Γράφει ο Γιάννης Παρασκευάς, Συνταγματάρχης ε.α.
Σήμερα συμπληρώνονται 3 μήνες πολέμου στην Ουκρανία.
Πολλά έχουν συμβεί σε αυτούς τους 3 μήνες. Βομβαρδισμοί, προσφυγοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, καταστροφές υποδομών, εμπορίου, οικονομίας της χώρας, σφαγές αμάχων, προσπάθεια και αποτυχία κατάληψης της πρωτεύουσας, πολιορκία και τελικά κατάληψη της Μαριούπολης, αποτυχία προώθησης ρωσσικών δυνάμεων προς Οδησσό ή διενέργειας αποβάσεως σε αυτήν κλπ.
Και κάπου εδώ και 1 μήνα, η κατάσταση έχει περιέλθει σε ένα εφιαλτικό τέλμα. Οι επιχειρήσεις διεξάγονται πλέον, σχεδόν αποκλειστικά στην περιοχή του Ντονμπάς.
Οι Ουκρανοί έχουν πια σταματήσει τους Ρώσσους κι έχουν ανακαταλάβει και τμήματα στην περιοχή του Χαρκόβου. Έχουν ενισχυθεί αρκετά από τη Δύση, ώστε να αντιτάσσουν μια πολύ αποτελεσματική άμυνα και να έχουν μερικές τοπικού χαρακτήρα επιτυχίες. Αλλά ως εκεί.
Οι Ρώσσοι δείχνουν να μην έχουν πλέον την ορμή να διευρύνουν το εύρος των περιοχών που έχουν καταλάβει. Η όλη κατάσταση έχει εκφυλλιστεί σε μια καθημερινή σειρά τοπικών επιθέσεων και αντεπιθέσεων, όπου εδάφη μικρού σχετικά μεγέθους, αλλάζουν χέρια, ενώ υλικό και προσωπικό, σκοτώνεται, τραυματίζεται και καταπονείται εκατέρωθεν.
Οι αντιμαχόμενοι θα πρέπει να βρουν τρόπο αξιοπρεπούς απεμπλοκής τους, ώστε κάποτε να σταματήσει η άσκοπη αιματοχυσία, να συνεχιστεί η ζωή των λαών τους και φυσικά να πάψει να επηρεάζεται και η διεθνής κοινότητα.
Το μίσος, η εκδίκηση, η αλαζονεία, η έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα, όμως, δεν είναι καλοί σύμβουλοι.
Ίσως πια η καλύτερη λύση να είναι η άμεση εμπλοκή του ΟΗΕ με δυνάμεις στην περιοχή του Ντονμπάς, κατόπιν συμφωνίας των αντιμαχομένων, με ταυτόχρονη αποχώρηση των ρωσσικών δυνάμεων από τις περιοχές βορείως, ΒΑ και ΒΔ της Κριμαίας, τις οποίες κατέλαβαν κατά τα αρχικά στάδια του πολέμου.
Με ευθύνη του ΟΗΕ, διενέργεια δημοψηφίσματος στις ρωσσόφωνες περιοχές του Ντονμπάς, με συμμετοχή και επαναπατρισμό των προσφύγων και με δέσμευση των αντιμαχομένων σεβασμού του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος, με το οποίο θα αποφασιστεί η ουκρανική κυριαρχία ή αυτοδιάθεση της περιοχής.
Προφανώς και ΔΕΝ είναι η καλύτερη ή δικαιότερη λύση.
Προς το παρόν, όμως,εγώ δεν βλέπω καλύτερη.
Οψόμεθα…
Περισσότερα άρθρα από τον Γιάννη Παρασκευά:
