Του Αλέξανδρου Δρίβα, Διεθνολόγου -Συντονιστή του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ – Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council)*
Στο σημερινό μου κείμενο στο HJ την ιστοσελίδα του Μιχάλη Ιγνατίου πραγματεύτηκα την προσπάθεια της σχολής Σημίτη να κάνει ρελάνς. Το τελευταίο από τα 15 συμπεράσματα αναφέρεται στο οτι ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών δεν είναι αφελής, όπως δεν είναι κανένας από όσους βρίσκουν πολιτικά και ακαδημαϊκά σωστές τις έως τώρα κινήσεις του.
Αρκετές φορές έχω αναφέρει πως έχει παρέλθει η περίοδος του ”έτσι είναι επειδή έτσι μας το είπαν” οι θιασώτες μιας αναχρονιστικής και συνάμα επικίνδυνης σχολής σκέψης η οποία έγινε όχι μόνο ένα με την εξωτερική μας πολιτική, αλλά και με την υψηλή μας στρατηγική.
Ο λόγος που επιμένω να λέω ότι αυτά έχουν τελειώσει, δεν είναι απλώς για να το πω. Έχουν πράγματι τελειώσει αυτά και έχουν υιοθετηθεί άλλες, πιο αποτελεσματικές πρακτικές. Τα λέω όλα αυτά γιατί σήμερα, κυκλοφόρησε ότι η υφιστάμενη του Υπουργού Εξωτερικών, η Κυρία Σουρανή θα πάει στη Ρώμη, μέχρι το τέλος του χρόνου. Είναι μια σημαντική θέση, να γίνει πρέσβειρά μας στην τρίτη πιο σημαντική χώρα της Ε.Ε.
Η θεσμική υγεία ευθυγραμμίζεται με αυτό που μαθαίνουμε όλοι μας από μικρή ηλικία, άρχειν και άρχεσθαι. Επειδή θα ακούσουμε πάλι διάφορα και αυτά τα διάφορα δεν έχουν καμία σχέση με την εξωτερική πολιτική (είναι τεχνικό ζήτημα και η χάραξή της καθορίζεται από το Υπουργείο Εξωτερικών) να πούμε τα εξής:
- Η Ελλάδα θα οικοδομήσει υψηλή στρατηγική που να ταιριάζει με τη δομή του πολυπολικού συστήματος. Το πολυπολικό σύστημα είναι αβέβαιο, ασταθές, για γερά στομάχια. Δεν θα πάρει η Ελλάδα πολιτικές προτάσεις που φτιάχθηκαν κατά την περίοδο της μονοπολικής στιγμής (unipolar moment, Krauthammer, βάζουμε παραπομπές για να μη μας πουν Γιακωβίνους οι ”βιβλιοθηκονόμοι”.)
- Η Ελλάδα θα χαράξει εξωτερική πολιτική από τα πανεπιστήμια μέχρι και το Υπεξ βάσει της οποίας θα προστατεύει τα συμφέροντά της έναντι της Τουρκίας, ο κόσμος να χαλάσει, ο κόσμος να έρθει ανάποδα. Δεν είναι κακό να το συνηθίσουν, όπως κάποτε άλλοι συνήθισαν να ακούνε να τους λένε ”εκτός πραγματικότητας” όταν έλεγαν ότι η Τουρκία θα επιχειρήσει να δορυφοριοποιήσει την Ελλάδα, μετά τα Ίμια. Όπως και έγινε.
- Η εξωτερική πολιτική δεν είναι Τσελεμεντές, ώστε να έχουμε ιδέες-μελέτες του πώς μπορεί μια χώρα βίαιη, να μη σέβεται τίποτε και παράλληλα να είναι και κοντά στον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Δε γίνεται να μιλάς για Χάγη και να έχεις απέναντι μια χώρα που λέει τις προηγούμενες μέρες ότι θα φτιάξει βάση drone στα κατεχόμενα. Επίσης, δεν είναι προτεραιότητα να βγαίνουν και να διαμαρτύρονται για το αν τηρήθηκε το πρωτόκολλο πχ όταν ο Τσαβούσογλου έπρεπε να ακούσει όσα άκουσε στις 15 Απριλίου στην Άγκυρα.
- Στην πολιτική όπως και στη ζωή, όλα κάνουν κύκλους. Είναι ανάγκη για το καλό της χώρας αλλά και για τους ίδιους να αντιληφθούν ότι δεν είναι πλέον στην ”κορυφή της λίγκας”. Δεν είναι πρώτοι και βέβαια, δεν είναι αναντικατάστατοι. Δεν είναι up to date και χρειάζονται νέες ιδέες οι οποίες βέβαια θα προτεραιοποιηθούν ώστε να φτιαχτεί ένα σχέδιο το οποίο να ανταποκρίνεται σε τρία επίπεδα. Στο εσωτερικό, στο περιφερειακό και στο διεθνές και που θα έχουμε στο νου μας τον ”Brave New World” του πολυπολικού συστήματος.
- Ένα από τα χαρακτηριστικά του κράτους είναι και η αποτελεσματική διακυβέρνηση. Να μπορεί δηλαδή το κράτος να λειτουργεί. Όχι μόνο να έχει έδαφος και λαό. Αυτό σημαίνει ότι ακολουθούμε κάθετα και οριζόντια τους θεσμούς. Με άλλα λόγια, δεν κάνουμε ”κινηματική” εδώ, δεν ”τρέχουμε” ΜΚΟ αλλά κράτος και οικοδομείται μια εξωτερική πολιτική.
* Ανάρτηση από το facebook
