Γράφει ο Γιώργος Μενεσιάν, Διεθνολόγος, επιστημονικός συνεργάτης Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (Ι.ΔΙ.Σ.) και ερευνητής στο Washington Institute for Defence and Security.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, δύο κράτη τα οποία αποτελούν το παραδοσιακά εταίροι των ΗΠΑ και της Δύσης εν γένει, έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν μια πολιτική η οποία αλλάζει τις ισορροπίες στη Μέση Ανατολή.
Από τη μία, ο de facto ηγέτης των Εμιράτων υποδέχτηκε στο Άμπου Ντάμπι τον Σύρο δικτάτορα Άσαντ, την ώρα που ο τελευταίος απομονώνεται περαιτέρω εξαιτίας της απομόνωσης της Ρωσίας.
Ο Άσαντ αποτελεί «κόκκινο πανί» για τους Αμερικανούς, τους Βρετανούς και τους Γάλλους, όμως το Άμπου Ντάμπι αποφασίζει να συνεχίσει να επενδύει στο ασαντικό καθεστώς στην Συρία.
Η Σαουδική Αραβία, από την άλλη, μίλησε για πιθανή πώληση πετρελαίου στην Κίνα με γουάν και όχι με δολάριο.
Ταυτόχρονα, τόσο η Σαουδική Αραβία όσο και τα Εμιράτα κρατούν όσο πιο ουδέτερη στάση μπορούν έναντι της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και συνεχίζουν να τηρούν τα συμφωνηθέντα με την Ρωσία αναφορικά με την τιμή του πετρελαίου στο πλαίσιο του καρτέλ OPEC+.
Τα δύο κράτη, μπορεί να είναι εξαρτημένα αμυντικά από τις ΗΠΑ, αλλά έχουν ισχυρά κοινά οικονομικά συμφέροντα με την Ρωσία και την Κίνα.
Οι δύο μοναρχίες είναι ευχαριστημένες με τις σχέσεις τους με την Μόσχα και το Πεκίνο για έναν ακόμη λόγο:
Ρωσία και Κίνα δεν θα ασκήσουν ποτέ πίεση στις δύο μοναρχίες για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών, ούτε για όσα συμβαίνουν στην Υεμένη.
Περισσότερα άρθρα από το Γιώργο Μενεσιάν:
ΑΠΟΨΕΙΣ – ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΝΕΣΙΑΝ
