Ο Β. Κεγκέρογλου μιλάει «έξω από τα δόντια» για το προσωπικό των ΕΔ, εξοπλιστικά, Αμ. Βιομηχανία, κυβέρνηση

Ο Βασίλης Κεγκέρογλου, Γραμματέας της Κ.Ο. στο Κίνημα Αλλαγής σε μια συνέντευξη ποταμό στο ArmyNow.gr μιλάει και τα λέει  «έξω από τα δόντια» για όλα τα θέματα που αφορούν την άμυνα και τη διπλωματία.

Συνέντευξη: Γιώργος Μιχαηλάρης

Τα προβλήματα του προσωπικού των Ένοπλων Δυνάμεων για τα οποία η κυβέρνηση δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα μέχρι σήμερα, όπως σημειώνει ο Β. Κεγκέρογλου, γιατί «δεν ενδιαφέρεται να δώσει λύση στα προβλήματά του». Καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις του ΚΙΝ.ΑΛ. και τονίζει ότι «Δεν φτάνουν μόνον οι εξοπλισμοί», καθώς καθοριστικό παράγοντα αποτελεί το έμψυχο δυναμικό των ΕΔ.

Επίσης καταγγέλει την κυβέρνηση για «μυστική διπλωματία κάτω από το τραπέζι» όσον αφορά τις τούρκικες αναπάντητες προκλήσεις με το Oruc Reis και επαναλαμβάνει την πρόταση του  ΚΙΝ.ΑΛ. για συμβούλιο πολιτικών αρχηγών ώστε να δρομολογήσουν από κοινού τα βήματα.

Στα εξοπλιστικά τονίζει την απαίτηση μακροχρόνιου σχεδιασμού και σχολιάζει αρνητικά την μη απόκτηση των γαλλικών φρεγατών που θα έλυνε το πρόβλημα του ΠΝ άμεσα και κατακρίνει την πρόσφατη κυβερνητική επιλογή των Αμερικάνικών φρεγατών. Τέλος, συνδέει τα εξοπλιστικά με την ανάγκη ενίσχυσης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας και προτείνει ως εθνική αναγκαιότητα μια «ολοκληρωμένη πολιτική «επανίδρυσης» και «επανεκκίνησης».

Ολόκληρη η συνέντευξη στο ArmyNow.gr:

– Πρόσφατα στη Βουλή, μετά από παρέμβασή σας, ανακοινώθηκε από τον ΥΕΘΑ, Ν. Παναγιωτόπουλο, ότι προωθείται νομοσχέδιο για την άρση της αδικίας Αξιωματικών τάξη 1992 καταταγέντες 1990. Επειδή έχετε καταθέσει σειρά ερωτήσεων για το προσωπικό των ΕΔ, ποια είναι η εικόνα που έχετε όσον αφορά στην επίλυση των προβλημάτων τους από το ΥΠΕΘΑ και την κυβέρνηση γενικότερα;

Το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) αποτελεί τον πολλαπλασιαστή ισχύος της μαχητικής ικανότητάς τους, αξιοποιώντας στον μέγιστο βαθμό τις δυνατότητες των
Οπλικών Συστημάτων (Ο/Σ) τους.

Το φρόνημα του στρατεύματος είναι καθοριστικής σημασίας για την μαχητική ικανότητα και
αποτελεσματικότητα των ΕΔ. Μπορούμε να είμαστε πραγματικά υπερήφανοι για την
ποιότητα του έμψυχου δυναμικού των ΕΔ της χώρας μας.

Αυτό το έμψυχο δυναμικό όμως οφείλουμε να το προσεγγίσουμε, να εγκύψουμε στα
προβλήματά του, να αφουγκραστούμε τις ανάγκες του, να αναγνωρίσουμε την
προσπάθειά του, τον κόπο του, το φιλότιμο που επιδεικνύει σε δύσκολους καιρούς χάρις
στο οποίο έχει ξελασπώσει διαχρονικά τις ΕΔ και τη χώρα.

Πόσο μάλλον τώρα στις δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζει, να αναγνωρίσουμε τις ιδιαίτερες ανάγκες που έχουν οι οικογένειές τους, τόσο στην καθημερινή εκτέλεση του καθήκοντός τους, όσο και σε καιρούς κρίσης, έντασης και εφόσον απαιτηθεί πολέμου, με ισχνές αμοιβές και πολλά έξοδα σε καθημερινή βάση με σκοπό την εκπλήρωση της αποστολής του και εν τέλει να δώσουμε λύσεις σε αυτά, υπό το πλαίσιο ενός ενιαίου, αντικειμενικού και δίκαιου τρόπου αξιοποίησης του συνόλου του προσωπικού. Αυτά τα απλά όμως δεν τα έπραξε η κυβέρνηση.

Το προσωπικό των ΕΔ πάντα ήταν και είναι ο πιο εύκολα διαχειρίσιμος εργαζόμενος,
χωρίς δικαιώματα απεργιών και διεκδικήσεων. Τα δικαιώματά του επαφίενται στα χέρια
του ιθυνόντων, γενικότερα της πολιτείας.

Το Κίνημα Αλλαγής, αναγνωρίζοντας την τεράστια προσφορά του στρατιωτικού μας
προσωπικού, με ιδιαίτερες ικανότητες και με άρτια εκπαίδευση, που αποτελεί έναν
παράγοντα ισχύος για τη χώρα, έχει καταθέσει σωρεία ερωτήσεων για χρονίζοντα
προβλήματά του, όπως των εκτός έδρας (ημερήσια αποζημίωση), της αύξησης της
αποζημίωσης νυχτερινής απασχόλησης, της σημαντικής μείωσης του κόστους τριετίας για τους καταταγέντες 1990-95 και της αναγνώρισης μίας επιπλέον πενταετίας σύμφωνα με το ν.4609, θέματα μεταθέσεων στελεχών με τέκνα στις ευαίσθητες ηλικίες προετοιμασίας για συμμετοχή στις πανελλήνιες εξετάσεις κλπ.

Δυστυχώς οι απαντήσεις που λάβαμε ήταν τουλάχιστον μη ικανοποιητικές, δείχνοντας με τον χειρότερο τρόπο ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να δώσει λύση στα προβλήματά του.

Το Κίνημα Αλλαγής θα συνεχίζει να πιέζει με κατάλληλες κοινοβουλευτικές δράσεις μέχρι να δοθούν λύσεις στα προβλήματα των στελεχών των ΕΔ.

Πρόσφατα, με αφορμή επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσα για την άρση αδικίας Αξιωματικών τάξη 1992 καταταγέντες 1990, όπως αναφέρατε, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας όντως δεσμεύτηκε να καταθέσει σχετικό νομοσχέδιο για την επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος. Θέλω να πιστεύω ότι ο Υπουργός θα τηρήσει την υπόσχεσή του, έστω και καθυστερημένα.

Παράλληλα, αναμένουμε ένα ξεχωριστό νομοσχέδιο για την επίλυση συνολικά των προβλημάτων των στελεχών των ΕΔ. Θα είμαστε εκεί να το σχολιάσουμε και να συμβάλουμε στην καλύτερη δυνατή λύση για την επίλυση των προβλημάτων των στελεχών των ΕΔ. Ενάμιση χρόνο τώρα η κυβέρνηση εφησυχάζει και αδιαφορεί. Παραμένει αμέτοχη και αδρανής. Όχι μόνο δεν ασχολήθηκε με τα θέματα προσωπικού των ΕΔ, αλλά και δεν έχει τη διάθεση να ασχοληθεί και να τα επιλύσει γιατί προφανώς δεν έχει την πεποίθηση της αναγκαιότητας των ΕΔ, παρά τις τελευταίες εξελίξεις ως απόρροια της τουρκικής προκλητικότητας.

Σε μια εποχή που το εν ενεργεία προσωπικό των ΕΔ της χώρας μας βρίσκεται σε αυξημένη επαγρύπνηση και προσφέρει ανιδιοτελώς ένα μεγάλο μέρος του εαυτού του, πολλές φορές πάνω από το συνηθισμένο ελληνικό φιλότιμο, θεωρείται επιβεβλημένη η ανταπόδοση από πλευράς του Κράτους, τουλάχιστον ενός βασικού επιπέδου μέριμνας για την εξομάλυνση των όποιων προβλημάτων του (οικονομικά, βασική μέριμνα της
καθημερινότητάς του).

Σε αυτό το προσωπικό, η κυβέρνηση οφείλει να παρέχει ό,τι χρειάζεται. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει, η οποία περιορίζεται σε δηλώσεις και μόνο δηλώσεις εντυπωσιασμού. Οι στιγμές όμως για τα εθνικά συμφέροντα είναι κρίσιμες και χρειάζεται σοβαρότητα και υπευθυνότητα από όλους. Η ελληνική κοινωνία άλλωστε δείχνει να το αντιλαμβάνεται, πρώτη η ίδια. Καλούμε την κυβέρνηση και ιδιαίτερα τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας να αρθούν επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων και να πράξουν τα δέοντα.

Η κυβέρνηση και ιδιαίτερα το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα πρέπει να δώσει κίνητρα για να διατηρήσει το ηθικό του προσωπικού των ΕΔ σε υψηλά επίπεδα, όχι μόνο με λόγια, αλλά και με έργα. Με τη δίκαιη οικονομική ενίσχυσή του, δείχνοντας έμπρακτα την ικανοποίηση σας στο προσφερόμενο έργο, αυτό της διασφάλισης των εθνικών μας συμφερόντων. Ο Υπουργός πρέπει να αντιληφθεί ότι τα προβλήματα οικονομικής και λειτουργικής φύσεως των στελεχών παραμένουν άλυτα, και, συνεπώς κρίνεται απαραίτητο να δώσει λύσεις για να εξαλείψει τις συσσωρευμένες αδικίες, να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, αλλά και τόσων άλλων, προκειμένου να διατηρήσει το ηθικό των στελεχών των ΕΔ σε υψηλά επίπεδα.

– Την ίδια στιγμή, αυτά τα στελέχη που αποτελούν το έμψυχο δυναμικό για την άμυνα της χώρας, εδώ και 10 μήνες, και όπως φαίνεται από την τούρκικη τακτική, για πολύ καιρό ακόμα, βρίσκονται σταθερά στις επάλξεις από τον Έβρο, το Αιγαίο μέχρι την Αν. Μεσόγειο. Ποια είναι η μέριμνα που θα έπρεπε να υπάρχει για τα στελέχη των ΕΔ;

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα στελέχη και οι στρατευμένοι νέοι μας είναι πάρα πολλά και αυτά περισσότερο εντοπίζονται στον Στρατό Ξηράς. Οι συνθήκες διαβίωσης, τόσο στον Έβρο, όσο και στα ακριτικά νησιά, δεν ανταποκρίνονται στις επιβαλλόμενες συνθήκες διαβίωσης. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα στο θέμα των υποδομών. Αυτός ο τομέας των κατάλληλων υποδομών, τόσο εντός των στρατοπέδων, όσο και στην εξεύρεση λύσεων για τη διαμονή και εγκατάσταση των οικογενειών των στελεχών είναι ένα ζωτικό θέμα, που θα πρέπει το ΥΠΕΘΑ να βρει λύσεις.

Δεν φτάνουν μόνον οι εξοπλισμοί. Βέβαια, δεν αμφισβητεί κανείς την αναγκαιότητα των Ο/Σ, τόσο σε ποιοτικό όσο και σε επίπεδο αριθμών, αλλά για την αξιοποίηση στο μέγιστο βαθμό των Ο/Σ των ΕΔ καθοριστικό παράγοντα αποτελεί το έμψυχο δυναμικό των ΕΔ, υπό το πρίσμα όμως μιας ολιστικής προσέγγισης των θεμάτων του, με πνεύμα δικαίου και ιεράρχηση των αναγκών, για την καλύτερη κάλυψη των επιχειρησιακών απαιτήσεων των ΕΔ. Ένα στράτευμα το οποίο αντιμετωπίζεται και αξιοποιείται με δίκαιο και αντικειμενικό τρόπο έχει υψηλό φρόνημα και είναι έτι αποτελεσματικότερο και αποδοτικότερο. Έτσι, οφείλουμε να φροντίσουμε ιδιαίτερα τις ανάγκες του ανθρώπινου δυναμικού για να μπορέσουμε να έχουμε αποτελεσματικές ΕΔ.

Το Κίνημα Αλλαγής το πιστεύει ακράδαντα, και όπως έχετε διαπιστώσει,  έχει μεγάλη ευαισθησία σ΄ αυτά τα θέματα.  Υπό το παραπάνω πρίσμα, πέραν των θεμάτων των υποδομών και των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης των στελεχών, κρίνω σκόπιμο να εστιάσω σε μία σειρά άλλων παραγόντων που η ενσωμάτωσή τους στην εξίσωση του αξιόμαχου των ΕΔ θα συμβάλλει με καταλυτικό τρόπο στην αύξηση της παραγωγικότητας, την ποιότητα του έργου, του ηθικού και την εν γένει αναβάθμιση των ΕΔ.

Τέτοια θέματα είναι:

• η αξιοκρατική και αντικειμενική Αξιολόγηση του προσωπικού ΕΔ, μέσω της επανεξέτασης του σχετικού θεσμού,
• η αξιοκρατική προαγωγή και τοποθέτηση στελεχών σε θέσεις υψηλής ευθύνης,
• η σύνδεση της εξέλιξης των στελεχών με την απόδοσή τους,
• ο ορθολογικότερος καθορισμός μοριοδότησης για την υλοποίηση των μεταθέσεων,
• η στοχευμένη εκπαίδευση των στελεχών με σκοπό την κάλυψη με βέλτιστο τρόπο των αναγκών των ΕΔ και πολλά άλλα
• οι όποιες αδικίες και μεροληψίες έχουν διαπιστωθεί στο προσωπικό των ΕΔ πρέπει να αρθούν το ταχύτερο, ώστε τα ικανά στελέχη να προχωρούν, συμβάλλοντας με τον καλύτερο τρόπο στη βελτίωση των ΕΔ.

-Μετά από 10 μήνες έντονης τουρκικής προκλητικότητας, η οποία αντί να μειώνεται αυξάνεται σταθερά, πως σχολιάζετε την αντίδραση της κυβέρνησης όλο αυτό το διάστημα σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο στις τουρκικές απειλές που δεχόμαστε ως χώρα και τι διαφορετικό θα έπρεπε να κάνει;

Η κυβέρνηση τόσο στο διπλωματικό όσο και στο στρατιωτικό τομέα λειτούργησε με ανεπάρκεια. Και το λέω αυτό μετά πλήρους γνώσεως.

Στον διπλωματικό τομέα: Έχω χάσει πλέον το χρονικό διάστημα που το Oruc Reis εκτελεί
έρευνες στην μη οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα μας (πιθανό συνειδητά). Η Τουρκία συνεχώς
ανανεώνει τις NAVTEX στην περιοχή νοτιοανατολικά της Ρόδου και ανατολικά της
Καρπάθου και εμείς δεν έχουμε βρει το “φάρμακο” που θα ανατρέψει την κατάσταση που
επικρατεί σ’ αυτή την θαλάσσια περιοχή. Όπως αντιλαμβάνεστε, η Τουρκία παγιώνει
σταδιακά αυτή την κατάσταση. Και, ο κ. Μητσοτάκης μας μιλάει με στόμφο για την
κυριαρχία των 6ΝΜ, ενώ ο Τούρκος παγιώνει το δόγμα του ότι τα νησιά δεν έχουν
υφαλοκρηπίδα. Εμείς τι κάνουμε;

Η κυβέρνηση δεν φρόντισε να επιδείξει την κατάλληλη δυναμική, ώστε να πάρει τις ενισχυμένες οικονομικές κυρώσεις που θα έβαζε φρένο στις επιδιώξεις της «γαλάζιας πατρίδας» που οραματίζεται ο Ερντογάν. Η κυβέρνηση πήρε προθεσμία τον Δεκέμβρη; Γιατί; Τι θα έχει αλλάξει μέχρι τότε; Περιμένουμε να αλλάξει «τροπάριο» ο Ερντογάν; Υπάρχει μυστική διπλωματία κάτω από το τραπέζι και ενώ η κυβέρνηση το γνωρίζει κάνει τα στραβά μάτια.

Ζητήσαμε πρώτοι, ως Κίνημα Αλλαγής, συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για να δρομολογήσουμε από κοινού τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε ως μία οργανωμένη πολιτεία. Είδατε κάτι;

Δώσαμε βάσεις στους Αμερικάνους σε όλη την επικράτεια της χώρας χωρίς κανένα
οικονομικό όφελος και χωρίς αμυντικές εγγυήσεις. Δεν θα έπρεπε το λιγότερο οι φίλοι μας
Αμερικανοί να μην επιτρέψουν αυτό που γίνεται με το Oruc Reis;

Στην Κύπρο έχουμε μία από τα ίδια. Ο Ερντογάν επιθυμεί όχι μόνο τον αποικισμό της Αμμοχώστου, αλλά ζητά επιπλέον τη διχοτόμηση του νησιού σε δύο κράτη και η ΕΕ με
πρωταγωνίστρια τη Γερμανία κωφεύει και η κυβέρνηση δεν αντιδρά.

Τώρα όσον αφορά στα εξοπλιστικά προγράμματα που έχει εξαγγείλει ο πρωθυπουργός
αυτά καθυστερούν αδικαιολόγητα, αν και γνώριζαν τα προβλήματα από τότε που ανέλαβε
η ΝΔ την εξουσία. Δεν θέλω να αναφέρω πολλά σ΄ αυτό το θέμα για προφανείς λόγους.

Ενδεικτικά αναφέρω: την FOS και τον οπλισμό των Mirage 2000/-5, που ακόμη
καθυστερούν οι εκτελεστικές συμβάσεις με τις αντίστοιχες Γαλλικές εταιρίες. Ένα
πρόγραμμα πολύ ζωτικό για την επιχειρησιακή λειτουργία της Πολεμικής Αεροπορίας.

– Θεωρείτε το εξοπλιστικό πρόγραμμα που το έχουν χαρακτηρίσει «μαμούθ» της
κυβέρνησης και θα αγγίξει τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ είναι στη σωστή κατεύθυνση
ή θα έπρεπε να γίνει με καλύτερο σχεδιασμό;

Για να αξιολογηθεί αν ένα πρόγραμμα είναι στη σωστή κατεύθυνση, πρέπει πρωτίστως να
υπάρχουν οι κατευθυντήριες γραμμές που υπαγορεύονται από έναν σχεδιασμό και
μάλιστα έγκαιρο και μακροχρόνιο, κάτι που έλλειπε.
Όχι μόνο η σημερινή, αλλά και η προηγούμενη κυβέρνηση, δεν φρόντισαν να θέσουν τις διαχρονικές αρχές σχεδιασμού.

Απαίτηση Μακροχρόνιου Σχεδιασμού έγκαιρα

Σαφέστατα προκύπτει η απαίτηση, λόγω των έκτακτων εξελίξεων στην περιοχή μας, προμήθειας νέων Ο/Σ (μαχητικών αεροσκαφών, φρεγατών κλπ) και είναι ορθή η υπόψη επιλογή. Το ζητούμενο, το πρέπον, το ορθό και το επιθυμητό όμως είναι ότι η όποια προμήθεια Ο/Σ δεν πρέπει να προκύπτει από την έκτακτη ανάγκη, αλλά από έναν
μακροχρόνιο σχεδιασμό, όπως αυτός υπαγορεύεται από την Πολιτική Εθνικής Άμυνας
(ΠΕΑ), την Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική (ΕΘΣΣ) και τα λοιπά σχετικά κείμενα.

Πρωτίστως όμως απαιτείται ο καθορισμός Κοινής Αμυντικής Πολιτικής, μιας εθνικής γραμμής, σε Εθνικά θέματα για διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας, με συμμετοχή όλων των πολιτικών φορέων, μεταδίδοντας σιγουριά και αυτοπεποίθηση στον ελληνικό λαό.

Το «προλαμβάνειν είναι σίγουρα καλύτερο του θεραπεύειν». Παρόλ’ αυτά, όταν προκύπτει ανάγκη, το θεραπεύειν και μάλιστα άμεσα επιβάλλεται για να υπάρχει το αύριο των ΕΔ και της χώρας μας.

Πέρασε ένας και πλέον χρόνος και τον Σεπτέμβρη κατάλαβε ο κ. Μητσοτάκης ότι πρέπει
να ενισχύσουμε τις ΕΔ, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη
τους για οικονομικούς και για λόγους αδιαφορίας. Ουσιαστικά, τα όποια μέσα/συστήματα
υπάρχουν σήμερα αποκτήθηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάτε.

Για παράδειγμα, για τα μαχητικά αεροσκάφη Rafale εκτιμούμε ότι ήταν μία πολύ καλή
επιλογή, θα τολμούσα να πω ο εξαιρετικός πολλαπλασιαστής ισχύος της ΠΑ και των ΕΔ
της χώρας μας, εφόσον αυτά πλαισιωθούν με τα κατάλληλα όπλα και την ορθή εν
συνεχεία υποστήριξη (FOS), αλλά και τις βιομηχανικές επιστροφές, μέσω της
εμπλοκής – ενεργοποίησης της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας προκειμένου να
μεταλαμπαδευτεί τεχνογνωσία σε ελληνικό έδαφος, με στόχο να κάνει ένα βήμα εμπρός η
αμυντική βιομηχανία της χώρας μας.

Εκτιμώ ότι, αν είχαμε διαπραγματευτεί δύο (2) Μοίρες μαχητικών αεροσκαφών αυτού του τύπου, το effective cost θα ήταν πολύ καλύτερο, δηλαδή το κόστος απόκτησης των αεροσκαφών και λοιπών συστημάτων τους θα ήταν μικρότερο σε συνάρτηση με την ποσότητα, τις υποδομές συντήρησης και υποστήριξης. Παρόλα αυτά, εκτιμώ ότι θα πρυτανεύσει η λογική και θα συμπληρωθεί η απόκτηση των 18 μαχητικών Rafale με επιπλέον αριθμό αεροσκαφών προκειμένου να δημιουργηθούν συνολικά δύο μοίρες αεροσκαφών αυτού του τύπου.

Τώρα, όσον αφορά στις φρεγάτες, η όλη ιστορία έχει πολύ δρόμο ακόμη. Πάντως, η επιλογή των Γαλλικών φρεγατών ήταν αυτή που είχε ανάγκη τώρα το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) για να κάνει την ποιοτική διαφορά, σε σχέση με το Τουρκικό ΠΝ, στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και εμείς επιμένουμε και έπρεπε η κυβέρνηση να μελετήσει περισσότερο αυτό το πρόγραμμα.

Όπως αντιλαμβάνεστε, οι 4 Αμερικανικές φρεγάτες, που δρομολογεί η κυβέρνηση για να κατασκευαστούν στα ναυπηγεία, είναι μακροπρόθεσμο σχέδιο, τουλάχιστον μιας 5ετίας (ακόμη τίποτα δεν είναι επίσημο) και δεν λύνει το πρόβλημα του ΠΝ τώρα, για να αντιμετωπίσει την Τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο.

Χρειαζόμαστε ετοιμοπόλεμα πλοία τώρα και αυτό μπορεί να γίνει με leasing ή με δανεισμό
με τα ήδη ανταλλάγματα που έχουμε δώσει στις ΗΠΑ. Πέραν των καθαρά εξοπλιστικών προγραμμάτων, εκτιμώ ότι οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί από τις τελευταίες εξελίξεις στην περιοχή μας είναι πολύ ευνοϊκές ώστε να χτίσουμε ακόμη καλύτερα τις όποιες διεθνείς συνεργασίες μας, ως χώρα.

Για παράδειγμα, η Ελληνο-Γαλλική συνεργασία καθίσταται εξαιρετικά πολύτιμη και προσοδοφόρα και, μέσω αυτής της διαχρονικής συνεργασίας, μας παρασχέθηκε στο παρελθόν και συνεχίζει να μας παρέχεται η δυνατότητα να διατηρούμε εξαιρετικές εναλλακτικές λύσεις για τη στήριξη και βελτίωση των ΕΔ της χώρας μας. Τέτοιου τύπου συνεργασίες απαιτείται να συντηρούνται και να βελτιώνονται και όχι να παροπλίζονται.

– Μιας και μιλήσαμε για τα εξοπλιστικά, είχατε επισκεφτεί και πριν τις κυβερνητικές ανακοινώσεις και την ΕΑΒ, αλλά και άλλες αμυντικές βιομηχανίες. ενικότερα, η ελληνική  Αμυντική Βιομηχανία, κρατική και ιδιωτική, η οποία έρχεται μάλλον «τσακισμένη» από την 10ετή κρίση, πως μπορεί να στηριχθεί ώστε να συμβάλει και στις ανάγκες των ΕΔ, αλλά και στην Οικονομία;

Εδώ έχουμε το χάος αφού δεν έχει εκπονηθεί ένα Εθνικό Σχέδιο για την Αμυντική
Βιομηχανία, ούτε από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε από τη Νέα
Δημοκρατία. Συγκεκριμένα:

Στην ΕΑΒ: Είχαμε σχετικά πρόσφατα τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων λόγω της
αδιαλλαξίας του Σταϊκούρα, ο οποίος ήθελε να κόψει τα επιδόματα της επικινδύνου
εργασίας και από τους εργαζόμενους. Ενώ ακόμη δεν έχουν υπογραφεί οι συλλογικές
συμβάσεις εργασίας μεταξύ της Διοίκησης της εταιρίας και των εργαζομένων λόγω πάλι
της αδιαλλαξίας Σταϊκούρα. Ενώ πάλι ο ίδιος “παραίτησε” τον Διευθύνοντα Σύμβουλο που
ο ίδιος διόρισε πριν από ένα 8μηνο. Όλα αυτά, όπως αντιλαμβάνεστε που συνέβησαν
στην εταιρία δημιούργησαν αλυσιδωτές αντιδράσεις και στα προγράμματα της Εταιρίας
που βρίσκονται σε εξέλιξη και καθυστερούν. Οι δε διάφορες διαρροές από μέσα, που είναι
στη λογική ιδιωτικοποίησης της εταιρίας, δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα στην
κανονικότητα της εταιρίας.

Στα ΕΑΣ: Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει η Νέα Δημοκρατία, εγκατέλειψαν το σχέδιο  Εξυγίανσης που είχε εκπονήσει και προωθήσει με την έγκριση της Ε.Ε. η κα Γεννηματά και
τώρα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Παρά τις όποιες φιλότιμες προσωπικές
προσπάθειες του προέδρου και της διοίκησης, επικρατεί πραγματικό χάος λόγω της
γενικότερης κυβερνητικής αδιαφορίας και των οικονομικών προβλημάτων που
επιδεινώνονται και λόγω του ότι η εταιρία δεν έχει μελλοντικά προγράμματα για να καλύψει
τις ανάγκες της. Τώρα χρηματοδοτείται από το δημόσιο και συνεπώς αν η κυβέρνηση δεν
εγκύψει με ευλάβεια στα προβλήματα της εταιρίας για να την ωθήσει στην ανάληψη νέων
προγραμμάτων, πολύ φοβάμαι ότι αυτή θα καταρρεύσει.

Έχω καταθέσει πρόταση για αυτοχρηματοδότηση προγραμμάτων για παραγωγή πυρομαχικών για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις με χρήματα που οφείλονται στα ΕΑΣ (περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ) από το ΙΡΑΚ τα οποία εισπράττει σε 6μηνιαίες δόσεις το Υπουργείο Οικονομικών, αλλά η κυβέρνηση δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον. Πιστεύω ότι μάλλον θέλουν να την διαλύσουν και να πουλήσουν τα ιμάτιά της και κυρίως τα οικόπεδα.

Για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας: Θα δούμε τελικά τι θα γίνει με την ONEX που φαίνεται ότι έχει τη στήριξη του Αμερικανικού δημοσίου DFC. Όσο δε αφορά στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ήδη έχει εκδηλωθεί δημόσιος διαγωνισμός και μέλει να δούμε την εξέλιξή του και τα αποτελέσματά του αλλά χωρίς τη διασφάλιση των εργαζομένων, όπως έχουμε επισημάνει.

Συμπερασματικά, οι Εγχώριες Αμυντικές Βιομηχανίες έχουν υποστεί παραγωγικές και
τεχνολογικές «ζημιές» από την απότομη προσαρμογή της Ελληνικής οικονομίας και τις
μειώσεις της εσωτερικής ζήτησης. Το καίριας σημασίας ζήτημα είναι αν μπορεί η Χώρα να
αναπτύξει μια ολοκληρωμένη πολιτική «επανίδρυσης» και «επανεκκίνησης» της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας (ΕΑΒΙ) στενά συνδεδεμένης με τον γενικότερο σχεδιασμό της πολιτικής άμυνας και ασφάλειας της Χώρας, χωρίς νέα ελλείμματα, με ανταγωνιστική λειτουργία και εξωστρέφεια. Η απάντηση σε αυτό είναι κυρίως πολιτική και δευτερευόντως οικονομική.

Το Κίνημα Αλλαγής θεωρεί και προτείνει ως εθνική αναγκαιότητα τον σχεδιασμό και υλοποίηση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής «επανίδρυσης» και «επανεκκίνησης» της ΕΑΒΙ στενά συνδεδεμένης με τον γενικότερο σχεδιασμό της οικονομικής ανάπτυξης, και, της πολιτικής άμυνας και ασφάλειας της Χώρας, χωρίς νέα ελλείμματα, με ανταγωνιστική, εμπορική, επιχειρηματική λειτουργία και εξωστρέφεια.

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις στο topics.gr