλέφωνο και να τους παρακαλέσουν να βρεθούν και να συζητήσουν.
Κάπως έτσι τη χάραξη Εθνικής Πολιτικής συνεχίζουν να την έχουν αναλάβει τα τηλεοπτικά κανάλια με πλήθος και πάσης φύσεως «αμυντικούς – στρατιωτικούς αναλυτές» που σε καθημερινή βάση μας παρουσιάζουν ως λύση και απάντηση την προσωπική τους θεώρηση και άποψη η οποία θα δώσει φυσικά τη λύση.
Δε ζητάει πολλά ο Ελληνικός λαός. Μια στοιχειώδη συνεννόηση στα εθνικά θέματα από το πολιτικό σύστημα και φυσικά να «απολαύσει» ένα debate. Ούτε αυτά όμως όπως φαίνεται τελικά δεν μπορούν να του προσφέρουν.
