Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κρίση που αδυνατεί να την αντιμετωπίσει μόνη της. Η κρίση αυτή απειλεί ευθέως όχι μόνο την ασφάλεια της χώρας μας αλλά και πολλών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά.
Η κυβέρνηση οφείλει να απομονώσει τους “συμβούλους” και “παρασυμβούλους”, κυρίως κομματικούς παράγοντες που το παίζουν παντογώστες και ν΄απευθυνθεί άμεσα στα Ευρωπαϊκά όργανα για να ζητήσει συνδρομή, κυρίως για τη φύλαξη των θαλασσίων συνόρων.
Το ζήτημα δεν αφορά την επάνδρωση των συνόρων αλλά τη διαμόρφωση πλαισίου ΑΜΕΣΗΣ μεταφοράς όλων εκείνων που πρόκειται να περάσουν τις επόμενες ημέρες στον Ελληνικό χώρο.
Οι σχεδιασμοί των μόνιμων δομών φιλοξενίας είναι άκρως αναποτελεσματικοί και θα διαιωνίσουν το πρόβλημα που φαίνεται πως τις επόμενες ημέρες θα γιγαντωθεί καθώς η επιχείρηση που υλοποιείται από την υπηρεσία εσωτερικής ασφαλείας της Τουρκίας για τη μεταφορά μεταναστών στα παράλια θα συνεχίσει για αρκετό χρονικό διάστημα.
Υπάρχουν χώρες στη γειτονιά μας που δε θα έλεγαν όχι σε μεταναστευτικές ροές, ή τουλάχιστον δε θα έκλειναν τα σύνορά τους. Οφείλουμε να το διερευνήσουμε καθώς δε φαίνεται άλλη λύση στον ορίζοντα. Ήδη τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου βρίσκονται σε δεινή κατάσταση και δε φαίνεται φως.
Όσες προσπάθειες κι αν κάνει το λιμενικό και οι Ένοπλες Δυνάμεις μας δεν επαρκούν κι αυτό οφείλουν να το κατανοήσουν τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση αλλά και στα άλλα κόμματα. Οι θεωρητικοί των υβριδικών απειλών οφείλουν να κλείσουν το στόμα και οι υπεύθυνοι για την ασφάλεια της χώρας να αναλάβουν έργο.
Τα δε επιχειρηματικά συμφέροντα τα οποία προσδοκούν κέρδη από την επαπειλούμενη κρίση καλό είναι να πεταχτούν έξω από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Ο Πρωθυπουργός έκανε ήδη μια κίνηση για την απομόνωση των “συμβούλων” συγκαλώντας το ΚΥΣΕΑ. Ρεαλιστική και γενναία απόφαση, κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες, το επόμενο βήμα είναι η κινητοποίηση των Ευρωπαϊκών μηχανισμών η οποία δυστυχώς περνάει από δαιδαλώδη γραφειοκρατία. Α, και να θυμίσουμε πως είμαστε κι εμείς χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, από τα παλαιότερα μέλη μάλιστα.
