*Του Συνταγματάρχη (ε.α.) Κωνσταντίνου Τσιάκαλου, Προέδρου της MSETT Hellas
Η 28η Οκτωβρίου οφείλει να είναι επέτειος της λαϊκής ομοψυχίας, γεγονός εθνικής συλλογικής μνήμης και ιστορική αφετηρία κοινωνικής ανατροπής. Τι είναι τελικά η 28η Οκτωβρίου για τους Έλληνες; Τα καταλυτικά γεγονότα της εποχής έχουν παραφραστεί από πολλούς, έχουν παρεξηγηθεί και κυρίως έχουν χρησιμοποιηθεί για προπαγανδιστικούς λόγους με στόχο να διχάσουν κι όχι να ενώσουν τον Ελληνικό λαό.
Η μαζική προσέλευση ΟΛΩΝ ανεξαρτήτως των Ελλήνων για να δώσουν έναν αγώνα που φαινόταν μάταιος και άσκοπος είναι ένα γεγονός που ξενίζει ακόμα και όσους γνωρίζουν καλά την Ελληνική ψυχή. Με ηγέτη έναν δικτάτορα που λίγο πολύ συμμεριζόταν τς φασιστικές μεθόδους του Μουσολίνι, αλλά έβαλε πάνω απ’ όλα όχι το συμφέρον της πατρίδας αλλά την ιστορική διαδρομή της, το φρόνημα των Ελλήνων και τη συνεπή αντίδραση σε ότι απειλούσε την απειλή κατά των πατρώων εδαφών, ο Ελληνικός λαός δε δίστασε ούτε στιγμή.
Ο Ιωάννης Μεταξάς, Αξιωματικός του Μηχανικού, άνθρωπος σπάνιας ευφυΐας και βαθύς γνώστης της στρατιωτικής τέχνης, ήταν παρών σε πολλά γεγονότα, διώχθηκε για τις ακραίες ιδέες του, αλλά πάντα τιμούσε την Ελλάδα και την ιδιότητα του Στρατιωτικού. Δεξιοί και αριστεροί, κεντρώοι και σοσιαλιστές οφείλουν να το αποδεχτούν.
Οι Έλληνες απανταχού με ηθικό υψηλό, με πνεύμα πολεμικό και μένος εναντίον αυτού που επιβουλεύτηκε την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας τους βγήκαν στα βουνά όχι απλά για να πολεμήσουν αλλά για να καταστρέψουν τον επίδοξο κατακτητή. Διανοούμενοι, καλλιτέχνες, πολιτικοί όλοι μπροστά, μαζί με τους πολυάριθμους αγρότες, τους λιγοστούς εργάτες και καθηγητές της εποχής, δημιούργησαν ένα συμπαγές σύνολο με χαρακτηριστικά εθνικά που αποδείχτηκε ανίκητο στην πολεμική σύγκρουση, εκ των προτέρων χαμένη υπόθεση.
Ο άθλος στο Ύψωμα 731
Οι μνήμες που έφτασαν στη δική μου γενιά από τις διηγήσεις των παππούδων μας που πολέμησαν εκεί υπήρξαν καταλυτικές στη διαμόρφωση του εθνικού μας φρονήματος, αλλά ταυτόχρονα και τραυματικές για τη μετέπειτα πορεία του έθνους μας. Η συμμετοχή του δικού μου παππού στη μάχη του Υψώματος 731 αλλά και η έρευνα που έκανα μετέπειτα για τη μάχη αυτή με έχει σημαδέψει με τρόπο που αδυνατώ να ξεπεράσω.
Η καθολική νίκη που πέτυχαν τα σκληραγωγημένα και πεινασμένα αγροτόπαιδα από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα υπό την καθοδήγηση του Ταγματάρχη Δημητρίου Κασλά, Αξιωματικού που κέρδισε το βαθμό του στον πόλεμο, που έμεινε αιχμάλωτος για σχεδόν ένα χρόνο στη Μικρασία, ήταν άθλος παγκόσμιος. Η στρατιωτική ιστορία οφείλει να την αναδείξει ως μάχη στην οποία η αμυντική τακτική είναι προϊόν στρατιωτικής ευφυΐας και συνεπούς αφοσίωσης των στρατιωτών στο διοικητή τους.
Η νίκη αυτή που κατά το πλείστον οφείλεται στον ταγματάρχη Κασλά, δεν ήταν αρκετή για να του δώσει ασυλία στη διαμάχη της φαντασιόπληκτης αριστεράς και της ανάλγητης δεξιάς, η μάχη για εξουσία των οποίων βύθισε τον Ελληνικό λαό στο πένθος της αδελφοκτονίας το οποίο δεν ξεπεράσαμε ακόμα, εβδομήντα χρόνια μετά. Η συμμετοχή του Κασλά στον ΕΛΑΣ τον οδήγησε στην εξορία, στην αφάνεια, στην ατίμωσή του ως στρατιωτικού διοικητή. Έργο όχι μόνο της δεξιάς αλλά και όσων αριστερών συνθηματολόγησαν και πόνταραν στο διχασμό του Ελληνικού λαού για να δρέψουν κομματικά οφέλη.
Η σημειολογία της 28ης Οκτωβρίου 1940 είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, η διχαστική φιλολογία στη οποία αναλώνονται σήμερα οι κομματικοί μηχανισμοί για να επιβιώσουν είναι ακριβώς η ίδια με τη μεταπολεμική πρακτική. Τ’ αποτελέσματα τα είδαμε στον Εμφύλιο σπαραγμό, όπως είδαμε και τ’ αποτελέσματα της συλλογικής αντίδρασης που βασίστηκε στη λαϊκή ομοψυχία και οδήγησε στη νίκη εναντίον ανώτερου εχθρού σε όλα τα επίπεδα πλην του εθνικού φρονήματος, του ηθικού και της ιστορικής πορείας.
Το ιταλικό κράτος ουδέποτε αποτέλεσε τη συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το νεότερο Ελληνικό κράτος αποτελεί όμως την ιστορική συνέχεια εκείνων των κατοίκων αυτού του τόπου που επιβίωσαν με τον ορθολογισμό, την εκπαίδευση των πολιτών, την οπλιτική φάλαγγα και τη φιλοσοφία της ζωή και του θανάτου.
Η παράδοσή μας είναι πλούσια σε ιδεολογικά, φιλοσοφικά και κυρίως πρακτικά στοιχεία που μας δίνουν σαφή πλεονεκτήματα για να επιβιώσουμε και να προοδεύσουμε. Ουδόλως χρειαζόμαστε ιδεολογικά δάνεια και ταμπέλες που δε μας εκφράζουν. Ας αναπτύξουμε αυτά τα οποία μας έχουν αφήσει ως παρακαταθήκη οι πρόγονοί μας, ανάμεσα σ’ αυτά και την παρακαταθήκη της 28ης Οκτωβρίου 1940.
