Oruc Reis: Μένει ή φεύγει; Τι θα γίνει μετά τις «έρευνες» που έφεραν παραιτήσεις…

Σύμφωνα με την τούρκικη Navtex το Oruc Reis μέχρι σήμερα τα μεσάνυχτα θα έχει ολοκληρώσει τις έρευνες και όλοι αναμένουν ποια θα είναι η νέα εντολή του Ερντογάν. Το επόμενο βήμα είναι αν θα ξεκινήσουν διερευνητικές επαφές για την έναρξη ελληνοτουρκικού διαλόγου.

Άλλωστε η ολοκλήρωση των ερευνών ήταν και η απαίτηση του Ερντογάν από την αρχή και μάλλον όχι τυχαία προς την μεσολαβήτρια Μέρκελ ώστε να αποκλιμακωθεί η ένταση στην περιοχή με τα πολεμικά πλοία το ένα απέναντι στο άλλο. Ο Ερντογάν έως ένα βαθμό κατάφερε να στρατιωτικοποιήσει την κρίση – άσχετα αν το πλήρωσε ακριβά η ναυαρχίδα του, Kemal Reis – και το σημαντικότερο να έχει πετύχει τετελεσμένο: Να «γκριζάρει» την περιοχή που έκανε έρευνα το Oruc Reis και να ετοιμάσει για τη συνέχεια και γεωτρύπανο.

Με αυτά σαν δεδομένα μαζί με το πλήθος ελληνοτουρκικών θεμάτων που άνοιξε όλο το προηγούμενο διάστημα – Θράκη, αποστρατιωτικοποίηση νησιών Αιγαίου κ.α. – ο Ερντογάν θα δεχτεί να στρωθεί το τραπέζι του διαλόγου που είναι και ο μεγάλος στόχος του γιατί πολύ απλά έχει μόνο να κερδίσει. Και αυτό που θέλει να κερδίσει είναι ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο ώστε να πατήσει πόδι εκεί και μαζί με τον θαλάσσιο έλεγχο να κάνει έρευνες για υδρογονάνθρακες θεωρώντας ότι μπορούν να τον σώσουν οικονομικά και πολιτικά.

Πολλοί αναλυτές και δημοσιογράφοι εκτίμησαν ότι ο Ερντογάν θέλει και επιδιώκει ακόμα και πόλεμο με την Ελλάδα. Ο Ερντογάν όμως ούτε θέλει και κυρίως ούτε μπορεί να κάνει πόλεμο με την Ελλάδα και το ξέρει καλά γιατί έχει να αντιμετωπίσει πανίσχυρες ΕΔ, που ξέρουν πως να τον αντιμετωπίσουν. Ούτε Κούρδους έχει απέναντι, ούτε μισθοφόρους τζιχαντιστές μπορεί να χρησιμοποιήσει. Ακόμα και θερμό επεισόδιο όπως αυτό με τη ΛΗΜΝΟΣ, όπως φάνηκε είναι δύσκολο να το διαχειριστεί.

Γι΄αυτό και το μεγάλο ζήτημα όλο αυτό το διάστημα της κλιμάκωσης δεν ήταν τι επιδιώκει να πετύχει ο Ερντογάν αλλά πως απαντάμε εμείς ως χώρα και τι ακριβώς στρατηγικός σχεδιασμός υπάρχει. Γιατί όσο ξεκάθαρος ήταν ο Ερντογάν τόσο πιο θολή, μπερδεμένη έως και ερασιτεχνική ήταν η αντιμετώπιση της κατάστασης από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία δείχνει σαστισμένη με μια σχεδόν ιδεοληπτική εμμονή να θεωρεί ότι επικοινωνιακά μπορεί να καλύψει κενά στρατηγικής, κάτι που ήρθε να αποκαλύψει με  εκκωφαντικό τρόπο ο Ναύαρχος Διακόπουλος και να αναδείξει πολλά ερωτηματικά.

Το Oruc Reis όλες τις προηγούμενες ημέρες έκανε έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα συνοδεία τούρκικων πολεμικών πλοίων έστω και προβληματικές και αυτό το γνώριζαν οι πάντες. Μόνο η κυβέρνηση ακόμα επιμένει να το αρνείται με αστείες δικαιολογίες περί θορύβων, όπως όταν πριν μήνες ο άνεμος παρέσυρε και πάλι το Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πεπεισμένη και έχει ποντάρει τα πάντα στη Γερμανία, η οποία πιστεύει ότι θα καταφέρει να κατευνάσει τον Ερντογάν με κάποιο τρόπο, αλλά και στις δηλώσεις αλληλεγγύης εταίρων και συμμάχων. Το γεγονός ότι όλοι – εκτός από την Γαλλία – στην πράξη αρνούνται απλά να αντιπαρατεθούν με την Τουρκία ακολουθώντας τα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα της χώρας τους δεν δείχνει να απασχολεί την κυβέρνηση που επιμένει σε έναν ανούσιο διπλωματικό αγώνα χωρίς νόημα.

Τίθεται λοιπόν μεγάλο ερωτηματικό πως θα λειτουργήσει από Δευτέρα και με δεδομένο ότι τελικά το Oruc Reis θα αποχωρήσει μαζί με τα πολεμικά πλοία.

Θα δεχτεί να συζητήσει με την Τουρκία όλα τα θέματα που έχει ανοίξει και σε ποια θα υποχωρήσει ή θα επιμείνει μόνο στο θέμα των θαλάσσιων ζωνών;

Πως θα αντιδράσει αν συνεχίσει ο Ερντογάν την πολιτική των κανονιοφόρων και στείλει ξανά το Oruc Reis να σαρώσει την ελληνική υφαλοκρηπίδα συνοδεία πολεμικών πλοίων; Ακόμα πιο πέρα, πως θα αντιδράσει αν στείλει και γεωτρύπανο νότια της Κρήτης;

Γιατί η διπλωματία των επαφών και επικοινωνιών κάπου τελειώνει και θα πρέπει να δείξει εκτός από αυτοσυγκράτηση και αποφασιστικότητα. Ο Σεπτέμβριος θα είναι καυτός λοιπόν για την κυβέρνηση που έχει να αντιμετωπίσει και την πανδημία του κορονοϊού αλλά κυρίως την οικονομία που δείχνει έτοιμη να καταρρεύσει.