H συμφωνία που αναμένεται να ανακοινωθεί επίσημα για την ονομασία των Σκοπίων, ήταν λίγο πολύ προδιαγεγραμμένη, τώρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα της εσωτερικής διαχείρισης της.
Όποιος νομίζει ότι μετά το χθεσινό περιβόητο τηλεφώνημα Ζάεφ στον Τσίπρα φτάνουμε στο τέλος της ιστορίας του ονοματολογικού των Σκοπίων θα δει γρήγορα ότι θα διαψευστεί γιατί τώρα θα αρχίσουν τα δύσκολα στο εσωτερικών των δύο χωρών και διαδικασίες που δε θα τελειώσουν σε μία εβδομάδα.
Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, η συμφωνία που αναμένεται να ανακοινωθεί επίσημα σήμερα μετά και το δεύτερο τηλεφώνημα, ήταν λίγο πολύ προδιαγεγραμμένη, κι αυτό το ήξεραν πολλοί και πρώτα και κύρια οι πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών.
Ο Ζάεφ στηρίχτηκε από τις «μεγάλες» δυνάμεις ώστε να ανέβει στην εξουσία της γειτονικής χώρας σπάζοντας την πολύχρονη κυριαρχία του υπερεθνικιστή Γκρουέφσκι για να λυθεί αυτό το ζήτημα. Ο δε, Τσίπρας στη κυριολεξία υποχρεώθηκε εν μέσω κρίσης, μνημονίων, τουρκικής προκλητικότητας να μπλεχτεί και με το Σκοπιανό, ανεξάρτητα φυσικά αν θα χρησιμοποιήσει πολιτικά τυχόν λύση.
Είχαν αποφασίσει και για τους δύο πριν από αυτούς. Το έχουμε αναφέρει ξανά ότι τα σχέδια Αμερικάνων και Ευρωπαίων (κυρίως των Γερμανών) είναι πολύ μεγαλύτερα από το πολιτικό μέγεθος των δύο πρωθυπουργών και των κυβερνήσεών τους ώστε να μην υπάρξει συμφωνία, σε αυτό το επίπεδο τουλάχιστον.
Το πρόγραμμα των διαπραγματεύσεων τηρήθηκε κατά γράμμα και η συμφωνία ουσιαστικά είναι έτοιμη εδώ και καιρό ακόμα και στις λεπτομέρειές της. Η εσωτερική του διαχείριση είναι αυτή που έχει απομείνει!
Το ποιος κερδίζει και ποιος χάνει σύμφωνα και με τα όσα αποκάλυψε χθες ο Νίκος Κοτζιάς είναι απλό.
Η Ελληνική πλευρά δίνει και επίσημα – γιατί ανεπίσημα το έχει δώσει εδώ και χρόνια – τον όρο Μακεδονία στη νέα ονομασία, αλλά παίρνει όλα τα υπόλοιπα (ονομασία erga omnes, γεωγραφικό προσδιορισμό, συνταγματική απαλλαγή αλυτρωτικών αναφορών, προσδιορισμός γλώσσας ως σλάβικη κ.α.).
Οι Σκοπιανοί από την άλλη πετυχαίνουν ονομασία με τον όρο Μακεδονία και με τη βούλα της Ελλάδας που τους ανοίγει τις πόρτες σε ΕΕ και ΝΑΤΟ και άρα την επιβίωσή τους αλλά χάνουν όλα τα υπόλοιπα ανιστόρητα και αλυτρωτικά με τα οποία όμως γαλουχήθηκαν και συντηρήθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Η συμφωνία λοιπόν ήταν «συμφωνημένη» και τώρα ετοιμάζεται να βάλει φωτιά στο εσωτερικό των δύο χωρών με πολιτικές αναταράξεις που είναι σίγουρο ότι μπορεί να φέρουν και μεγάλες ανατροπές.
Προφανώς και το πιο δύσκολο έργο θα έχει ο Ζάεφ καθώς τυχόν αποτυχία να υιοθετηθεί η συμφωνία από τη χώρα του θα βάλει βόμβα στα θεμέλιά της και θα καταστραφεί πολιτικά ο ίδιος.
Στη χώρα μας τα πράγματα είναι το ίδιο μπερδεμένα αλλά τυχόν αποτυχία δε θα στοιχίσει το ίδιο στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση έχει έναν συνέταιρο που δήλωσε εξαρχής ότι δε δέχεται καμιά ονομασία με τον όρο Μακεδονία.
Το δε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης η ΝΔ δεν ξέρει που πατά και που βρίσκεται με τρείς διαφορετικές θέσεις που απλά περιμένουν την συμφωνία για να εκφραστούν και εσωτερικά με τις εξωτερικές πιέσεις όμως να είναι ισχυρές. Ακόμα όμως και να καταλήξει σε μια κοινή θέση ξέρει ότι πολιτικά θα συρθεί πίσω από τον Αλέξη Τσίπρα που θα εμφανιστεί ως ο Πρωθυπουργός που έλυσε το πρόβλημα και μάλιστα ταυτόχρονα με την λήξη των μνημονιακών προγραμμάτων.
Ίσως ο πραγματικά μοναδικός αστάθμητος παράγοντας είναι οι ίδιοι οι λαοί των δύο χωρών και το πώς και εάν θα αντιδράσουν. Είναι πολύ πιθανόν όμως να συνθλιβούν ανάμεσα στα πολύ ισχυρά συμφέροντα που κρύβονται στη περιοχή.
