James Stavridis – Bloomberg – Ανάλυση
Μια ερώτηση την οποία δέχομαι επανειλημμένα αυτή την περίοδο είναι: τι πηγαίνει στραβά με τον ρωσικό στρατό; Πολλοί στη Δύση είχαν την εσφαλμένη πεποίθηση ότι η ρωσική πολεμική μηχανή ήταν ένα σκληρός ανταγωνιστής, ίσος προς ίσον, για τον Οργανισμό του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (NATO) και εκπλήσσονται με το πόσα προβλήματα αντιμετωπίζει η τεράστια αυτή δύναμη προκειμένου να υποτάξει έναν πολύ μικρότερο και λιγότερο εξοπλισμένο γείτονα, την Ουκρανία.
Ο στρατηγός έδειχνε σίγουρος για την πρόοδο που συντελείτο, ωστόσο απ’ όλα όσα έχω δει στην Ουκρανία, η προσπάθεια μίας και πλέον δεκαετίας δεν ήταν επιτυχής και οι κληρωτοί αφθονούν. Υπάρχουν επίσης ελάχιστα στοιχεία σχετικά με πραγματικές βελτιώσεις υλικού. Οι Ρώσοι δεν παρουσιάζονται ως ένας εξελιγμένος στρατός του 21ου αιώνα, αλλά μάλλον ως μια ωμή, κτηνώδης δύναμη στο στυλ των στρατευμάτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ρωγμές
Σε αντίθεση με τη Συρία, όπου οι ρωσικές δυνάμεις έχουν υπάρξει αποτελεσματικές, χωρίς ωστόσο να δίνουν μάχες ενάντια σε έναν σοβαρό στρατό, οι σημερινές μάχες στην Ουκρανία δείχνουν τις “ρωγμές” στη ρωσική προσέγγιση ως προς την εκπαίδευση, τον εξοπλισμό και την οργάνωση. Αξίζει να επισημανθούν τρία βασικά προβλήματα, εκ των οποίων κανένα δεν μπορεί να λυθεί άμεσα, πράγμα που σημαίνει ότι θα συνεχίσουν να θέτουν εμπόδια στις επιχειρήσεις στην Ουκρανία.
Το πρώτο είναι προφανές: αστοχίες στον εφοδιασμό. Στον στρατό, λέμε συχνά ότι οι ερασιτέχνες σπουδάζουν στρατηγική, ωστόσο οι επαγγελματίες σπουδάζουν logistics. Η προμήθεια πυρομαχικών, καυσίμων, τροφίμων, θερμότητας, ηλεκτρισμού και εξοπλισμού επικοινωνιών στα στρατεύματα είναι ζωτικής σημασίας. Ειδικότερα, η παροχή καυσίμων έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολη για τους Ρώσους, κάτι που αποτελεί επιμελητεία για αρχάριους για μια δυτική στρατιωτική δύναμη.
Η εικόνα ενός στάσιμου κονβόι από τεθωρακισμένα και συνοδευτικά οχήματα μήκους 65 χιλιομέτρων έξω από το Κίεβο είναι ένα καλό παράδειγμα ανικανότητας – κάθε σύγχρονος δυτικός στρατός θα είχε αναπτύξει τα λεπτομερή σχέδια για να διασφαλίσει ότι ένα τόσο τεράστιο επιθετικό όπλο δεν θα παρέμενε σε εξαιρετικά εκτεθειμένο έδαφος για ημέρες επί ημερών. Η παροχή εφοδίων σε σχετικά μικρές μονάδες στη Συρία είναι εύκολη σε σύγκριση με την παροχή διατροφής σε μια δύναμη 200.000 στρατιωτών.
Μια δεύτερη πρόκληση είναι ίσως λιγότερο προφανής, αλλά πιο “ύπουλη”. Ένας σημαντικός αριθμός των ανδρών που εισβάλλουν στην Ουκρανία είναι στρατεύσιμοι ή έφεδροι. Δεν είναι μια επαγγελματική, εθελοντική δύναμη, καθοδηγούμενη από ανώτερα στρατιωτικά στελέχη. Υπάρχουν παραδείγματα Ρώσων στρατιωτών οι οποίοι κυριολεκτικά αγνοούν τη σημασία της αποστολής τους – μερικοί εξ αυτών ανακάλυψαν έκπληκτη ότι δεν πραγματοποιούν άσκηση στη Ρωσία μονάχα όταν συνελήφθησαν από Ουκρανούς.
Το τρίτο βασικό λάθος είναι η κακή διοίκηση σε ζωντανή σύνδεση. Το ρωσικό σχέδιο περιελάμβανε επίθεση στην Ουκρανία από έξι διαφορετικούς άξονες, διαιρώντας σημαντικά τις επιθετικές δυνάμεις. Ένα σχέδιο μάχης το οποίο κατανέμει δυνάμεις σε έξι άξονες είναι εγγενώς ελαττωματικό. Αυτό αναμφίβολα μπορεί να αποδοθεί σε λανθασμένες υποθέσεις και πληροφορίες: οι Ρώσοι στρατηγοί λογικά περίμεναν ότι οι Ουκρανοί θα τους υποδέχονταν με λουλούδια και βότκα – και όχι με σφαίρες και μολότοφ, όπως συνέβη.
Απώλειες
Οι αριθμοί των Ρώσων νεκρών στις μάχες είναι εκπληκτικοί. Σε 20 χρόνια σκληρών μαχών στο Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ υπέστησαν απώλειες περίπου 2.000 στρατιωτών, οι οποίοι σκοτώθηκαν στο πεδίο των μαχών. Οι Ρώσοι, σε λίγο περισσότερο από δύο εβδομάδες, έχουν χάσει τουλάχιστον 4.000 άνδρες – ο αριθμός πιθανόν να είναι και διπλάσιος. Αυτό θα στοιχειώνει τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, μολονότι προσπαθεί (αλλά τελικά αποτυγχάνει) να κρύψει αυτούς τους αριθμούς από την κοινή του γνώμη.
Η Ρωσία φέρεται να στέλνει τα πολεμικά της αεροσκάφη σε 200 εξορμήσεις την ημέρα, χρησιμοποιώντας τεράστια ποσότητα καυσίμων και ανταλλακτικών, τα οποία θα είναι ολοένα και πιο δύσκολο να αντκαθίστανται λόγω των κυρώσεων. Η Ουκρανία ισχυρίζεται ότι έχει καταρρίψει περισσότερα από 50 ρωσικά αεροσκάφη, κόστους από 20 έως 50 εκατομμύρια δολάρια έκαστο. Μια πρόσφατη εκτίμηση υπολόγιζε το κόστος του πολέμου σε δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα – και με αυτόν τον ρυθμό ο Πούτιν θα ξεμείνει από χρήματα ακόμη και πριν ξεμείνει από λαϊκή υποστήριξη.
Για τους Ρώσους που βρίσκονται επί του πεδίου στην Ουκρανία, τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά. Για να υποτάξει ο Πούτιν το Κίεβο, μια πόλη σχεδόν τεσσάρων εκατομμυρίων, θα πρέπει να ρίξει έναν σημαντικό αριθμό στρατιωτών του στη μάχη. Η 1η Μεραρχία Πεζοναυτών των ΗΠΑ – τα στρατεύματα που αποτελούν τη μαχητική ελίτ όλου του πλανήτη – χρειάστηκε σχεδόν δύο μήνες για να κατακτήσει τη Φαλούτζα, μια πόλη του Ιράκ περίπου στο ένα δέκατο του μεγέθους του Κιέβου.
Οι ντόπιοι γνωρίζουν κάθε γωνιά και διασταύρωση της πόλης τους, οπλίζονται όλο και πιο καλά από τη Δύση και έχουν κίνητρο να πολεμήσουν έχοντας πίσω τους ή ασφαλείς στην Πολωνία τις οικογένειές τους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πρόκειται για μια μακρά και αιματηρή μάχη.
Προειδοποίηση
Εδώ χρειάζεται μια προειδοποίηση: παρά τις αποτυχίες του ρωσικού στρατού μέχρι στιγμής, ο τελευταίος προσαρμόζεται και μαθαίνει καθώς οι μάχες εξελίσσονται. Οι Ρώσοι έχουν κρατήσει προς το παρόν εφεδρεία την τεχνολογία κυβερνοεπιθέσεων, πιθανώς για να διατηρήσουν ορισμένες δυνατότητες οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν κατά της Δύσης, καθώς οι κυρώσεις θα κλιμακώνονται ολοένα και περισσότερο.
Οι στρατηγικές πληροφοριακού πολέμου και “αποκεφαλισμού” από πλευράς της Μόσχας φαίνεται να οξύνονται. Τουλάχιστον δύο Ουκρανοί δήμαρχοι έχουν απαχθεί. Το βίντεο με έναν εξ αυτών να σέρνεται με μια κουκούλα στο κεφάλι του προοριζόταν σίγουρα ως παράδειγμα για άλλους. Και οι Ρώσοι έχουν την κλίμακα δύναμης με το μέρος τους, με περισσότερα αποθέματα από τα οποία μπορούν να αντλήσουν. Αυτά θα μπορούσαν να είναι έως και αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες, ανάλογα με το πόσους είναι ο Πούτιν διατεθειμένος να μετακινήσει από άλλα σημεία της Ρωσίας ή του κόσμου.
Προς το παρόν, ο χρόνος είναι με το μέρος των Ρώσων, εάν επιλέξουν απλώς να συντρίψουν τους Ουκρανούς και να μετατρέψουν τις πόλεις τους σε ερείπια. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, η δυσαρέσκεια στο εσωτερικό, ο ερχομός της λάσπης της άνοιξης και οι στρατιωτικές αποτυχίες θα επιδεινώνουν τη θέση του Πούτιν.
Δεν εντοπίζω ούτε μια ίντσα παραίτησης στους Ουκρανούς, ιδιαίτερα στον τσορτσιλικού τύπου ηγέτη τους, Βολόντιμιρ Ζελένσκι. Θα μιλήσει στο ομοσπονδιακό Κογκρέσο των ΗΠΑ εντός της ημέρας και ένα από τα θέματα που σίγουρα θα θίξει είναι οι τακτικές αποτυχίες του ρωσικού στρατού, σε συνδυασμό με τα θερμά αιτήματά του για περισσότερα όπλα και πυρομαχικά.
Εκτός της περίπτωσης μιας ειρηνευτικής συμφωνίας, ο τρέχων πόλεμος είναι πιθανό να είναι μακρύς. Υποψιάζομαι ότι θα έχουμε μάθει περισσότερα τόσο για τις τακτικές αποτυχίες όσο και για τις θεμελιώδεις αδυναμίες του ρωσικού στρατού ήδη πριν αυτός τελειώσει.
Πηγή: capital.gr
