Γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης, Διεθνολόγος – Γεωστρατηγικός Αναλυτής – ιδρυτικό μέλος του Παρατηρητήριου Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας (ΠΕΜΑΣ)
Τις τελευταίες μέρες παρατηρώ τον Πούτιν. Όχι μόνο στο τι λέει, αλλά και στο πως συμπεριφέρεται και αντιδρά. Έχω δει δεκάδες ώρες από βίντεο των τελευταίων ημερών.
Από όσα βλέπω, εκτιμώ ότι βρίσκεται σε μια πνευματική κόπωση παλεύοντας μεταξύ ιδεολογίας-πεποιθήσεων και ψυχρών-πραγματιστικών υπολογισμών, γεγονός (και αυτό δεν αποτελεί απλά δική μου πεποίθηση) που τον έχει φέρει σε διαφωνία-σύγκρουση με στενούς και σημαντικούς συνεργάτες του. (Κρατήστε το αυτό που σας λέω…)
Οι Δυτικές κυρώσεις που ανακοινώθηκαν εναντίον της Ρωσίας κινήθηκαν σε ένα συμβατικό πλαίσιο
α) γιατί υπάρχει η λογική της κλιμάκωσης και σωστά δεν μπορείς να πας από το 1 κατευθείαν στο 5…
β) από το φόβο αν κινούνταν στραγγαλίζοντας οικονομικά τη Ρωσία, τότε ενδεχομένως και η Ρωσία να αντιδρούσε βιαιότερα, και
γ) για να αφήσουν κάποια περιθώρια στη διπλωματία που σε κάθε περίπτωση κάποια στιγμή θα καθίσει όλα τα εμπλεκόμενα μέρη στο τραπέζι να καταλήξουν σε μια νέα συμφωνία.
Ευθύνες σε ότι αφορά την κατάσταση στην Ουκρανία έχει και η Δύση με την εμμονή σε μια ήδη νεκρή συμφωνία (Συμφωνία/ες του Μίνσκ).
Αυτό ας το λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους κάποιοι δικοί μας και κάτω στην Κύπρο, γιατί δεν μας βλέπω καλά.
Σημαντική η αφωνία της Ινδίας στο ζήτημα των κυρώσεων!
Σημαντική επίσης η τήρηση αποστάσεων της Κίνας από τους λοιπούς στο ΣΑ του ΟΗΕ χθες.
Σημαντικό επίσης το άνοιγμα Πούτιν σε πλούσια αραβικά κράτη.
Τι σημαίνουν αυτά?
Το μπλοκάρισμα της Ρωσίας από τις δυτικές αγορές για να αντλεί κεφάλαια για την έκδοση ή αναχρηματοδότηση του χρέους της, την οδηγούν αυτόματα στο κατώφλι του Πεκίνου.
Ο φόβος της εξάρτησης από εκεί ωστόσο κάνει τη Μόσχα να κρατά ζεστούς και άλλους διαύλους.
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον στο εξής η παρακολούθηση αυτής της εξέλιξης.
Περισσότερα άρθρα από το Βασίλη Κοψαχείλη:
