Η ψηφοφορία για την ανεξαρτητοποίηση του Ιρακινού Κουρδιστάν ανήκει πια στο παρελθόν. Με συμμετοχή που ξεπέρασε το 76% οι Κούρδοι αποφάσισαν να παλέψουν για την πλήρη ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση τους.
Τώρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα για το Μασούτ Μπαρζανί και το λαό του. Ήδη η Τουρκία αντέδρασε με τον περιορισμό της διακίνησης Κουρδικού πετρελαίου μέσα από τα εδάφη της. Βέβαια αυτή η κίνηση βλάπτει και την ίδια αλλά προς το παρόν δεν έχει κάτι άλλο στη φαρέτρα της σε οικονομικό. Σε στρατιωτικό επίπεδο τώρα η απειλή για εισβολή στα εδάφη του Ιρακινού Κουρδιστάν δε φαίνεται πολύ πιθανή. Οι εκκαθαρίσεις στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν μειώσει τη μαχητική τους ισχύ. Δεδομένης της προηγούμενης επιχειρησιακής απόδοσης των τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία, δε φαίνονται ικανές οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ν’ αναλάβουν τέτοιας έκτασης επιχείρηση. Αλλά ακόμα κι να το κάνουν μάλλον θα βάλουν σε μεγάλο κίνδυνο τη χώρα καθότι και η Τουρκία διαθέτει μεγάλο και ισχυρό Κουρδικό στοιχείο.
Οι Κούρδοι από την άλλη πλευρά, φαίνεται να έχουν τη στήριξη της Ρωσίας και τη συμπάθεια των ΗΠΑ. Υπάρχει και ο διεθνής παράγοντας των επιχειρήσεων που χρόνια τώρα δραστηριοποιούνται στο Κουρδιστάν. Η περιοχή λίγο πολύ έχει ζήσει κάποια χρόνια αυτονομίας και το καθεστώς Μπαρζανί αποτελεί εγγύηση σταθερότητας για τους επιχειρηματίες. Είναι λοιπόν πιθανόν να στηρίξουν κι αυτοί το ελεύθερο Κουρδιστάν ακόμα και με πίεση που θα εξασκήσουν στις κυβερνήσεις τους.
Μια τρίτη παράμετρος που συνηγορεί προς την κατεύθυνση της ανακήρυξης του Κουρδιστά σε ελεύθερο κράτος είναι η κρατική οντότητα του Ιράκ. Η απουσία κεντρικής διοίκησης και η αδυναμία επιβολής της κρατικής εξουσίας είναι φανερή πλέον στο Ιράκ. Τόσο το ISIS όσο και ο πόλεμος στη Συρία έχουν κάνει το Ιράκ κράτος φάντασμα. Είναι απίθανο να μπορέσει η κυβέρνηση της Βαγδάτης να αντιδράσει αποτελεσματικά, πολιτικά ή στρατιωτικά, στο ενδεχόμενο ανακήρυξης ανεξαρτησίας από πλευράς Κούρδων.
Τέλος έχουμε και το Ιράν. Η ιστορία μας διδάσκει πως σε όλες τις εποχές οι Κούρδοι ήταν αναπόσπαστο κομμάτι των Περσικών κρατών. Η κουρδική εθνική συνείδηση πολλών Ιρανών κλίνει στο να στηρίξουν τους αδελφούς τους που η βρετανική πολιτική του 19ου αιώνα εκχώρησε στην κρατική οντότητα του Ιράκ. Ήδη τα πρώτα Ιρανικά δολάρια (γιατί υπάρχουν και τέτοια) έχουν φτάσει στο Ερμπίλ.
Συνεπώς η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν φαίνεται να είναι θέμα ωρών πλέον και το 93% που ψήφισε υπέρ αυτής πιθανότατα δε θα φεισθεί καμίας θυσίας για το πετύχει.
Και κάτι ακόμα: Οι Κούρδοι έχουν βρεθεί αντιμέτωποι πολλές φορές με τους Έλληνες στα πεδία των μαχών από την αρχαιότητα έως και πρόσφατα κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής εκστρατείας. Υπάρχει ένας αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ των δύο λαών και μια συμπάθεια, παρά το γεγονός πως ένοπλες Κουρδικές ομάδες συμμετείχαν στη γενοκτονία των Ποντίων. Είναι γεγονός πως το νεοσύστατο κράτος θα ζητήσει τη βοήθεια Ελλήνων επαγγελματιών στρατιωτικών για την οργάνωση των Ενόπλων του Δυνάμεων και των υπηρεσιών του. καλό είναι να μη λείψει η ενίσχυση από την Ελληνική κυβέρνηση, όχι με “θα” και υποσχέσεις αλλά με έργα.
