Η προεκλογική περίοδος όσο περνάνε οι ημέρες γίνεται όλο και πιο σκληρή από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, το οποίο στριμωγμένο από την ανικανότητά του να ανταπεξέλθει στα δύσκολα, επιμένει να αποτελεί τον αδύναμο κρίκο στη χώρα.
Ο οργιώδης φανατισμός που έχει αναδειχτεί πλαισιωμένος από κιτρινισμούς και διχασμούς, με υποσχέσεις για «αίμα και πόνο» τους έχει τυφλώσει κυριολεκτικά. Δεν αντιλαμβάνονται ούτε κινδύνους, ούτε εθνικές απειλές. Το μόνο πως θα «ξεπαστρέψει» ο ένας τον άλλον για την νομή της εξουσίας, για τον έλεγχο ενός λαού που ουσιαστικά ελέγχουν άλλοι.
Εσωτερικά προβλήματα έχει και το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας με τον Ερντογάν πραγματικά να βρίσκεται σε μεγάλη κοινωνική και οικονομική πίεση και όπως συνηθίζει αυτό το εξάγει αλλού. Στέλνει γεωτρύπανα, ενημερώνει διπλωμάτες για τα όσα υποστηρίζει ότι δικαιούται, κάνει προκλητικές δηλώσεις που δεν επιδέχονται παρερμηνειών κ.α..
Και ειδικά αυτές τις ημέρες με την άσκηση «Θαλασσόλυκος» επιχειρεί να αναδείξει τη δύναμη ισχύος που κατέχει σε όλη την ευρύτερη περιοχή.
Ποια είναι η απάντηση που στέλνει το δικό μας πολιτικό σύστημα που φυσικά το παρακολουθούν σε καθημερινή βάση και σε όλες του τις λεπτομέρειες; Απλά και ενόψει των εκλογών κατηγορούν ο ένας τον άλλο για απίστευτα πράγματα αρκεί να υπάρχει ένας τίτλος φτηνού εντυπωσιασμού στις ιστοσελίδες και στα social media και στις εφημερίδες που κρέμονται στα περίπτερα και στους ατελείωτους τηλεοπτικούς καυγάδες. Απειλούν ο ένας τον άλλον να μην τολμήσει… στήνουν fake news, αποκαλύπτουν φτηνά τεχνάσματα ο ένας για τον άλλον και ο καθένας χώρια δηλώνει ότι αυτός θα σώσει την χώρα και το λαό από τους άλλους.
Η Ελλάδα δεν είναι τυχαία χώρα και δεν αναφερόμαστε στη μεγάλη ιστορική και πολιτιστική αξία που κατέχει στην παγκόσμια ιστορία.
Στο σταυροδρόμι των τριών ηπείρων και των πέντε θαλασσών κατέχει ένα κρίσιμο γεωστρατηγικό ρόλο με πολλούς και μεγάλους παίχτες να έχουν πολλαπλά συμφέροντα που συγκρούονται πολλές φορές και μεταξύ τους. Και η Τουρκία είναι ένας μεγάλος και παλιός παίχτης στην περιοχή που δεν θα επιτρέψει να θιχτούν έτσι εύκολα τα συμφέροντά του ακόμα κι αν έρχονται σε σύγκρουση με μεγαλύτερους παίχτες.
Αναδεικνύεται λοιπόν ένας πολύ μεγάλος κίνδυνος που δεν μπορεί να υποτιμηθεί από κανέναν και ακόμα πιο πέρα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με το σημερινό «άρρωστο» ελληνικό πολιτικό περιβάλλον που κυριαρχεί.
Για να μην φτάσουμε λοιπόν να έχουν το αποτέλεσμα που είχε «Ο πόλεμος των Rose» για όποιον έχει δει την ταινία ας προσπαθήσει το πολιτικό σύστημα να λειτουργήσει έστω λίγο πιο ώριμα και πιο πατριωτικά αντί για κομματικά και συμφεροντολογικά.
Το γεγονός ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν αποδείξει ότι μπορούν και στέκονται κάτω από όλες τις δύσκολες συνθήκες στο ύψος τους διασφαλίζοντας την άμυνα και την εθνική κυριαρχία της χώρας δεν αρκεί. Ας τα αναλογιστούν αυτό πριν να είναι αργά και το πληρώσουμε πάλι πολύ ακριβά.
