Γράφει ο Στέλιος Φενέκος, Υποναύαρχος ΠΝ ε.α.
Αρκετές φορές χθες και μέχρι αργά το βράδυ αναγκάστηκα να κυκλοφορήσω στο κέντρο της Αθήνας, σε κεντρικούς κυρίως δρόμους, γιατί οι δευτερεύοντες και τα στενά ήταν αδιάβατα.
Ποτέ άλλοτε όλα τα χρόνια που ζω στην Αθήνα δεν είχαν αποκλειστεί δρόμοι όπως η Λεωφόρος Αλεξάνδρας, η Πανεπιστημίου, η Ακαδημίας, η Σταδίου το Σύνταγμα.
Κεντρικές αρτηρίες όπως η Σόλωνος, η Στουρνάρα, η Ιπποκράτους η Ασκληπιού ήταν με 15 πόντους χιόνι «απάτητες» και με πολλά δέντρα να έχουν καταρρεύσει στη μέση του δρόμου.
Ελάχιστα αυτοκίνητα κυκλοφορούσαν το απόγευμα και μέχρι σήμερα το πρωϊ, αφού αφενός οι δρόμοι είτε ήταν αποκλεισμένοι από το πολύ χιόνι είτε γλιστρούσαν τόσο που ήταν επικίνδυνοι ακόμη και για τους πεζούς.
Τα πεζοδρόμια δε αποτελούσαν μία τεράστια παγίδα και για τους πεζούς, γιατί τα περισσότερα είναι φτιαγμένα με ολισθηρές πλάκες, που όταν πατούσες το χιόνι έφευγες μαζί του, παντού υπάρχουν κακοτεχνίες, τρύπες και εμπόδια που ήταν απαγορευτικά για τους πεζούς και αναγκαζόντουσαν να περπατάνε πάνω στον δρόμο.
Στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στο ανηφορικό τμήμα, δεκάδες αυτοκίνητα είχαν ακινητοποιηθεί αποκλείοντας ακόμη χειρότερα την οδό.
Τα λίγα αυτοκίνητα που κινιόντουσαν σε όλη την περιοχή του κέντρου ήταν τετρακίνητα είτε με ελάχιστους οδηγούς που είχαν εμπειρία να οδηγούν στο χιόνι. Τα κοινά αστυνομικά οχήματα είχαν τα ίδια προβλήματα, αδυνατούσαν να κινηθούν και να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα προβλήματα.
Και οπωσδήποτε όλοι μας μείναμε έκπληκτοι από τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην Αττική Οδό και σε όλη την Αττική.
Δυστυχώς παντού ήταν ορατή η έλλειψη σχεδίου αντιμετώπισης της κακοκαιρίας, μέσων διάνοιξης δρόμων και επί τόπου ελέγχου και οδηγιών από την αστυνομία και την πολιτική προστασία.
Που; Στο κέντρο της Αθήνας! Και σε ένα ελεγχόμενο αυστηρά δρόμο όπως η Αττική Οδός!
Πολλές φορές έχω αναφερθεί ότι στα προβλήματα πολιτικής προστασίας απαιτείται σχεδιασμός με το χειρότερο σενάριο, και ότι τα σχέδια αντιμετώπισης διαμορφώνονται με τέσσερα μεθοδολογικά εργαλεία:
- Νοητικά σενάρια, (ποσοτική ανάλυση όσον αφορά τα μέσα και την οργάνωση)
- Παίγνια και Simulation (περισσότερο ποσοτική ανάλυση με ελάχιστα ποιοτικά συμπεράσματα)
- Ασκήσεις πραγματικές στο πεδίο (μικτή ανάλυση)
- Διδάγματα από παρελθούσες πραγματικές συνθήκες και είτε από αντίστοιχες καταστάσεις σε άλλες χώρες. (Μικτή ανάλυση με ρεαλιστικά συμπεράσματα τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά)
Δυστυχώς όπως διαπιστώνεται για μία ακόμη φορά, δεν ακολουθείται η μόνη αξιόπιστη αυτή μέθοδος για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του όσον αφορά τα ζητήματα Πολιτικής προστασίας.
Επίσης πολλές φορές έχω αναφερθεί ότι όταν υπάρχει σπάνις πόρων δεν μπορεί να επικεντρώνεσαι σε έργα διακοσμητικά στην πόλη, αλλά θα πρέπει πρώτα να καλύψεις τα σημαντικά ζωτικά ζητήματα ασφάλειας και λειτουργικότητας της πόλης και μετά προοδευτικά να βελτιώνεις τον διακοσμητικό χαρακτήρα της.
ΟΛΟΙ οι Δήμαρχοι της Αθήνας, αλλά και πολλοί άλλοι τοπικοί άρχοντες, Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι, ξεκινάνε ανάποδα για λόγους εντυπωσιασμού, με πανάκριβες διακοσμητικές παρεμβάσεις, χωρίς ρεαλιστικά σχέδια αντιμετώπισης ανάλογων καταστάσεων που να αναθεωρούνται και να βελτιώνονται ετήσια.
Κατά συνέπεια ποτέ τα χρήματα και οι πόροι δεν φθάνουν για τις ουσιαστικές παρεμβάσεις στην πόλη, ώστε οι πολίτες της να ζουν με την μέγιστη δυνατή ασφάλεια και λειτουργικότητα, και κυρίως δεν φθάνουν τα χρήματα για την απόκτηση μέσων που θα καλύπτουν τις ανάγκες, ούτε φυσικά και την απαραίτητη δημιουργία στρατηγικού αποθέματος για το χειρότερο σενάριο.
Προσωπικά είχα στηρίξει την τοποθέτηση ως Υπουργού Πολιτικής Προστασίας του κ. Στυλιανίδη και του κ. Ε. Τουρνά ως Υφυπουργού, οι οποίοι στην πρώτη μεγάλη κρίση αποδείχθηκαν απροετοίμαστοι να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του καθήκοντος που τους είχε ανατεθεί.
Οπωσδήποτε όμως δεν φθάνουν μόνο τα πρόσωπα που ηγούνται για να αλλάξει μία κατάσταση.
Η πολιτική προστασία αφορά πολλούς διαφορετικούς δημόσιους λειτουργούς, παρόχους υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα, ΔΕΚΟ και πολλούς άλλους φορείς του δημοσίου τομέα, σε ένα πλέγμα αλληλοεπηρεαζόμενων αρμοδιοτήτων και ευθυνών, γεγονός που μας δείχνει την απαίτηση εκ βάθρων αλλαγών θεσμικά, δομικά και λειτουργικά και οπωσδήποτε εκσυγχρονισμό του συστήματος σχεδιασμού και εκπαίδευσης.
Μία ακόμη κρίση έγινε, και ας την δούμε ρεαλιστικά μετά την αποκατάσταση, ως ευκαιρία για ριζικές βελτιώσεις.
Ελπίζω να μην αφεθεί να περάσει ανεκμετάλλευτη, με αντιμετάθεση ευθυνών μόνο και με προσπάθειες συγκάλυψης των ευθυνών.
Γιατί τότε δεν θα διορθωθεί τίποτε μέχρι την επόμενη δριμύτερη κρίση όπως όλες οι ενδείξεις μας προειδοποιούν και με βεβαιότητα μας προετοιμάζουν οι επιστήμονες.
ΣΗΜ:
(1) Και φυσικά επικροτώ την πίεση του πρωθυπουργού προς την Εταιρεία Αττική Οδός, να αποζημιώσει τους εγκλωβισμένους επί πολλές ώρες πολίτες, λόγω της αδυναμίας της να λειτουργήσει έγκαιρα και με προνοητικότητα, θέτοντας σε κίνδυνο και ταλαιπωρώντας πολλούς ανθρώπους και αδυνατώντας να προσφέρει τις υπηρεσίες για τις οποίες έχει εγγυηθεί/δεσμευθεί και αμείβεται αδρά γι’ αυτές.
(2) Απορία: Πως ο στρατός μπορεί και λειτουργεί υπό οιεσδήποτε συνθήκες και δεν εγκλωβίζεται, ούτε ολιγωρεί, αλλά αναλαμβάνει άμεσα με τεράστια ετοιμότητα δράση και σε πεδία πολύ πέραν της αρμοδιότητάς του, ούτε προβάλλει δικαιολογίες για τις δριμείες καιρικές συνθήκες, ούτε τα οχήματά του εγκλωβίζονται και πάντα έχει τρόπο να επικοινωνεί, να οργανώνει και να κατευθύνει τις δράσεις τους, χωρίς πολλά λόγια, τυμπανοκρουσίες, με σεμνότητα και μεγάλη υπευθυνότητα; Τους οφείλουμε όλοι μας ευγνωμοσύνη γιατί είναι πάντα υποστηρικτές του λαού μας, γιατί είναι τα παιδιά του λαού μας, και με αυταπάρνηση ανταποκρίνονται άμεσα στην εμπιστοσύνη που τους δείχνουμε.
(3) Δεν υποτιμώ το έργο και των άλλων επιχειρησιακών φορέων πολιτικής προστασίας, αλλά οι ένοπλες δυνάμεις καλούνται να δράσουν καθημερινά σε πολλά διαφορετικά πεδία, πολύ πέραν των κύριων επιχειρησιακών αρμοδιοτήτων τους.
Περισσότερα άρθρα από το Στέλιο Φενέκο:
