Το Mannlicher είναι το όπλο που έχει συνδέσει το όνομά του με τις μεγαλύτερες νίκες του Ελληνικού Στρατού, στον 20ο αιώνα.
Χρησιμοποιήθηκε από το 1912 μέχρι το 1941 από τον στρατό.
Τα πρώτα τυφέκια και οι αραβίδες του τύπου παραλήφθηκαν το 1906, έχοντας παραγγελθεί από την κυβέρνηση Θεοτόκη, στο πλαίσιο της απόφασης αναδιοργάνωσης του Ελληνικού Στρατού μετά τη ντροπιαστική ήττα του 1897.
Η πρώτες παραγγελίες αφορούσαν 130.000 τυφέκια υποδείγματος Μ-1903 και αγοράστηκαν από τον αυστριακό οίκο Steyr.
Το 1921 αγοράστηκαν τυφέκια υποδείγματος , Μ-1903/14. Το 1925 αγοράστηκαν 100.000 ιταλικής κατασκευής από τον οίκο Breda.
Το 1930 αγοράστηκαν μερικά τυφέκια και αραβίδες υποδείγματος M-1903/14, S-30.
Τα Μ-1903 είχαν βάρος 3,77 κιλών και τα Μ-1903/14 3,83 κιλών. Οι αραβίδες ήταν ελαφρύτερες, έχοντας βάρος, αντίστοιχα, 3,53 και 3,58 κιλών.
Τα τυφέκια είχαν μήκος 1,225 μ. και οι αραβίδες 1,025 μ.
Το Mannlicher λειτουργούσε με σύστημα κινητού ουραίου και είχε περιστροφική αποθήκη πέντε φυσιγγίων, η οποία αποτελούσε και το μεγάλο του πλεονέκτημα, καθώς αύξανε την ταχυβολία και περιόριζε τους κινδύνους εμπλοκών.
Ο Ελληνικός Στρατός τροποποίησε τις μακρές ξιφολόγχες των παλαιών τυφεκίων Gras, τις οποίες προσάρμοσε στα Mannlicher.
Το Mannlicher ήταν ένα εξαιρετικό τυφέκιο με μεγάλη ακρίβεια βολής.
Ένας καλά εκπαιδευμένος άνδρας μπορούσε να βάλλει τουλάχιστον 15 βολές ανά λεπτό.
Η ταχύτητα εξόδου της βολίδας από την κάννη ήταν 678 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.
Το αποτελεσματικό βεληνεκές του ήταν 600 μ. ενώ το κλισιοσκόπιο είχε διαβαθμίσεις μέχρι τα 2.000 μ.