Εύθυμη αληθινή κοινωνικοαστυνομική ιστορία. Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ– Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.
Η ιστορία έλαβε χώρα πριν χρόνια στο γραφείο του αξ/κου υπηρεσίας του αστυν. Τμήματος…….
— Καλησπέρα σας κ. Υπαστυνόμε. Ονομάζομαι Κώστας…………., είμαι φοιτητής και σπουδάζω…….. εδώ στην πόλη . Προβληματίστηκα πολύ για να έλθω εδώ σε σας, αφού πρώτα το συζήτησα με τους φίλους μου και δεν μπορέσαμε να βρούμε κάποια λύση, παρά τις απόψεις μας και είμαι τώρα σε αδιέξοδο και δεν ξέρω τι να κάνω για το πρόβλημά μου.
— Υπαστυνόμος: Κάθισε Κώστα και ελεύθερα πες μου τι σε απασχολεί ;
— Κώστας: Εδώ και λίγους μήνες ενοικίασα μία γκαρσονιέρα σε πολύ καλή τιμή, όπου και μένω. Στο διπλανό διαμέρισμα μένει η ηλικιωμένη κυρία Μαίρη……… περίπου 65-70 ετών στην οποία και ανήκει η γκαρσονιέρα την οποία ενοικίασα και η οποία στην αρχή ήταν πολύ ευγενική μαζί μου, αλλά τώρα τελευταία με προσεγγίζει όλο και περισσότερο με διάφορα γλυκόλογα , με γλυκά, φαγητά και χειρονομίες και μου ζητάει να πίνουμε μαζί καφέ και να συζητάμε χαλαρά…Πραγματικά πήγα μία μέρα που με κάλεσε , μου έκανε καφέ με γλυκό , ήλθε κοντά μου και άρχισε να με ρωτάει αν έχω κάποιο δεσμό . Στην αρχή νόμισα ότι ήθελε μάλλον να με προξενέψει, αλλά αμέσως μετά μου …αμόλησε ότι της αρέσω τρελά , ότι είμαι παίδαρος και γλυκό παιδί, ότι με βλέπει στον ύπνο της και πολλά άλλα τέτοια , ενώ άρχισε να μου πιάνει το χέρι και μου το κατέβασε μέχρι τα …………… Κατάλαβα τότε ότι ”κάπου αλλού το πήγαινε το πράμα” . Της απάντησα αναστατωμένος ότι έχω δεσμό και αμέσως έφυγα σαν κυνηγημένος… Τις επόμενες μέρες είπα σε φίλες μου να έρχονται στο διαμέρισμα για να βλέπει ότι έχω σχέσεις με κοπέλες και για να το πάρει απόφαση. Αντίθετα όμως , αυτή αγριεύτηκε περισσότερο και ”είχε γυρίσει το μάτι της”, μου ”την έστηνε ” συνέχεια και μου έλεγε ότι ”αγόρι μου θέλω να κάνουμε παιχνιδάκια, να αγαπηθούμε, γιατί ζηλεύω πολύ και θέλω να με κάνεις δική σου … να με φυστικώνεις και να σε στέλνω στον παράδεισο”….. Αν όμως δεν ”μου κάτσεις” , θα σε διώξω από το διαμέρισμα”… Έψαξα κ. υπαστυνόμε να βρω άλλη γκαρσονιέρα, αλλά τα ενοίκια είναι πανάκριβα και δεν μου φτάνουν τα χρήματα για να μετακομίσω. Πείτε εσείς τι μου προτείνετε να κάνω ;
— Υπαστυνόμος: Κώστα είναι εύκολο να την καλέσουμε εδώ και να της κάνουμε συστάσεις για τη συμπεριφορά της, αλλά εκτιμώ ότι θα σε διώξει από αντίδραση . Να την πιέσεις γιατί δεν σου κόβει αποδείξεις και δεν έχει δηλωμένο το μισθωτήριο , πάλι το ίδιο θα συμβεί. Προσπάθησε να της μιλήσεις στη λογική , μήπως τυχόν και τα καταφέρεις.
— Κώστας: Προσπάθησα , αλλά τίποτα , αντίθετα όρμηξε να με φιλήσει και μου έπιασε τα………….. ξανά.
[ Στο σημείο αυτό παρεμβαίνει ο εκτελών χρέη υπαξ/κού υπηρεσίας , αρχιφύλακας -εξ αστυφυλάκων–………..
— Ρε Κώστα σε συμπονώ και σε συλλυπούμαι, εσύ τραβάς τα πάθη του Ιώβ , αλλά αφού εσύ δεν έχεις άλλο τρόπο και είσαι σε απελπισία δεν έχεις κανένα φίλο σου ”νταβρατζμένο” και γενναίο ” να μπει στη ..μάχη ,να της τα ”ρίξει” με αυταπάρνηση και να κάνει μία ηρωική πράξη, για να σε σώσει ; Άσε που θα κάνει και ψυχικό ο χριστιανός . Μία αυτοθυσία για τον φίλο του, μόνο όμως να προσέξει να μην του μείνει η ….. νεαρά στα χέρια του ”χαμογελαστή”…
[ Στο σημείο αυτό ο υπαστυνόμος επέπληξε τον αρχιφύλακα για την ….ιδέα του].
Ο Κώστας τα είχε χαμένα…. Ο Υπαστυνόμος τότε για να βοηθήσει τον Κώστα και να δώσει διέξοδο στο πρόβλημά του , του συνέστησε να συναντήσει τον υπεύθυνο της φοιτητικής εστίας -τον οποίο γνώριζε- και στον οποίο θα μιλούσε για να βρεθεί στέγη στον Κώστα από την φοιτητική εστία, αφού πληρούσε και τα ζητούμενα., πράγμα το οποίο και επιτεύχθηκε μετά από λίγες ημέρες και έτσι δεν έγινε …. ”η θυσία του Αβραάμ”…
……..Αλλοίμονο στον επόμενο νοικιάρη, εκτός αν αυτός θα ήταν … γενναιόψυχο λιοντάρι και αποφασισμένος για το …”τάν η επί τάς”, σαν γνήσιος απόγονος του Λεωνίδα……
ΣΗΜ. Τα ονόματα δεν είναι τα πραγματικά.
Περισσότερες αληθινές αστυνομικές ιστορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ :
