Σαν σήμερα, στις 3 Ιουλίου 1866, λήγει ο Αυστροπρωσικός Πόλεμος, στον οποίο η Πρωσία γίνεται ηγέτιδα δύναμη του γερμανικού έθνους, νικώντας την Αυστρία στη μάχη του Κένινγκραντς.
Του ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού
Μια άγνωστη πτυχή του πολέμου αυτού, ήταν η συμμετοχή του κρατίδιου του Λιχτενστάιν.
Τότε ο πρίγκιπας του Λιχτενστάιν, Ιωάννης Β΄, έστειλε το στρατό του αποτελούμενο από 80 φαντάρους και ένα λοχία -που είχε υπηρετήσει στην Αυστρία- προς υποστήριξη της Αυστρίας. Οι άνδρες ήταν τελείως ανεκπαίδευτοι και διέθεταν απαρχαιωμένο εξοπλισμό. Ήταν τυχεροί καθώς δεν πήραν μέρος σε κάποια μάχη και έτσι δεν είχαν καμία απώλεια.
Το Πριγκιπάτο του Λίχτενσταϊν, είναι ένα μικρό ευρωπαϊκό κράτος, εκτεινόμενο στις Άλπεις, ανάμεσα στην Ελβετία και την Αυστρία.
Μάλιστα, όταν επέστρεψαν στο Λιχτενστάιν ήταν ένας παραπάνω, καθώς είχαν μαζί τους και ένα Αυστριακό λιποτάκτη.
Τότε έμεινε στην ιστορία η φράση «Έφυγαν 80, γύρισαν 81…».
Ο Πρίγκιπας Ιωάννης, ανακοίνωσε ότι παρ’ όλο που η σύμμαχός του, Αυστρία, είχε ηττηθεί κατά κράτος, οι δικοί του άνδρες επέστρεψαν αήττητοι.
Τους μοίρασε όλους παράσημα και μετά διέλυσε το στρατό ώστε να κλείσει την ιστορία του με θετικό πρόσημο.
Από τότε το Λιχτενστάιν δεν διαθέτει ένοπλες δυνάμεις, εκτός από ένα ηλικιωμένο, τον Herr Andreas Kieber, που στα μέσα της δεκαετίας του 1930 ντυνόταν με τη στολή που φορούσε το 1866 μαζί με το παράσημο του πρίγκιπα και εκτελούσε χρέη φύλακα στο κάστρο της Βαντούζ, πρωτεύουσας του Λιχτενστάιν.
Σήμερα στο πολεμικό μουσείο της Βαντούζ υπάρχουν κέρινα ομοιώματα του «στρατηλάτη» πρίγκιπα και του γέρου βετεράνου.
Η δράση του στρατού του Λιχτενστάιν έχει πολλά κοινά στοιχεία με το στρατό του φανταστικού μικροσκοπικού δουκάτου του Φένγουϊκ, που εισβάλει στις ΗΠΑ στην ταινία «Το ποντίκι που βρυχάται» («The mouse that roared») του 1959 με πρωταγωνιστή τον Πίτερ Σέλερς. Το έργο βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Λέοναρντ Γουίμπερλεϊ.
