Εύθυμη αληθινή αστυνομική ιστορία
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ– Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.
Η Ιστορία “παίχθηκε” πριν αρκετά χρόνια στη Λάρισα , όταν κάποια κοινωνική ομάδα διεκδικώντας τα αιτήματά της κατά τρόπο “ελληνικό” , επεδίωκε να εισβάλει σε δημόσιο κτίριο , προκειμένου να το “καταλάβει” για να δημοσιοποιηθεί περισσότερο το θέμα και να προβληθούν οι διεκδικήσεις και τα αιτήματά της , προκειμένου να πετύχει στις επιδιώξεις της.
Οι αστυνομικοί , – όπως πάντα,- ανέλαβαν κατ εντολή , να “φυλάττουν Θερμοπύλες” και να αποτρέψουν την κατάληψη του Κτιρίου. Έτσι λοιπόν από τα άγρια χαράματα , οι μεν και οι δε είχαν ακροβολιστεί σε θέσεις “μάχης, επίθεσης και άμυνας”.
Στην αρχή ο “αγώνας” ήταν “αναγνωριστικός” , -όπως στο ποδόσφαιρο, – και οι αιτιάσεις ήταν φραστικές.
Με την πάροδο όμως του χρόνου , η ομάδα των επίδοξων “εισβολέων” προσπάθησε , με τους άνδρες στην πρώτη γραμμή της “μάχης” με δυναμικό τρόπο να “σπάσει το μέτωπο” των αστυνομικών απωθώντας τους με τα χέρια.
Στον τομέα αυτό όμως οι αστυνομικοί υπερτερούσαν και δεν είχαν “απώλειες”, γιατί πολλοί από αυτούς έφεραν κράνη, ασπίδες και περικνημίδες , που τους προστάτευαν και το ….μέτωπο άντεχε.
Βλέποντας οι επικεφαλής των διαδηλωτών ότι δεν μπορούσαν να “σπάσουν το μέτωπο άμυνας” των αστυνομικών , οπισθοχώρησαν για ανασύνταξη του σχεδίου τους.
Για τούτο οι διαμαρτυρόμενοι επέλεξαν ένα βασικό στρατηγικό σχέδιο , – όπως ο Μέγας Αλέξανδρος- εναντίον των Περσών με αιχμή δόρατος την λοξή φάλαγγα, – το …απόρρητο σχέδιο “cherchez la femme” [αναζητήστε την γυναίκα], δηλαδή το σχέδιο “μπροστά γυναίκα” για διεμβολισμό του “αντιπάλου συμπαίκτη”.
Πραγματικά “στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα” το σχέδιο άρχισε να αποδίδει εντυπωσιακά . Οι γυναίκες με “όπλο” τη θηλυκή τους ιδιότητα , με φωνές , γυναικείο δυναμισμό και θηλυκή χάρη , όρμησαν στους “αμυνόμενους αστυνομικούς του ….πατρίου εδάφους”.
Οι αστυνομικοί έκπληκτοι , αρχικά σάστισαν και αντιδρούσαν παθητικά , με συνέπεια να οπισθοχωρούν , με άμεσο κίνδυνο να σπάσει η γραμμή άμυνας και να καταρρεύσει το …..μέτωπο, ενώ κινδύνευαν να κολλήσουν στον τοίχο.
Οι εντολές όμως που είχαν λάβει, ήταν να μη καταληφθεί το Κτίριο “πάση θυσία” και τότε μπροστά στον διαφαινόμενο κίνδυνο έγιναν ενεργητικότεροι και ξεκίνησε η “μάχη στήθος με στήθος” και απώθηση δια των χειρών.
Έτσι λοιπόν άρχισε η …..ανακατάληψη του απολεσθέντος εδάφους και το γυναικείο “μέτωπο” άρχισε να αποδιοργανώνεται και να βρίσκεται σε κατάσταση ….σύγχυσης .
Ορισμένες γυναίκες οπισθοχωρώντας φώναζαν. “Δεν ντρέπεστε βρε , τι πράγματα είναι αυτά “, ενώ άλλες παρέμειναν στη θέση τους , χωρίς όμως διάθεση επιθετικότητας , λέγοντας.”Ελάτε βρε παιδιά , αφού είστε καλά παιδιά, αφήστε μας να περάσουμε”.
Μετά από λίγο και αφού ήδη είχε αρχίσει η αποσύνθεση , οι διαμαρτυρόμενοι γύρισαν πίσω για να λάβουν άλλες αποφάσεις για τη συνέχιση της προσπάθειάς τους . Οι γυναίκες άλλες κατέκριναν τους αστυνομικούς , για την διά των χειρών απώθησή τους , ενώ άλλες έμμεσα τους δικαιολογούσαν λέγοντας .
—“Ελάτε βρε κορίτσια , τα παιδιά διαταγές εκτελούν , τι θέλετε να έκαναν ; Βρε Σούλα εκείνο το ψηλό αγόρι , τι δυνατά χέρια έχει ; και είναι και νοστιμούλης. Σιγά τον παίδαρο Μαίρη . Ο άλλος ο ξανθός με τον μπερέ που κάνει τσιγάρο τώρα είναι πιο ωραίος , αν και εγώ δεν τους πολυχωνεύω…...”
—–“Καλά μαρή τους λιγουρεύεστε, δεν ντρέπεστε, φτού-φτού. Άσε μας μαρή και εσύ που θα μας πείς τι θα κάνουμε λες και είμαστε ανήλικα.”
—- “Ρε Τάκη εκείνη η μελαχρινή με τα μακριά μαλλιά τι δύναμη είχε ρε….με κόλλησε στον τοίχο και δεν έπαιρνε ούτε κουβέντα. Και ξέρεις ρε συ τι μου είπε “Άντε παιδάκι πήγαινε στο σπιτάκι σου να φας τη κρεμούλα σου ΠΕς μου ρε συ Τάκη τι να της έλεγα ; μου έσπασε τα νεύρα.”
Κατά τη διάρκεια των αντεγκλήσεων και των επαφών στις μάχες <<σώμα με σώμα>> , μία καλοστημένη κυρία των ….άντα είχε “βάλει χέρι” στον Τέλη. που του …καλοάρεσε.
Στην ανάπαυλα , πήγε στον Διοικητή και του είπε. << Κύριε Διοικητά , βάλτε με και αύριο υπηρεσία εδώ.
—“Γιατί ρε Τέλη ; Εδώ κάποιος προσπαθεί να αποφύγει αυτές τις καταστάσεις και εσύ θέλεις να μπεΙς υπηρεσία ;”
—“Για να βοηθήσω κύριε Διοικητά, αφού υπάρχει ανάγκη…..”
Εδώ το γέλιο έπεσε άφθονο από τους συναδέλφους του . Ο Ζήσης πλησίασε μία διαδηλώτρια και της ζήτησε να του “χαρίσει το ονοματάκι της”.
— “Γιατί να σου το χαρίσω ; σε φιλανθρωπικό σύλλογο είμαι ;”
Μετά από εκτίμηση της κατάστασης από τους διεκδικούντες, ορίσθηκε νέα διαμαρτυρία τους, “προσεχώς”.
Ο tempora o mores, [άλλοι καιροί άλλα ήθη].
Η Ελλάδα της αντίθεσης, αλλά και της σύνθεσης.
Η Ελλάδα της αντιφωνίας, αλλά και της συμφωνίας.
Η Ελλάδα του αντιλόγου, αλλά και του διαλόγου.
Η Ελλάδα της αντιπάθειας, αλλά συνάμα και της συμπάθειας, η Ελλάδα των συναισθημάτων και της κατανόησης.
Περισσότερες αληθινές αστυνομικές ιστορίες, μπορείτε να διαβάσετε εδω:
