Ρόμελ, Μεραρχία Φάντασμα, οι ενέργειες από 16 έως 19 Μαΐου 1940.

Η «Μεραρχία Φάντασμα» του Ρόμελ έχει διασχίσει το Βέλγιο και έχει φτάσει στα σύνορα με τη Γαλλία. Η εξέλιξη των επιχειρήσεων από  16 – 19 Μαΐου 1940.
 
 
Όπως είδαμε σε προηγούμενη ανάρτηση η 7^η Τεθωρακισμένη Μεραρχία (ΤΘΜ) κατάφερε όχι μόνο να εξασφαλίσει το προγεφύρωμα της στον Μεύση αλλά και να το διευρύνει και στη συνέχεια να διασπάσει την τοποθεσία της 9^ης Γαλλικής Στρατιάς. Έτσι το απόγευμα της 15^ης Μαΐου είχε φτάσει μπροστά στα Γαλλο-βελγικά σύνορα και τη νύχτα 15/16 Μαΐου προέβη στις απαραίτητες προετοιμασίες ώστε το πρωί της 16^ης να είναι σε θέση να επιτεθεί.

Η 16^η Μαΐου

Εκείνο το τμήμα των Γαλλο-βελγικών συνόρων ήταν αμυντικά οργανωμένο με αντιαρματικά κωλύματα και μικρά οχυρά και θεωρούνταν επέκταση της Γραμμής Μαζινό. Τα έργα αυτά ήταν επανδρωμένα με στρατιώτες που είχαν αντιμετωπίσει τους Γερμανούς στον Μεύση και στο Δάσος των Αρδεννών και είχαν καταφέρει, υποχωρώντας, να φτάσουν μέχρι τα γαλλικά σύνορα.
Η 7^η ΤΘΜ είχε σχεδιάσει την επίθεση της ως εξής: η Επιλαρχία Αναγνωρίσεως θα ενεργούσε σε ευρύ μέτωπο για να διαπιστώσει την έκταση και τη φύση των γαλλικών αμυντικών έργων. Στη συνέχεια, το Σύνταγμα Αρμάτων, υπό την κάλυψη του πυροβολικού, θα πλησίαζε τις γαλλικές θέσεις τόσο ώστε τα άρματα να μπορούν να ανοίξουν πυρ με τα πυροβόλα τους. Τέλος, τα δύο συντάγματα πεζικού, με την υποστήριξη των αρμάτων και μηχανικό, θα εκκαθάριζαν τις γαλλικές θέσεις. Στη συνέχεια η Μεραρχία θα αναδιοργανωνόταν, το Σύνταγμα Αρμάτων θα περνούσε μπροστά και η Μεραρχία θα κινούνταν προς Avesnes-sur-Helpe. Ο χώρος εξορμήσεως της Μεραρχίας ήταν το Sivry.

Η επίθεση εξελίχθηκε όπως σχεδιάστηκε. Με τα άρματα να βάλλουν στις γαλλικές θέσεις το γερμανικό πεζικό και μηχανικό εξουδετέρωσε τα γαλλικά οχυρά. Μέχρι το απόγευμα οι γαλλικές θέσεις είχαν καταληφθεί.
Μετά από αυτό δεν υπήρχε πλέον οργανωμένη αντίσταση από γαλλικής πλευράς. Πλέον η γερμανική Ομάδα Στρατιών «Α» έτρεχε προς τη θάλασσα για να αποκόψει τη Συμμαχική 1^η Ομάδα Στρατιών που ήταν στο Βέλγιο εμπεπλεγμένη με τη γερμανική Ομάδα Στρατιών «Β». Οι τεθωρακισμένες μεραρχίες της Ομάδας Στρατιών «Α» ηγούνταν της κίνησης με τις μεραρχίες πεζικού να ακολουθούν με σύντονες πορείες και να διατάσσονται η μία δίπλα στην άλλη, σαν χάντρες σε κομπολόι, για να φράξουν τη δυνατότητα των Συμμάχων να ξεφύγουν.
Με το που έπεσε η νύχτα ο Ρόμελ διέταξε να αναληφθεί η κίνηση προς Avesnes-sur-Helpe. Το γερμανικό πυροβολικό άρχισε να βάλλει στα χωριά και στις διασταυρώσεις που βρίσκονταν στην κατεύθυνση της κίνησης ενώ τα άρματα έβαλλαν εν κινήσει σε οτιδήποτε φαινόταν ύποπτο. Ο σκοπός αυτών των μέτρων ήταν να προλάβουν τους Γάλλους από το να ναρκοθετήσουν τους δρόμους ή να κατασκευάσουν άλλα εμπόδια.
Η γαλλική διοίκηση ξαφνιάστηκε τόσο από την ευκολία με την οποία η 7^η ΤΘΜ πέρασε τις συνοριακές οχυρώσεις όσο και από την απόφαση του Ρόμελ να συνεχίσει την κίνηση του τη νύχτα. Εκείνη την ημέρα η 7^η ΤΘΜ απέκτησε το προσωνύμιο «Μεραρχία Φάντασμα» από τη γαλλική διοίκηση.

Στη συνέχεια όμως η φάλαγγα των γερμανικών αρμάτων συνάντησε πλήθη πολιτών που προσπαθούσαν να απομακρυνθούν από το μέτωπο αλλά και Γάλλους στρατιώτες που παραδίνονταν και είχαν εγκαταλείψει τα οχήματα τους στους δρόμους και η ταχύτητα της κίνησης της ελαχιστοποιήθηκε. Μέσα στο Avesnes υπήρχαν άρματα Hotchkiss H39 της 1^ης DCR που είχαν επιβιώσει από την προηγούμενη μέρα και άνοιξαν πυρ καταστρέφοντας αριθμό γερμανικών αρμάτων. Τελικά τα χαράματα τα γαλλικά άρματα εξουδετερώθηκαν από ένα Panzer IV.
Το απόγευμα της 16^ης Μαΐου το XV Σώμα Στρατού (ΣΣ) διέταξε την 7^η ΤΘΜ να καταλάβει και να κρατήσει τη γέφυρα που υπήρχε στον ποταμό Sambre στο Berlaimont (13 χλμ. ΒΔ του Avesnes) ώστε η 5^η ΤΘΜ που βρίσκονταν μία μέρα πίσω από την 7^η να προφτάσει τη Μεραρχία του Ρόμελ και να κινηθεί παράλληλα με αυτήν. Η 7^η ΤΘΜ ανέθεσε την αποστολή αυτή στο 1^ο Τάγμα του 6^ου Συντάγματος Μηχανοκίνητου Πεζικού (Μ/Κ ΣΠ), υποστηριζόμενο από τη 2^η Μοίρα του Συντάγματος Πυροβολικού της Μεραρχίας.

Για τις 16 Μαΐου η 7^η ΤΘΜ υπέστη 4 νεκρούς και 16 τραυματίες.

Η 17^η Μαΐου

Αφού εκκαθαρίστηκε το Avesnes η εμπροσθοφυλακή της 7^ης ΤΘΜ με τον Ρόμελ ξεκίνησε στις 05:30 για να καταλάβει τη γέφυρα που υπήρχε στο Κανάλι Sambre – Oise στο Landrecies, περίπου 18 χλμ. δυτικότερα.
Χιλιάδες Γάλλοι στρατιώτες, ξαφνιασμένοι από την παρουσία Γερμανών τόσο βαθιά στη χώρα τους, παραδόθηκαν στη μικρή δύναμη του Ρόμελ. Η γέφυρα εξασφαλίστηκε και ο διοικητής της 7^ης συνέχισε προς τον συγκοινωνιακό κόμβο του Le Cateau-Cambrésis που ήταν αλλά 10 χλμ. δυτικά.
Αυτό ήταν ακόμη ένα πλήγμα στη γαλλική διοίκηση που έλπιζε ότι θα συγκέντρωνε έγκαιρα δυνάμεις ώστε να κρατήσει τη γραμμή του Καναλιού Sambre – Oise.

Ο Ρόμελ ήταν πλέον εκτός επαφής ασυρμάτου τόσο με το στρατηγείο του όσο και με τους σταθμούς διοικήσεως των συνταγμάτων του. Στην πραγματικότητα η Μεραρχία του ήταν απλωμένη σε μία έκταση 30 – 50 χλμ. Μεταξύ Le Cateau και Landrecies υπήρχαν δύο επιλαρχίες αρμάτων και μέρος του Τάγματος Μοτοσυκλετιστών. Η Επιλαρχία Αναγνωρίσεως και το υπόλοιπο του Τάγματος Μοτοσυκλετιστών καθώς και του Συντάγματος Αρμάτων ήταν μεταξύ Landrecies και Avesnes ενώ τα δύο συντάγματα πεζικού και το πυροβολικό ήταν ακόμη ανατολικότερα. Δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της Μεραρχίας βρίσκονταν ακόμη ανατολικά του ποταμού Sambre. Ο Ρόμελ αποφάσισε να γυρίσει πίσω στο Avesnes για να συγκεντρώσει τη Μεραρχία του.
Στη διαδρομή αντιμετώπισε κάποια προβλήματα αλλά όταν επέστρεψε τον ακολουθούσαν σαράντα φορτηγά με Γάλλους στρατιώτες που είχαν παραδοθεί!

Για τις 17 Μαΐου η 7^η ΤΘΜ υπέστη 36 νεκρούς και 59 τραυματίες.

Η 18^η Μαΐου

To XV ΣΣ διέταξε την 7^η ΤΘΜ να επιτεθεί στην κατεύθυνση Le Cateau – Καμπραί στις 09:00 και ταυτόχρονα να μετατοπίσει τον άξονα της ενέργειας της νοτιότερα ώστε να επιτρέψει στην 5^η ΤΘΜ που περνούσε τη γέφυρα στο Berlaimont να βρεθεί παράλληλα με την 7^η στα βόρεια της.
Η 7^η ΤΘΜ ήταν αδύνατο να επιτεθεί το πρωί γιατί έπρεπε να εκτελεστεί μία σειρά μετακινήσεων αλλά και γιατί μία σημαντική εστία αντίστασης είχε αναπτυχθεί στο Pommereuil, μεταξύ  Landrecies και Le Cateau, από Γάλλους που αποφάσισαν να μην παραδοθούν.
Η 7^η ΤΘΜ επιτέθηκε γύρω στις 17:00 με δύο συγκροτήματα. Το Σύνταγμα Αρμάτων, το Τάγμα Μοτοσυκλετιστών και ένα Τάγμα του 6^ου Μ/Κ ΣΠ επιτέθηκαν στο Καμπραί ενώ το 7^ο Μ/Κ ΣΠ επιτέθηκε νότια από αυτό.
Τα γερμανικά άρματα μπήκαν στα προάστια της πόλης στις 21:00 αλλά δεν μπόρεσαν να εισχωρήσουν βαθύτερα λόγω των εμποδίων που είχαν κατασκευάσει οι Γάλλοι. Το Τάγμα Μοτοσυκλετιστών ενισχυμένο και με άλλα στοιχεία στάλθηκε βόρεια από το Καμπραί για να καταλάβει τις γέφυρες που υπήρχαν στον ποταμό Σκάλδη, ο οποίος διέτρεχε το Καμπραί, ενώ το 7^ο Μ/Κ ΣΠ απομόνωσε την πόλη από τα νότια.
Όμως η κατάσταση ήταν ρευστή γιατί γαλλικές δυνάμεις που κατέβαιναν από τον βορρά επιτίθονταν με σκοπό να καταλάβουν τη γέφυρα στο Landrecies. Έτσι ενώ η 7^η ΤΘΜ διεξήγαγε τη μάχη μπροστά στο Καμπραί βαθιά στα μετόπισθεν της απειλούνταν με αποκοπή.
Τον αγώνα στα μετόπισθεν διεύθυνε ο Αξιωματικός Ia της Μεραρχίας, ο οποίος με ένα τάγμα πεζικού του 6^ου Μ/Κ ΣΠ, ένα τάγμα μηχανικού που του διέθεσε το XV Σώμα και μέρος του μεραρχιακού πυροβολικού απέκρουσε τις επιθέσεις.
Για τις 18 Μαΐου η 7^η ΤΘΜ υπέστη 35 νεκρούς, 70 τραυματίες και 7 αγνοούμενους.

Η 19^η Μαΐου

Η 7^η ΤΘΜ χρησιμοποίησε τη 19^η Μαΐου για ανεφοδιασμό και ανασυγκρότηση, που είχαν καταστεί απολύτως αναγκαία, και για την προετοιμασία της επιθέσεως της προς το Αράς. Ο Ρόμελ διέταξε το 7^ο Μ/Κ ΣΠ που βρίσκονταν στα νότια του Καμπραί να ενεργήσει προκαταρτικά και να εξασφαλίσει άλλο ένα προγεφύρωμα στον Σκάλδη ώστε η Μεραρχία να περάσει το Κανάλι βόρεια και νότια από το Καμπραί.
Καθώς η 7^η ΤΘΜ είχε σταματήσει για τη 19^η στάθηκε δυνατό να φτάσει στο ίδιο ύψος με αυτήν, στα νότια της, η 8^η ΤΘΜ της Τεθωρακισμένης Ομάδας «Κλάιστ» ενώ η ασφάλεια του χώρου πίσω από την 7^η αναλήφθηκε από την Μεραρχία των SS «Τοτενκοπφ».
Για τις 19 Μαΐου η 7^η ΤΘΜ υπέστη 15 νεκρούς, 28 τραυματίες και 9 αγνοούμενους ενώ μεταξύ 16 και 19 Μαΐου είχε συλλάβει 10.750 αιχμαλώτους και είχε καταστρέψει ή αιχμαλωτίσει 105 γαλλικά άρματα.
Χωρίς να το γνωρίζει, η 7^η ΤΘΜ, στο Αράς θα αντιμετώπιζε τη μεγαλύτερη πρόκληση από όλες όσες είχε συναντήσει μετά τη διάβαση του Μεύση.
Η συνέχεια σε επόμενη ανάρτηση.