Η Τρομοκρατία και η Ελλάδα που κατηγορείται ως "Καταφύγιο" Τρομοκρατών

Οι δυτικές κοινωνίες βιώνουν έντονα στο πετσί τους τη βία από το συνεχή τρομοκρατικά χτυπήματα. Είναι μια βία τυφλή που στρέφεται κατά του τρόπου ζωής των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Η ελευθερία της έκφρασης, η ανάμιξη πολιτισμών και κουλτούρας και η σκεπτικιστική στάση έναντι των θρησκειών είναι βασικά στοιχεία των σύγχρονων ανοιχτών κοινωνιών.

Η αδυναμία των υπερδυνάμεων να επιβάλλουν με τη βία το ίδιο κοινωνικό σύστημα σε περιοχές φτωχές αλλά με πλούσιους ενεργειακούς φυσικούς πόρους είχε ως αντίδραση τη συσπείρωση λαών γύρω από τη θρησκεία. Ιστορικά αυτή η σχέση των καταδιωκόμενων με τη θρησκεία υποκινούσε κινήματα κι επαναστάσεις. Η αγγλοσαξωνική (βρετανική και κυρίως η αμερικανική) πολιτική της ανατροπής καθεστώτων που δεν ταίριαζαν στις επιδιώξεις των ΗΠΑ και ΗΒ έχει πολλές φορές επιφέρει βίαιες εμφύλιες διαμάχες.
Αφρική, Κεντρική Ασία και Μέση Ανατολή έχουν υποφέρει όσο λίγες περιοχές στον κόσμο. Ο εξοπλισμός και η χρηματοδότηση “επαναστατών”, όπως αυτή πρόσφατα στη Συρία γινόταν με τρόπο σχεδόν ανεξέλεγκτο. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό των Ταλιμπάν που εξοπλίστηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από τις ΗΠΑ για να πολεμήσουν κατά της Σοβιετικής Ένωσης.
Η πολιτική αυτή σε συνδυασμό με την εισβολή και παραμονή αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν έχουν προκαλέσει την αντίδραση της Ρωσίας αλλά και των ντόπιων. Ο θρησκευτικός φανατισμός και ο φονταμενταλισμός αποτελούν ισχυρό όπλο σε φυλάρχους και ηγεμονίσκους – φυλάρχους, που φύονται κατά συρροή στη Μέση Ανατολή, Αφρική και Ασία.
Σ’ αυτό το μείγμα έρχονται να προστεθούν και μουσουλμάνοι κυρίως από τα Ευρωπαϊκά κράτη (φτωχοί ή πλούσιοι) που ξανανακαλύπτουν τις ρίζες τους. Έχοντας κατά κύριο λόγο ευρωπαϊκά η και αμερικανικά διαβατήρια έχουν πρόσβαση και ταξιδεύουν άνετα σε όλο τον κόσμο. Διαμένουν παντού και για όσο χρόνο επιθυμούν. Ο συνεχής προσηλυτισμός νέων Ευρωπαίων και Αμερικανών με αραβικές, βορειοαφρικανικές και πακιστανικές κυρίως ρίζες από ακραία ισλαμικά στοιχεία έχει γεμίσει την Ευρώπη και την Αμερική με εν δυνάμει τρομοκράτες.
Οι αξίες μιας ελεύθερης πολυπολιτισμικής κοινωνίας καταρρέον μπροστά στις υποσχέσεις για έναν τιμητικό θάνατο και μια άνετη μετά θάνατον ζωή. Οι δυτικές κοινωνίες που επένδυσαν στην οικονομία και τον καταναλωτισμό δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει το πρόβλημα και την έκτασή του. Παρατηρούν και αντιδρούν στα φαινόμενα τρομοκρατίας με κεράκια, ημίμετρα ασφαλείας και καμπάνιες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ενδεχομένως να είναι κι αυτό μέρος της λύσης στο πρόβλημα, αλλά σίγουρα δεν είναι η λύση.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα με μια κοινωνία που αντιπαλεύει το βυζαντινό και οθωμανικό παρελθόν της με τρόπο καθόλου έξυπνο. Μια φουρνιά “προοδευτικών” κινημάτων και υπερεθνικών – αταξικών προσωπικοτήτων με λόγο απόλυτο και πρακτική εξαιρετικά δηκτική έχουν μετατρέψει την ελληνική κοινωνία σε ένα χαοτικό πλαίσιο ομαδικής συμβίωσης. Οι νέοι δεν ξέρουν προς τα που να κάνουν και παίρνουν ακραίες θέσεις είτε προς φασίζουσες είτε προς αναρχικές ιδεολογίες. Οι μεν πρώτες μπερδεύουν τον αρχαίο πολιτισμό με τις βυζαντινές καταβολές και τη βία. Οι αναρχικές ιδεολογίες από την άλλη μπερδεύουν την αταξική κοινωνία με την ένοπλη πάλη των πόλεων της ψυχροπολεμικής περιόδου.
Οι ένοπλες τρομοκρατικές ομάδες 1ης, 2ης και 3ης γενιάς Ελλήνων τρομοκρατών έχουν συσπειρώσει αρκετό κόσμο γύρω τους. Υπάρχει κανάλι που να τους ενώνει με τη διεθνή τρομοκρατία; Πιθανόν ναι. Στη διεθνή κατηγορία πως η Ελλάδα αποτελεί ασφαλές καταφύγιο τρομοκρατών δεν υπάρχει σοβαρή ένσταση. Κι αυτό γιατί οι αρχές ασφαλείας στης χώρα μας είτε από ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας είτε από έλλειψη μέσων, πόρων και πληροφοριών αδυνατούν να ελέγξουν αποτελεσματικά το μπες – βγες τρομοκρατών και εν δυνάμει τρομοκρατών.
Όπως και στις δεκαετίες του 70 και του 80 η Αθήνα και η Ρώμη υπήρξαν ευρωπαϊκά κέντρα συνεύρεσης πρακτόρων, τρομοκρατών και εγκληματιών, έτσι και σήμερα αποτελούν πάλι σημεία ελεύθερης διελεύσεως αυτών. Αν προσθέσουμε και τη διακίνηση προσφύγων και οικονομικών παράνομων μεταναστών τότε μιλάμε για τρύπα στον ιστό ασφαλείας της Ευρώπης. Συνεπώς η κατηγορία φαίνεται να έχει βάση. Επιπρόσθετα, δε φαίνεται να υπάρχει καμία πρόθεση από ισλαμιστικά τρομοκρατικά στοιχεία να χτυπήσουν στόχους στην Αθήνα και την Ελλάδα γενικότερα.
Οι υπηρεσίες ασφαλείας και οι κυβερνήσεις της Ελλάδας όπου σταθούν και όπου βρεθούν δηλώνουν πόσο ασφαλής χώρα είναι η Ελλάδα. Και έχουν εν μέρει δίκιο. Αλλά μπορούν να δηλώσουν πόσο ασφαλής είναι η Ευρώπη με την Ελλάδα; Ο αντίλογος πως και η Αλβανία, αλλά και η Ιταλία έχουν τα ίδια θέματα δεν είναι ισχυρός επιχειρημάτων. Η μεν Ιταλία μετά την εσωτερική λαίλαπα των Ερυθρών Ταξιαρχιών έχει βάλει μυαλό και ελέγχει κατά ένα τρόπο τη διακίνηση και τη δράση της εσωτερικής και εισαγόμενης τρομοκρατίας. Η Αλβανία από την άλλη (με τους Κοσσοβάρους παρέα) δεν αποτελεί παρά μια όαση για ξεκούραση μικροεγκληματιών και βαρώνων του εγκλήματος, αλλά όχι αγαπημένο τόπο των τρομοκρατών.
Εν τέλει, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να είναι έξω από το παιχνίδι της τρομοκρατίας προς το παρόν. Παρά τις κατηγορίες που κατά καιρούς ακούγονται για την καταφυγή ισλαμιστικών τρομοκρατικών στοιχείων, ο τόπος φαίνεται ασφαλής. Όπως και πολλές άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και πρωτεύουσες στο παρελθόν, πριν βιώσουν τη βία της τρομοκρατίας, φαίνονταν το ίδιο ασφαλείς. Μήπως είναι καιρός να κάνουμε κάτι για να εξασφαλίσουμε την ασφάλειά μας πριν βιώσουμε καταστάσεις τύπου Λας Βέγκας, Παρισίων και Λόνδρας;
 
 
 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ