Του Κωνσταντίνου Θ. Λαμπρόπουλου, Ανώτερου Στρατηγικού Αναλυτή, Εταίρου του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας της Γενεύης
Είναι λυπηρό και δείχνει την κατάντια της παρακμής που βιώνουμε, η ισοπεδωτική διάθεση πολλών στα κοινωνικά δίκτυα.
Υπάρχουν κάποια δεδομένα που πρέπει να ληφθούν υπόψη:
Καταρχάς το κράτος δεν έχει κουλτούρα εθνικής ασφάλειας. Η Ύστερη Μεταπολίτευση είναι υπεύθυνη 100% γ αυτό.
Οι όποιες θετικές παρεμβάσεις υπάρχουν κατά καιρούς, γίνονται από άτομα ευσυνείδητα και με αίσθηση του εθνικού καθήκοντος αλλά δυστυχώς είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Έχουμε μπει εδώ και καιρό στην εποχή των επάλληλων πολλαπλών κρίσεων (multiple crises) γεγονός που από μόνο του δοκιμάζει τις αντοχές όλων των κρατών ακόμη και των πιο προηγμένων.
Φυσικά δεν ήμασταν και δεν είμαστε έτοιμοι γ αυτό ούτε κατά διάνοια. Και δεν είναι καθόλου εύκολο να ανταπεξέλθει μια χώρα σε πολλαπλές κρίσεις πόσο μάλλον μια χώρα με τις παθογένειες τις δικές μας.
Αλλά κάπου θα πρέπει να υπάρξει και η κοινή λογική.
Ο πήχης δεν μπορεί να μπαίνει διαρκώς στον χαμηλότερο παρονομαστή.
Απαιτείται να τίθεται συγκεκριμένο πλάνο με διασύνδεση μέσων κ στόχων και να λειτουργήσουμε κάποια στιγμή ως κράτος που δίνει προτεραιότητα στην εθνική ασφάλεια με την ευρεία έννοια.
Δεν γίνεται όμως και να ισοπεδώνονται όλα.
Είναι κατάντια κ ντροπή να γράφονται ανοησίες του στυλ α) αντί για Ραφάλ να παίρναμε Μπέριεφ β)να διακινούνται αυτή την ώρα σενάρια επί σεναρίων για το Τατόι και τα βασιλικά κτήματα γ)να αναφέρονται ορισμένοι ελαφρά τη καρδία σε διάλυση της χώρας εντείνοντας τον φόβο και την ανασφάλεια που υπάρχει.
Καλώς ή κακώς οτι διακινείται στα σόσιαλ επηρεάζει δυνητικά κόσμο και πρέπει ναναι όλοι προσεκτικοί. Δεν είναι παιχνίδι.
Ορισμένοι βρήκαν την ευκαιρία να εκμεταλλευθούν την κατάσταση για μικροπολιτικούς και προσωπικούς λόγους και αυτό είναι ντροπή. Η χώρα βάλλεται πανταχόθεν και ρίχνουν νερό στον μύλο της καταστροφής. Αναφέρομαι σε κάποιους και κάποιες που ισοπεδώνουν τα πάντα.
ΥΓ1: Οι ευθύνες και οι παραλείψεις του κρατικού μηχανισμού για να αποτιμηθούν χρειάζεται συγκεκριμένη διαδικασία.
ΥΓ2: Τα κομματικά παιχνίδια και η επικοινωνιακή διαχείριση ευδοκιμούν στη χώρα και αυτό είναι ίδιον του ζόφου και του εκφυλισμού του πολιτικού συστήματος.
ΥΓ3: Η χώρα χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο ολιστικό πλάνο εθνικής ασφάλειας το οποίο πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα συμβατό με τα διεθνή πρότυπα.
ΥΓ4: Ή προστασία της Ελληνικής Υπαίθρου πρέπει να καταστεί επιτακτικό πολιτικό πρόταγμα.
ΥΓ5: Το πολιτικό σύστημα δεν έχει αντιληφθεί τις επιπτώσεις των παράλληλων κρίσεων. Θεωρεί οτι το κλασικό βλέποντας κ κάνοντας επαρκεί. Δεν έμαθαν δεν άκουσαν τίποτα όπως έλεγε ο Ταλλευράνδος αλλά η ρήση του Μπίσμαρκ για το χλιμίντρισμα των αλόγων της Ιστορίας είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.
