Γράφει ο Νικόλαος Λαδιανός, δημοσιογράφος της ΕΡΤ3
Σκεφτείτε μόνο. Πριν έναν χρόνο. Πόσα λιγότερα θέματα είχε η Άγκυρα προς διαπραγμάτευση. Πόσα επιπλέον έχει βάλει στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα για το “τραπέζι” μιας δυνητικής διαπραγμάτευσης. Είτε με τους Έλληνες είτε -κυρίως- με τον διεθνή παράγοντα.
– Έμπρακτη Αμφισβήτηση ελληνικής υφαλοκρηπίδας (δεν υπήρχε αντίστοιχη στο παρελθόν).
– Αμφισβήτηση ελληνικής κυριαρχίας σε πολλά σημεία.
– Θέματα Αγίας Σοφίας και Παναγίας της Χώρας.
– Παράνομο άνοιγμα των Βαρωσίων.
– Τουρκολιβυκό σύμφωνο.
– Επέμβαση στη Λιβύη.
– Έμμεση, αλλά σαφής, επέμβαση στην Διαμάχη Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν.
– Ανοιχτή εργαλειοποίηση του Μεταναστευτικού-προσφυγικού, όπως απέδειξε από τον Μάρτιο και μετά.
Σκεφτείτε μόνο. Όλα αυτά τα θέματα δεν είχαν προκύψει, τουλάχιστον όπως τώρα, μέχρι πέρυσι τον Νοέμβριο.
Προσέξτε πόσα παραπάνω θέματα βάζει στην ατζέντα. Πέρα από τα παραδοσιακά, όπως πχ περί μειονότητας, περί τζαμιών, περί 12 ν.μ., περί αποστρατιωτικοποίησης κλπ κλπ…
Εμείς, όλα αυτά τα χρόνια, πόσα ζητήματα, πόσα προαπαιτούμενα έχουμε θέσει, προκειμένου να επέλθει μια ισορροπία σε ένα ενδεχόμενο “αλισβερίσι”, σε μια διαπραγμάτευση, σε μια επίκληση του διεθνούς παράγοντα ως “επιδιαιτητή”…
Πείτε μου. Πόσα??!!
Ούτε ένα…
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις στο topics.gr
Βαρύνονται για λανθασμένη εξωτερική πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας ,όλες οι Κυβερνήσεις μετά το 1974.
Πολύ σωστά. Το σημειώνουμε επανειλημμένα, σε διάφορες περιπτώσεις.