Σώμα Καλαβρίας: Έλληνες μισθοφόροι των Βρετανών

Οι Βρετανοί, κατά τη διάκεια των Ναπολεοντείων Πολέμων συγκρότησαν πολλά σώματα ξένων, υπηκόων ή μη του στέμματος. Ένα από αυτά ήταν το Σώμα Καλαβρίας.

 

Ανάμεσα στα σώματα αυτά σχηματίστηκαν και πέντε τουλάχιστον, στα οποία υπηρέτησαν Έλληνες.

Το πρώτο από αυτά ήταν το «Ελεύθερο Σώμα Καλαβρίας». Το σώμα, δυνάμεως 400 ανδρών, συγκροτήθηκε το 1809 και περιελάμβανε στις τάξεις τους κυρίως Ιταλούς, αλλά και Έλληνες της νότιας Ιταλίας.

Αργότερα η δύναμη του αυξήθηκε και έφτασε τους 500 περίπου άνδρες.

Οι περισσότεροι άνδρες του, προερχόταν από τις τάξεις του ναπολιτάνικου στρατού και συγκεκριμένα από το περίφημο «Βασιλικό Μακεδονικό Σύνταγμα Πεζικού», το τάγμα των «Μακεδόνων Κυνηγών» και το «Αλβανικό Τάγμα», το οποίοι στην πραγματικότητα ήταν βορειοηπειρωτικό, αφού η πλειοψηφία των ανδρών του προερχόταν από τη Χειμάρρα.

Το Μακεδονικό Σύναταγμα προήλθε από το «Σύνταγμα Χειμαρριώτων» του ενετικού στρατού.

Συγκροτήθηκε το 1734 –35. Το 1754 το Σύνταγμα διέθετε ένα λόχο γρεναδιέρων και δύο τάγματα, το καθένα με έξι λόχους γραμμής. Πρώτος διοικητής του ήταν ο Χειμαρριώτης Στρατής Γκίκας, τον οποίο διαδέχθηκε ο Κεφαλλονίτης Γεώργιος Χωραφάς.

Το Βασιλικό Μακεδονικό Σύνταγμα πολέμησε στον Πόλεμο της Αυστριακής Διαδοχής (1740 –48), λαμβάνοντας μέρος στη μάχη του Βελλέτρι, όπου και διακρίθηκε.

Αργότερα πολέμησε κατά των πειρατών της Μπαρπαριάς. Έλαβε επίσης μέρος στους Ναπολεόντιους Πολέμους, μετά τους οποίους διαλύθηκε.

Άνδρες αυτών των μονάδων λοιπόν κατέφυγαν το 1806 στη Σικελία, μαζί με τον βασιλιά των Δύο Σικελιών, ο οποιός έχασε το βασίλειο του από τους Γάλλους. Μόνο η Σικελία του απέμεινε, την οποία και διατήρησε με τη βοήθεια των Βρετανών.

Το Ελέυθερο Σώμα Καλαβρίας θεωρείτο από τους Βρετανούς το καλύτερο ελαφρύ σύνταγμα της Μεσογείου. Οι άνδρες του πολέμησαν γενναία.

Το 1810 μάλιστα 316 άνδρες του συμπολέμησαν με το 1ο Ελληνικό Σύνταγμα Ελαφρού Πεζικού, του βρετανικού στρατού, στην μάχη της Λευκάδας.

Στην μέγιστη ακμή του, το 1813, το Σώμα έφτασε να αριθμεί περίπου 1.500 άνδρες, οργανωμένους σε 15 λόχους ακροβολιστών.

Από αυτούς οι έξι λόχοι πολεμούσαν στην Ισπανία, έξι στάθμευαν στα Επτάνησα και τρείς στη Σικελία. Δύο λόχοι του συμμετείχαν στην επιχείρηση κατάληψης της Τεργέστης, τον Οκτώβριο του 1813.

Τον Απρίλιο του 1814 οι μαχόμενοι στην Ισπανία λόχοι επανήλθαν και μαζί με τους υπολοίπους συμμετείχαν στην απελευθέρωση της Ιταλίας απο τους Γάλλους.

Στις 16 Απριλίου, πάλι μαζί με το 1ο Ελληνικό Σύνταγμα Ελαφρού Πεζικού, συμμετείχε στην κατάληψη της Γένουας. Το Σώμα διαλύθηκε το καλοκαίρι του 1814.