Του Κωνσταντίνου Θ. Λαμπρόπουλου, Ανώτερου Στρατηγικού Αναλυτή, Εταίρου του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας της Γενεύης.
Στην Ελλάδα υπάρχουν “αναλύσεις” επί “αναλύσεων” για τα υπαρξιακά ζητήματα Πολέμου και Ειρήνης με την αβάσταχτη ελαφρότητα που διακρίνει τον ελληνικό δημόσιο διάλογο.
Ορισμένοι μιλούν με βεβαιότητες για κάτι που καλύπτεται από την ομίχλη των γεγονότων.
Είδα να απορούν πολλοί φίλοι με κάποιες εικόνες της ρωσικής μερικής επιστράτευσης ιδίως αυτές που έδειχναν Ρώσους να επιχειρούν να φύγουν όπως όπως.
Αγνοείται το γεγονός ότι η συγκεκριμένη επιστράτευση είναι και targeted. Ορισμένοι που κλήθηκαν είναι “φακελωμένοι” ως αντιφρονούντες. Τι περιμένατε; Για μετασοβιετικό καθεστώς μιλάμε.
Πολλοί έχουν στο μυαλό τους τις εικόνες των δικών μας νέων το 1940. Με το χαμόγελο στα χείλη… Ζουν σ άλλο κόσμο δυστυχώς.
Οι Ουκρανοί υπερασπίζονται τη πατρίδα τους. Αλλά και εκεί υπήρξαν φαινόμενα λιποταξίας πιο περιορισμένα.
Οι ΕΔ είναι αντανάκλαση της κοινωνίας.
Ο μετασχηματισμός των ρωσικών ΕΔ από το 2000 και μετά είναι απόλυτα συμβατός με τον αντίστοιχο μετασχηματισμό των δυτικών κοινωνιών.
Η Ρωσία δεν αποτελεί εξαίρεση και ως προς τον μετασχηματισμό της μεσαίας τάξης της μετά το 2001. Αλλα είχε δομικά προβλήματα και τα πληρώνει.
Για τα ελληνοτουρκικά, αυτό που με ανησυχεί σφόδρα είναι μη πληρώσουμε εμείς τις ανεπάρκειες δεκαετιών σε όλα τα επίπεδα.
Γι’ αυτό χρειάζεται εγρήγορση και κυρίως αλήθειες. Όχι ελαφρότητα…
Περισσότερα άρθρα από τον Κωνσταντίνο Λαμπρόπουλο:
ΑΠΟΨΕΙΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
*Ανάρτηση στο fb
