Γράφει ο Στέλιος Φενέκος, Υποναύαρχος ΠΝ ε.α.
“Εάν θέλουμε να ανήκουμε στην Ηγετική Ομάδα για την Ειρήνευση και τον Μετασχηματισμό της ΕΕ.”
Με βεβαιότητα περιμένω τα αποτελέσματα του 2ου γύρου των εκλογών στην Γαλλία να ολοκληρωθούν με επικράτηση του Μακρόν.
Για άλλη μία φορά η Ευρώπη χρειάζεται ένα ηγέτη για να αντιμετωπίσει με σύνεση και προοπτική τα προβλήματα με την νέα αρχιτεκτονική για την ειρήνη και την ασφάλειά της.
Δεν μπορεί να λέμε ότι ανησυχούμε επειδή η Γερμανία διστάζει να εξοπλισθεί (όπως προβάλλεται σήμερα από μερίδα του ξένου τύπου, παρά τις αποφάσεις που ελήφθησαν για 100 δις εξοπλιστικά προγράμματα), και επειδή οι Αμερικανοί την πιέζουν για να το κάνει (πολύ ευχαρίστως θέλουν μία ισχυρή σύμμαχο στις επερχόμενες γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις και ανακατατάξεις) αντί να ανησυχούμε γιατί εξοπλίζεται τόσο πολύ. Θα έπρεπε να ανησυχούμε εάν το κάνει. Θα είμαστε πιο κοντά σε πολέμους από ότι εδώ και πλέον 70 χρόνια.
Δεν μπορεί η απάντηση του Δυτικού κόσμου στην τρέλα του πολέμου που έσπειρε ο Πούτιν να είναι περισσότεροι εξοπλισμοί ώστε να γίνουμε αστακοί.
Εναντίον ποίου άραγε;
Και τώρα το ΝΑΤΟ είναι πολύ ισχυρότερο από τις Ρωσικές δυνάμεις και τώρα θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε όλες τις περιφερειακές χώρες έγκαιρα και με πλήρεις δυνάμεις για να τον αποτρέψει να εισβάλλει και δεν το έκανε, για να μην πάει σε πόλεμο.
Δηλαδή τι περισσότερο θα συμβεί εάν εξοπλιστούμε περισσότερο εάν αυξήσουμε τα κονδύλια εις βάρος της υγείας ,της παιδείας και της ευημερίας των πολιτών; Και τώρα το ΝΑΤΟ σε αριθμητική ισχύ είναι πολλές φορές ισχυρότερο από την Ρωσία.
Και τώρα ο Δυτικός κόσμος, αν και έχει την δυνατότητα επιβολής κυρώσεων που θα έπρεπε να επιβληθούν έγκαιρα και με δριμύτητα ευθύς εξ αρχής ώστε να υπάρχει πιθανότητα να λειτουργήσουν αποτρεπτικά στην εισβολή (και όχι σταδιακά και αρκετά μετά την εισβολή έχοντας χάσει τον βασικό άμεσο αποτρεπτικό χαρακτήρα) καθυστέρησε σημαντικά να τις επιβάλλει, και έμεινε μόνο ο τιμωρητικός χαρακτήρας τους, με μεσοπρόθεσμο στόχο της φθορά της Ρωσίας (αλλά και της ΕΕ έμμεσα), και αυτό μέχρι να βρει τον τρόπο η Ρωσία να μειώσει τις δυσμενείς επιπτώσεις.
Μεγάλος όγκος μελετών καταλήγουν, ότι οι κυρώσεις όταν δεν εφαρμόζονται την ώρα που πρέπει και με την απαιτούμενη σύνεσή τους , συνδεδεμένες με συγκεκριμένους στόχους, τότε δεν μπορούν να υποστηρίξουν αποτελεσματικά τον πολιτικό σκοπό της αλλαγής συμπεριφοράς του κράτους-στόχος και της ηγεσία τους .
Και ακόμη χειρότερα, οι εισηγητές τείνουν να υπερτιμούν τις επιπτώσεις που υπάρχουν στο κράτος που επιβάλλονται οι κυρώσει για κάθε ένα ξεχωριστό πεδίο εφαρμογής, ασύνδετες από συγκεκριμένους επί μέρους στόχους, χαμένοι στην πολυπλοκότητα που ήδη παρουσιάζουν λόγω των πολλών διαφορετικών προγραμμάτων, και αδυνατούν να αντιληφθούν πως συνδέονται τα αποτελέσματα κάθε ενός προγράμματος με τον βασικό σκοπό επιβολής τους, που είναι η αλλαγή συμπεριφοράς τους αντιπάλου.
Και ο συγκεκριμένος σκοπό ήταν να αποτραπεί ώστε να μην εισβάλλει αλλά και μετά να διαπραγματευθεί το δυνατόν συντομότερα για την μείωση της καταστροφής και την ειρηνευτική διαδικασία. Τι από όλα αυτά κάναμε;
Η συζήτηση σήμερα στην ΕΕ ξεκινάει από την Αρχιτεκτονική Ασφαλείας
Λες και η ΕΕ και το ΝΑΤΟ να μην έχουν όπλα. Περισσότερο από 5 φορές είναι οι συμβατικές δυνατότητες του Δυτικού κόσμου έναντι της Ρωσίας, η υπεροχή οποιασδήποτε πλευράς σε αριθμό πυρηνικών είναι μικρή και δεν έχει κανένα νόημα να θεωρούμε ότι αποτελεί σημαντικό παράγοντα επικράτησης όταν η καταστροφική τους ισχύς μπορεί να καταστρέψει ανεπίστρεπτα όλο τον πλανήτη. (Η Ρωσία έχει 5.977 πυρηνικές κεφαλές, αν και σε αυτόν τον αριθμό συμπεριλαμβάνονται περίπου 1.500 που είναι σε απόσυρση ή έχουν σταλεί για αποσυναρμολόγηση, δηλαδή 4.477 ενεργές με 1500 κεφαλές ήδη αναπτυγμένες σε φορείς) και όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν 5943).
Συνεπώς που εδράζεται η απόφαση για αύξηση των εξοπλισμών, ει μη μόνο εάν κάποιοι έχουν στο μυαλό τους και κάποια άλλη παγκόσμια σύρραξη για κυριαρχία.
Αντί να εργαζόμαστε για να ενισχύσουμε τους μηχανισμούς διατήρησης της Ειρήνης και απαγόρευσης του πολέμου, για την ενίσχυση του διεθνούς μηχανισμού δικαιοσύνης που λειτουργεί σε τρία επίπεδα, αποτρεπτικά αλλά και απονομής δικαιοσύνης και αποκατάστασης της ειρήνης, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ επιλέγουν νε ενισχυθούν με εξοπλισμούς για να τρομάζουν την Ρωσία.
Και η Ρωσία για να τρομάξει εμάς θα κάνει το ίδιο και θα ψάξει να βρει συμμαχίες που μέχρι τώρα δεν είχε οπωσδήποτε (σημειωτέον ότι οι 35 χώρες που δεν καταδίκασαν τις ενέργειές της είναι το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού). Αυτό θέλουμε με την βιαστική απόφαση για αύξηση των εξοπλισμών πριν ακόμη υπάρξει οιαδήποτε ειρηνευτική διαδικασία για την Ουκρανία;
Η συζήτηση στην ΕΕ θα έπρεπε να επικεντρωθεί στην ενίσχυση της κοινής πολιτικής απόφασης και συνεργασίας στην ενιαία επικράτεια της ΕΕ, στην ενιαία θέση της ΕΕ μέσα στο ΝΑΤΟ και στην ανάληψη των πρωτοβουλιών που η ΕΕ θέλει για την διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας στην Ευρώπη και όχι αυτό που επιθυμούν να επιβάλλουν με τον τρόπο τους οι ΗΠΑ στην ΕΕ.
Η αμυντική ολοκλήρωση της ΕΕ θα είναι πολύ πιο εύκολη υπόθεση μετά από την πολιτική ολοκλήρωση, και στην παρούσα φάση δεν είναι αυτοσκοπός. Αυτό που είναι κρίσιμο είναι η πολιτική ολοκλήρωσή και η διεκδίκηση του ισότιμου ρόλου της ΕΕ στο ΝΑΤΟ έναντι των ΗΠΑ, Μ. Βρετανίας και Καναδά.
Η νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης από εκεί ξεκινάει, και μην ξεχνάμε ότι η περιοχή ευθύνης του Βορειοατλαντικού Συμφώνου περιλαμβάνει όλα τα Νατοϊκά κράτη της ΕΕ (μαζί με την Τουρκία).
Η ρήτρα ασφαλείας:
Για δε τις χώρες της ΕΕ που είναι εκτός ΝΑΤΟ θα μπορούσε η ΕΕ να εγγυηθεί την ασφάλειά τους με το να συμφωνήσει με το ΝΑΤΟ μια απλή ρήτρα περί συλλογικής ασφάλειας της ΕΕ χωρίς αναγκαστικά να ενταχθούν οι χώρες αυτές στο ΝΑΤΟ αυτήν την στιγμή της κρίσης που οι συνθήκες είναι εκρηκτικές.
Η ΕΕ οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλία ειρήνευσης στην Ουκρανία και να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της γι’ αυτό στις ΗΠΑ. Αλλιώς ο πόλεμος θα κρατήσει περισσότερο, θα είναι πολύ επικίνδυνο να μας τραβήξει όλους στην πνιγηρή αγκαλιά του, έστω και αν αποφεύγουν μέχρι τώρα η ΕΕ και το ΝΑΤΟ να εμπλακούν.
Καταλήγοντας
Όλον αυτόν το όγκο των διαβουλεύσεων, διαπραγματεύσεων και πρωτοβουλιών, εκτιμώ προσωπικά ότι μόνο ο Μακρόν μπορεί να τον φέρει αποτελεσματικά εις πέρας στην ΕΕ, παρά την οικονομική ισχύ και επιρροή της Γερμανίας.
Η Γερμανία εκτιμώ ότι θα αλλάξει πρόσωπο εάν ενισχυθεί αμυντικά, εις βάρος όλης της ΕΕ.
Άλλωστε ποίοι θα πληρώσουν το μάρμαρο των εξοπλισμών αυτών; Το είδαμε στη ενοποίησή της, το είδαμε στις οικονομικές κρίσεις της ΕΕ, το είδαμε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, θα το ξαναδούμε και τώρα με τους εξοπλισμούς
Η Ελλάδα, και προσωπικά ο πρωθυπουργός, οφείλει να υποστηρίξει τον Μακρόν στις πρωτοβουλίες που εκτιμάται ότι θα αναλάβει όταν τελειώσει με τις εκλογές. Και ο πρωθυπουργός έχει τις δυνατότητες και την ευκαιρία να ανήκει στην ηγετική ομάδα μετασχηματισμού της ΕΕ.
ΣΗΜ: Επί της είδησης ότι η Ρωσία ανοίγει προξενείο στα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη της Κύπρου (αν και οι ενέργειες είχαν ξεκινήσει από τον προηγούμενο Ιανουάριο και το γνώριζε η Κυπριακή κυβέρνηση), θα αναφερθώ σε νεώτερο άρθρο.”
Περισσότερα άρθρα από το Στέλιο Φενέκο:
