Πολεμικό Ναυτικό: Ποια θα είναι η ταυτότητα και οι δυνατότητές του την ερχόμενη δεκαετία; Διατηρεί την αποτρεπτική του ικανότητα στο ορατό μέλλον;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κύπριος, Αναλυτής ΚΕΔΙΣΑ
Μέγα της Θάλασσας κράτος είναι το μότο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Όχι άδικα, καθώς ανά τους αιώνες έχει αποδειχθεί κραταιό σε όλους τους αγώνες του Ελληνισμού, από την ναυμαχία της Σαλαμίνας και τους αγώνες της Ελληνικής Επανάστασης, στις νικηφόρες μάχες της ¨Έλλης, της Λήμνου και την συμβολή του κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αναμφισβήτητα την κυριαρχία του την διατήρησε και κατά τις δεκαετίες που επακολούθησαν της απελευθέρωσης της χώρας από τους Γερμανούς.
Έναντι μάλιστα οποιασδήποτε άλλης ναυτικής δύναμης στην λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.
Δυστυχώς μια σειρά από λάθος επιλογές αλλά και η οικονομική κρίση που ταλανίζει την χώρα τα τελευταία χρόνια, έχει ως αποτέλεσμα να μειωθεί σημαντικά η ισχύς του, και να περιοριστούν οι ικανότητες των Ελληνικών ναυτικών δυνάμεων.
Πραγματικά έως και τις αρχές της νέας χιλιετίας το Πολεμικό Ναυτικό βρισκόταν σε μία φάση αναβάθμισης των δυνατοτήτων του.
Η σημερινή εικόνα
Η απόκτηση των μεταχειρισμένων αντιτορπιλικών αεράμυνας περιοχής Charles Adams στις αρχές του 1990 εισήγαγε για πρώτη φορά στο ΠΝ την δυνατότητα της άμυνας σε μεγάλες αποστάσεις από εναέριες απειλές.
Ταυτόχρονα, τα προγράμματα αναβάθμισης του στόλου επιφανείας με την πρόσκτηση των μεταχειρισμένων φρεγατών κλάσης S από την Ολλανδία, αλλά και το εγχώριο πρόγραμμα ναυπήγησης των ΜΕΚΟ, επέτρεψαν την απόσυρση των παλαιών αντιτορπιλικών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, προσδίδοντας νέες δυνατότητες.
Επιπλέον, η πρόσκτηση των υποβρυχίων 212 με το σύστημα αναερόβιας πρόωσης αλλά και των ταχέων περιπολικών κατευθυνόμενων βλημάτων Ρούσσεν, τα μοναδικά εκ των δύο ακτών του Αιγαίου με αντιπυραυλικά συστήματα, καθιέρωσαν την υπεροχή των Ελληνικών όπλων στην κατηγορία τους.
Δυστυχώς οι κινήσεις ενίσχυσης και εκσυγχρονισμού του Ελληνικού στόλου δεν προχώρησαν περαιτέρω!
Η αποτυχία του περίφημου προγράμματος της ‘κορβετόφρεγάτας’ αεράμυνας(!) στέρησε το ΠΝ ταυτόχρονα από πλοία περιπολίας όπως είναι οι κορβέτες, αλλά και από πλοία με δυνατότητες αεράμυνας καθώς τα αντιτορπιλικά Adams αποσύρθηκαν χωρίς αντικατάσταση.
Το τελευταίο αν και υπήρχε η προοπτική κάλυψης για κάποιο χρονικό διάστημα του κενού με τα αντιτορπιλικά Kidd που είχαν προσφερθεί στην Ελλάδα και κατέληξαν στην Ταιβάν.
Εν συνεχεία το πρόγραμμα ναυπήγησης επιπλέον υποβρυχίων 212 αλλά και αντικατάστασης των Ανθυποβρυχιακών φρεγατών κλάσης S με τις FREEM, έχει παγώσει με τα πλοία που επρόκειτο να αντικατασταθούν να έχουν φτάσει αλλά και ξεπεράσει το χρονικό όριο αξιοποίησης τους.
Προγράμματα που πρέπει να σημειωθεί ότι υπονομεύτηκαν και από την απόφαση εκσυγχρονισμού των υπό απόσυρση πλοίων στα μέσα της πρώτης δεκαετίας της νέας χιλιετίας, μόλις 5 με 10 χρόνια πριν από το όριο οριστικής διαγραφής τους από τις ενεργές μονάδες του ΠΝ.
Οι επιχειρησιακές απαιτήσεις επί του Πολεμικού Ναυτικού
Βασικός παράγοντας που διέπει τους σχεδιασμούς και την επιχειρησιακή δράση του ΠΝ είναι ο γεωγραφικός χώρος που καλείτε να δράσει.
Αυτός κάλλιστα χωρίζεται σε δύο περιοχές, το κλειστό θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου πλησίον της ηπειρωτικής Ελλάδος και Τουρκίας, με την πληθώρα των Ελληνικών νησιών και την ανοικτή θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου με την Κύπρο.
Ο απώτερος στόχος και στις δύο περιπτώσεις είναι…
Διαβάστε τη συνέχεια στο ΚΕΔΙΣΑ, με το οποίο συνεργάζεται το ArmyNow.Net
