Το νέο νομοσχέδιο προς ψήφιση του ΥΠΕΘΑ θίγει και θέματα σχετικά με την εξέλιξη των στελεχών. Ένα από αυτά αφορά την εξέλιξη των πρώτων καταταγέντων εθελοντριών γυναικών. Με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου αυτού οι πρώτες σειρές εθελοντριών θα φτάσουν στο βαθμό του ταγματάρχη και του αντισυνταγματάρχη.
Και που είναι το πρόβλημα θα πει κανείς; Βέβαια σ’ ένα κράτος που δεν έχει αρχή και τέλος δεν υπάρχει και πρόβλημα. Όμως αν θέλουμε να λέμε κάποια πράγματα “τσεκουράτα” και να θίξουμε κακώς (κατά τη γνώμη μας πάντα) κείμενα, τότε επιβάλλεται ν’ ασχολούμαστε λίγο πιο προσεκτικά με ζητήματα όπως αυτό. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πως οι κυρίες που κατετάγησαν ως εθελόντριες έχουν σήμερα βαθμούς υπολοχαγού και λοχαγού. Βαθμούς δηλαδή που για να τους πάρει κάποιος οφείλει να έχει τελειώσει ΑΣΣΥ ή ΑΣΕΙ.
Με ποια επαγγελματικά προσόντα έφτασαν οι κυρίες εθελόντριες στους κατώτερους βαθμούς των αξιωματικών χωρίς ποτέ ουσιαστικά να έχουν πάρει θέσεις ευθύνης; Ποια είναι τα δεδομένα εκείνα, πλην του χρόνου υπηρεσίας που ελήφθησαν υπόψιν για την προαγωγή τους αυτή; Και τέλος ποιες ήταν εκείνες οι υπηρεσιακές ανάγκες που “άφησαν” κενές θέσεις για να προαχθούν εθελόντριες (έχει σημασία αυτό) σε κατώτερους βαθμούς αξιωματικών;
Κι αν τα παραπάνω ερωτήματα δεν έχουν απάντηση με λογική (ή έστω λογικοφανή) βάση πόσο μάλλον τα επόμενα. Δηλαδή η απόδοσή τους στα γραφεία και τα υπασπιστήρια ήταν άριστη και τώρα τις επιβραβεύουμε και με επιπλέον προαγωγές. Τις κάνουμε ισότιμες με του αξιωματικούς των ΑΣΣΥ που έχουν καταληκτικό βαθμό τον αντισυνταγματάρχη. Υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος γι’ αυτό; Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη σπουδή του ΥΠΕΘΑ για τις ρυθμίσεις αυτές. Βέβαια με το προηγούμενο των Χειριστών Ειδικής Μονιμότητας (ΧΕΜ) της Αεροπορίας Στρατού μάλλον κι αυτό ήταν αναμενόμενο.
Τελικά το σύστημα μπάζει από παντού. Αφού βρέθηκαν οι ΧΕΜ σε επιτελεία και σε θέσεις που απαιτείται επιτελική γνώση γιατί όχι κι εθελόντριες; Μήπως το έχουμε χάσει λιγάκι; Από τη μία λέμε δεν υπάρχει μία κι από την άλλη μοιράζουμε αξιώματα. Μπορεί οι κυρίες εθελόντριες να είναι καθόλα άξιες στη δουλειά τους και στις υποχρεώσεις τους. Δε θα μπούμε σε λογικές και φράσεις πεζοδρομίου, αλλά τελικά ποιος είναι ο τρόπος που απονέμονται οι βαθμοί; Εξισώνουμε έναν αξιωματικό ΑΣΣΥ κι ΑΣΕΙ με μια κυρία εθελόντρια; Αν υπάρχει έστω κι ένα προηγούμενο τέτοιο σε άλλο στρατό να το δούμε κι αλλιώτικα. Αν όχι όμως μήπως αυτή η καινοτομία μας πρέπει να μας κάνει σκεπτικιστές;
Η δομή και η λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων επηρεάζεται από τέτοιες αποφάσεις. Αν βέβαια κάποιον δεν τον ενδιαφέρει αυτό τότε σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Είπαμε το πολιτικό κόστος! Αλλά ρε παιδιά πως το μετράμε αυτό το ρημάδι, γιατί αυτοί που τελικά επηρεάζονται αρνητικά είναι περισσότεροι. Εκτός κι αν μετράει το φύλο και η δυνατότητα “συλλογής” ψήφων του καθενός. Οπότε πάμε πάσο. Άντε σιγά – σιγά να δούμε κι άλλα τέτοια.
