Τα παλιά τα χρόνια την ευθύνη της προκάλυψης στον Έβρο και των φυλακίων αυτής την είχαν συνήθως οι μονάδες του Πεζικού. Οι δύο συλληφθέντες στρατιωτικοί ανήκουν στο όπλο του Μηχανικού. Τι γύρευαν εκεί αν δεν ήταν δύναμη του φυλακίου; Είχαν άλλη αποστολή, ας πούμε αναγνώρισης; Αν είχαν τέτοια αποστολή γιατί έφεραν, αν έφεραν, οπλισμό;
Συνεχίζουμε με τα ερωτήματα και μετά θα δώσουμε κι εξηγήσεις. Αν Έλληνας Αξιωματικός σε Ελληνικό έδαφος οπλοφορεί, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ να συλληφθεί χωρίς να ρίξει σφαίρα. Δεν το επιτρέπει η στρατιωτική παιδεία, δεν το επιτρέπει η στρατιωτική παράδοση και δεν το επιτρέπουν οι κανονισμοί. Γίνεται λοιπόν να συνελήφθησαν οι δύο στρατιωτικοί εντός Ελληνικού εδάφους ΑΝ ήταν οπλισμένοι; Η απάντηση είναι σαφώς όχι.
Δια της ατόπου απαγωγής λοιπόν οι στρατιωτικοί είτε δεν ήταν οπλισμένοι είτε δε μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν τον οπλισμό τους. Η ανακοίνωση δε του ΓΕΕΘΑ είναι σαφής: Οι δύο στρατιωτικοί “φέρεται” πως πάτησαν εχθρικό έδαφος. Οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα δεν πείθονται πως Τούρκοι κληρωτοί είναι σε θέση να συλλάβουν ΜΟΝΙΜΟΥΣ επαγγελματίες Έλληνες στρατιωτικούς, είναι πρακτικά αδύνατο.
Η ιστορία η σχετική με το “έχασαν το δρόμο στο χιόνι” είναι τουλάχιστον γελοία. Όποιος έχει πατήσει εκεί ξέρει πως Έλληνας Αξιωματικός, ειδικά του Μηχανικού ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να χαθεί. Η όλη ιστορία βρωμάει. Είναι δική μας πατέντα, μας την επέβαλλε άλλος, είναι επικοινωνιακή πολιτική του ΥΠΕΘΑ, τι ακριβώς συμβαίνει;
Είμαστε σίγουροι πως οι καταθέσεις των στρατιωτικών μας είναι εκείνες που δημοσιεύτηκαν; Είμαστε σίγουροι για τι συνθήκες της σύλληψης; Η επίσκεψη του Ταξιάρχου Διοικητή της Ταξιαρχίας “Ρίμινι” στην Αδριανούπολη γιατί δεν έφερε αποτέλεσμα; Μήπως γιατί οι εντολές είχαν ήδη δοθεί από πριν στον Τούρκο Ανώτατο Διοικητή του Σχηματισμού στην Αδριανούπολη; Από πολύ πριν;
Εν ολίγοις: Το όλο σκηνικό δείχνει ελαφρώς “σκηνοθετημένο” αλλά ο σκηνοθέτης είναι ελαφρώς ατάλαντος, έχει χάσει σκηνές. Εκεί φαίνεται να τον έχει καλύψει ο παραγωγός (σουλτάνος), ο οποίος με “χορηγό” την Τουρκική Δικαιοσύνη (το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;), έκανε τη δουλειά. Το περιστατικό αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ από τα συνηθισμένα. Είναι άλλο πράγμα, από την πρώτη του σκηνή.
ΑΝ βγούμε αληθινοί και αποδειχτεί πως το όλο σκηνικό είναι στημένο, το σχέδιο έχει πολλαπλές παραμέτρους. Μια απ’ αυτές είναι η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ χερσαίων συνόρων. Η άλλη είναι να συμμετέχουν κι άλλοι στο σκηνικό. Ποιοί είναι αυτοί; Έλα μου ντε! Κάποια παλικάρια στο παρελθόν έλεγαν κι έγραφαν πως η Τουρκία είναι κοντά σε αλλαγή συνόρων, νοτίων συνόρων. Μπορεί να αποτελέσει αφορμή ένα “μικρής σημασίας” συνοριακό περιστατικό; Όχι βέβαια, εκτός αν δεν είναι τέτοιο. Καληνύχτα σας!
