Η Ρούλα έκανε μυστήριο …………..

αληθινη αστυνομικη ιστορια
Εύθυμη κοινωνικοαστυνομική ιστορία. Γράφει ο  ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ- Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.

 

Ο μπαμπάς επιθυμούσε η ενηλικίωση του γιού του να ”είναι παρέα” με την μετάβασή του από παιδί σε άνδρα. Για τον λόγο αυτό πήρε τον γιό του για να τον ”μυήσει” και μαζί επισκέφθηκαν ένα οίκο ανοχής της εποχής,πρίν χρόνια.

Ο πατέρας ήταν ”γνώριμος” στο ”σπίτι” και αμέσως μόλις εισήλθαν στο σαλόνι αναμονής, η υπεύθυνη του οίκου, κατά κόσμο γνωστή ως  ”τσατσά” τους υποδέχθηκε θερμά καλωσορίζοντάς τους.

—Να κυρά-Μαρία να σου συστήσω από εδώ το παλληκάρι μου τον Γιαννάκη που βράζει το αίμα του για ”να πάρει το βάπτισμα του πυρός”.

–Καλώς το μου, καλώς το μου. Έλα Γιαννάκη μου, έλα λεβέντη μου, μη φοβάσαι. Η Ρούλα θα σε κάνει αντρειωμένο παλλήκαρο. Τα κορίτσια θα τρέχουν πίσω σου και θα πλακώνονται για χάρη σου.

Η μεγάλη στιγμή της ”μύησης” έφθασε και ο Γιαννάκης δειλά-δειλά με την παρότρυνση μπαμπά και γυναικών μπήκε στο ”ιερό”…

—Έλα αγόρι μου, έλα καλό μου, έλα γιαβρί μου και να δεις τι ωραία που θα περάσεις μαζί μου, έλα μη φοβάσαι, θα σε πάω στον παράδεισο….

Η ώρα περνούσε και ο Γιαννάκης όμως καθυστερούσε ….. Οι άλλοι πελάτες ανέμεναν στον καναπέ κατά προτεραιότητα τη σειρά τους  . Ο επόμενος όμως πελάτης που είχε σειρά ήταν πολύ νευρικός και δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα νεύρα του.

—Τι θα γίνει μαντάμ, πόσο θα περιμένω ακόμη να ξεπαρθενέψει το βυζανιάρικο ;

—Περίμενε Θανάση, θές ένα καφεδάκι για τα ”σεκλέτια” σου; Η Ρούλα ξέρει καλά τη δουλειά της ,ας αργήσει λιγάκι δεν πειράζει, να τον βοηθήσουμε τον πιτσιρίκο μωρέ, έτσι δεν είναι ;

—Τι λές τώρα, εμένα με ρώτησες αν μπορώ να περιμένω και δεν θέλω καφέ, τα νεύρα μου είναι ”τσατάλια”. Δώσε τον καφέ στο μυξιάρικο.

( Τότε παρεμβαίνει ο πατέρας του παιδιού ).

—Ποιόν λες ρε μυξιάρικο ; Θα σου σπάσω τα μούτρα κομπλεξικέ.

–Εμένα ρε ;

Δεν ήθελε και πολύ για να ανάψει ο καυγάς και οι δύο άνδρες ήλθαν στα χέρια μέσα στον ”ιερό χώρο του οίκου”. Την ώρα της σύρραξης βγαίνει η Ρούλα από το ”ιδιαίτερο” και τους λέει.

—Επιτέλους σταματήστε, εγώ εδώ μέσα κάνω ”ιερό μυστήριο” και σεις δέρνεστε ; Σεβαστείτε τον χώρο. Το παιδί έπαθε … αναστολή λειτουργίας.

Η  υπεύθυνη λειτουργίας τότε άρχισε να φωνάζει.

—–Τέλος. τέλος, εδώ είναι μ………δεν είναι γήπεδο !!!…

Θα φωνάξω την Αστυνομία. Γρηγόρη έλα γρήγορα βοήθησε.. ( Ο Γρηγόρης ήταν ο ….υπεύθυνος τάξης και ασφαλείας του οίκου, κατά κόσμο γνωστός ως ”νταβάς”. Με την παρέμβασή του έπεσε το ξύλο της …αρκούδας, και ο οίκος έγινε ”’Αμέρικαν μπάρ”,[κατά Παπαγιαννόπουλο]).

Ειδοποιήθηκε τότε η Αστυνομία, περιπολικό της οποίας επελήφθη του επεισοδίου και οδήγησε την ”τριάδα” στο αστυν. Τμήμα γιατί αλληλομηνύθηκαν.

—Να ξέρετε κυρ-αστυνόμε αυτός εδώ ο χλιμίτζουρας έβρισε τον γιό μου.

—Δεν τον έβρισα κυρ-αστυνόμε, νευρίασα αφού δεν μπορούσα να έχω άλλη υπομονή, γιατί θα μου ….έπεφτε η ….λίμπιντο!!…….

—Η ποια ; Τι είναι αυτό ;

—Η λίμπιντο, η λίμπιντο κυρ-αστυνόμε, η ”όρεξη’ ‘η κ……..πώς αλλιώς να σου το πω ; Μετά δεν θα ….μπορούσα να πάρω μπροστά και θα πάθαινα ψυχολογικό τραμπάκουλο….και ήλθε αυτός εδώ ο…..και μου έδωσε μπουνιά.

—Εσύ Γρηγόρη γιατί τους έδειρες ;

—Προσπάθησα να επιβάλω την ευταξία !!,γιατί δεν ήθελα αταξίες στο ”σπίτι” και γιατί είμαι αρραβωνιαστικός της Ρούλας. Μου ξέφυγαν άθελά μου κανά-δυό…

—-Καλά τι είσαι υπηρεσία μέτρων τάξεως ; Πάτε τώρα σε λίγο στον κ. Εισαγγελέα και άλλη φορά να φροντίσετε να σέβεστε την επιγραφή του μαγαζιού που λέει ”Παρακαλώ ησυχία, μη θορυβείτε. Σεβασμός στον χώρο”.

Ο Γιαννάκης τελικά ”είδε το φως το αληθινό” και έγινε επάξια άνδρας….

ΣΗΜ. Τα ονόματα δεν είναι αληθινά.

 

——————————————————————————————

Περισσότερες αληθινές αστυνομικές ιστορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ :

Αστυνομικές ιστορίες

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ