Το Πόρτο κουφό στην Σιθωνία Χαλκιδικής το γνωρίζουμε για τις υπέροχες παραλίες του και το μοναδικό φυσικό λιμάνι, το ασφαλέστερο αγκυροβόλιο για τα πλοία των Τορωναίων.
Ο Κωφός Λιμήν όπως ονομαζόταν στην αρχαιότητα, κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς ως βάση για τα υποβρύχια και όλη η περιοχή είχε ισχυρή οχύρωση με αποκορύφωμα τα τρία πυροβολεία που σώζονται ως σήμερα.
Συγκεκριμένα, κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, στρατιωτικό απόσπασμα 120 Γερμανών εγκαταστάθηκε στο Πόρτο Κουφό και κατασκεύασε εγκαταστάσεις , μεταξύ άλλων πυροβολεία, υπόγειες στοές, παρατηρητήρια, και νοσοκομείο στο διάσελο μεταξύ Κουφό και Αντίκουφο, απομεινάρια του οποίου διακρίνονται ως σήμερα.
Το αποκορύφωμα του οικοδομικού τους έργου ήταν το παρατηρητήριο και τα τρία πυροβολεία στο πιο στρατηγικό σημείο του συγκεκριμένου ορεινού όγκου, από όπου είχαν την δυνατότητα να επιτηρούν την ευρύτερη περιοχή του Βορείου Αιγαίου.
Στην είσοδο του λιμανιού τοποθέτησαν ατσάλινο δίχτυ κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας το οποίο ένωνε τις δύο πλευρές της εισόδου. Το δίχτυ, τμήμα του οποίου υπάρχει ως σήμερα, συγκρατούνταν από μεγάλα βαρέλια τα οποία γέμιζαν με αέρα σηκώνοντας το δίχτυ στην επιφάνεια για να προστατεύσουν τα γερμανικά πλοία στο λιμάνι.
Γερμανικά υποβρύχια στάθμευαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, λόγω του απύθμενου βάθους του λιμανιού αλλά και λόγω της γεωγραφικής του θέσης που προσφέρει άμεση πρόσβαση στο Αιγαίο Πέλαγος.
Στο τμήμα της απόκρημνης ακτής κάτω από το πυροβολείο και σε βάθος τριών περίπου μέτρων βρίσκεται βυθισμένο το κανόνι του πυργίσκου.
Το Πόρτο Κουφό στην αρχαιότητα
Το Πόρτο Κουφό ήταν ο αρχαίος Τορωναίος λιμήν, ένα ασφαλέστατο αγκυροβόλιο για τα πλοία των Τορωναίων.
Το λιμάνι διατηρεί μέχρι σήμερα το αρχαίο του όνομα, αφού από τότε ονομαζόταν Κωφός λιμήν, γιατί οι αρχαίοι υποστήριζαν ότι όποιος είναι μέσα στον κόλπο δεν ακούει καθόλου τη βουή της θάλασσας.
Χρησιμοποιούσαν μάλιστα το λιμάνι σαν παρομοίωση και για κάθε έναν που δεν άκουγε καλά έλεγαν ότι είναι «κωφότερος του Κωφού (Τορωναίου) λιμένος». Στις βραχώδεις και απόκρημνες ακτές του ανοίγονται σπηλιές, σε μια από τις οποίες, στη ΝΑ. πλευρά της εισόδου, μπορεί ο επισκέπτης να μπει με βάρκα.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα σπηλιά βρίσκεται στη ΝΑ πλευρά του λιμανιού, στην κορυφή της τομής του παλιού λατομείου η οποία ήταν τόπος λατρείας στα ρωμαϊκά χρόνια.
