Το στοίχημα της Θητείας και η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ

“Ο στρατός ανήκει στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους και παράλληλα λειτουργεί ως ιδεολογικός μηχανισμός, εγχαράσσοντας όψεις της κυρίαρχης ιδεολογίας, όπως η πειθάρχηση, η υπακοή, ο εθνικισμός, και συντελεί στη διαμόρφωση της ταυτότητας των νέων.

Η στρατιωτική θητεία αποτελεί άλλον ένα «βραχνά» για τους νέους ανθρώπους, οι οποίοι πλήττονται ιδιαίτερα στην περίοδο της κρίσης. Από οικονομικής πλευράς, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η στράτευση. Η οικονομική αποζημίωση που προβλέπεται είναι εξευτελιστικά χαμηλή με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η διαβίωση τόσο μέσα στο στρατόπεδο όσο και έξω από αυτό. Επιπλέον οι πελατειακές σχέσεις οι οποίες εδώ και πολλές δεκαετίες καθορίζουν το σύστημα των τοποθετήσεων και των μεταθέσεων του στρατιωτικού προσωπικού, παγιώνουν μια αντίληψη «ζούγκλας», όπου όποιος δεν έχει πρόσβαση στον πελατειακό μηχανισμό έρχεται αντιμέτωπος με κατάφωρες αδικίες.

Έτσι ενδεικτικά, υπάρχουν στρατόπεδα της παραμεθορίου όπου στερείται στους οπλίτες η έξοδος για τριάντα μέρες λόγω έλλειψης προσωπικού και άλλα, σε αστικά κέντρα όπου οι οπλίτες είναι υπεράριθμοι. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι πολύ συχνές εθνικιστικές, σεξιστικές και ρατσιστικές συμπεριφορές στελεχών σαν κομμάτι της εκπαίδευσης, καθώς και η παντελής έλλειψη δυνατότητας συλλογικής αντιμετώπισης των καθημερινών προβλημάτων από τους οπλίτες και ανάπτυξης οργανωμένης συνδικαλιστικής δράσης που θα θωρακίζει τους στρατευμένους από τις αυθαιρεσίες της ιεραρχίας.

Τέλος είναι ανάγκη να αναφερθεί η απαράδεκτη διαρκής ποινική δίωξη των ολικών αρνητών στράτευσης καθώς και η απουσία ενός επαρκούς πλαισίου εναλλακτικής θητείας μιας και το υπάρχον πλαίσιο του «αντιρρησία συνείδησης» είναι εκδικητικό και αποτρεπτικό για τον στρατεύσιμο.”

Εδώ το κείμενο είναι σαφές αναφορικά με το τι βιώνουν οι νέοι στη στράτευση, μιλάει για ρατσιστσικές, εθνικιστικές και σεξιστικές συμπεριφορές στελεχών και φυσικά για την έλλειψη συνδικαλισμού στους στρατεύσιμους, αλλά και για τους αρνητές στράτευσης που δεν προστατεύονται.

Ένας από τους πλέον διφημισμένους αρνητές στράτευσης, ο γνωστός κ. Καρανίκας, είναι πλέον σύμβουλος στρατηγικής στο Μαξίμου εξαργυρώνοντας (έχει σημασία η λέξη) έτσι προσωπικές και ιδεολογικές σχέσεις με τον πρωθυπουργό. Η σημαντική πλειοψηφία όμως έχει θέματα. Αυτό που επειδικτικά αγνοούν είναι το κείμενο είναι η συνταγματική επιταγή για τη στράτευση η οποία είναι παράλληλα δικαίωμα και υποχρέωση όλων (και των γυναικών) των Ελλήνων πολιτών.

Υπάρχει όμως μια ομάδα άτυπων και διορισμένων αστράτευτων συμβούλων και ένας σημαντικός αριθμός στελεχών της Νεολαίας που θεωρεί τη στράτευση σοβαρό πρόβλημα για τη ζωή τους. Αυτοί οι τελευταίοι κάνουν ότι μπορούν για να πιέσουν προς κάθε κατεύθυνση για μείωση της θητείας ή και εναλλακτική θητεία, σε ένα πλαίσιο πολιτικής – κοινωνικής στράτευσης χωρίς τη χρήση οπλισμού.

Η κατάσταση στις μονάδες με την έλλειψη πόρων και την ένδεια μέσων, έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια πολλά και σημαντικά προβλήματα. Ένα απ’ αυτά είναι και ο εξοπλισμός των στρατευσίμων αλλά και η συνεχείς καθυστερήσεις σε αναπληρώσεις ρουχισμού κυρίως.

Η αδυναμία της στρατιωτικής ηγεσίας μέχρι τώρα να πείσει για βαθιές αναγκαίες τομές αλλά και να δεχτεί με τρόπο ρεαλιστικό την αδυναμία της κοινωνίας να ακολουθήσει το μοντέλο λειτουργίας του είναι καταλυτικός παράγοντας στο να εμφανίζονται κείμενα σαν το παραπάνω.

Η στράτευση και η θητεία δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται από τους πολίτες ως χαμένος χρόνος και δεν πρέπει να είναι. Η συμπεριφορά των λίγων στελεχών που όντως δημιοργούν προβλήματα σε στρατεύσιμους αλλά και στους ανωτέρους τους οφείλει να ελεγχθεί. Επίσης, δεν είναι δυνατόν να έχουμε σήμερα αναλογικά μεγαλύτερο ποσοστό στρατευσίμων στην Αθήνα απ΄ότι τον Έβρο και στα νησιά. Η πολιτική εκμετάλευση της θητείας από κάθ μορφή πολιτικάντηδων έχει εξαντλήσει κάθε όριο στον καιρό της κρίσης. Η εκπαίδευση των στρατευσίμων ακολουθεί το ίδιο σύστημα εδώ και περίπου σαράντα χρόνια.

Αυτές είναι διαπιστώσεις που όλοι στις Ένοπλες Δυνάμεις γνωρίζουν, δε λέμε κάτι καινούργιο. Η κατάσταση αυτή βοηθάει αντικοινωνικά στοιχεία και χώρους προλεταριακού πολιτικού περιεχομένου να αμφισβητούν ευρέως τη σράτευση ως θεσμό. Η έλλειψη κατανόησης των εξωτερικών κινδύνων και η λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων ως φορέα αποτροπής κρίσεων δεν τους αγγίζει απλά και μόνο γιατί οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες χρησιμοποιούν τη στράτευση ως “κερασάκι στην τούρτα” για εξαγγελίες και ρουσφέτια.

Έτσι έχουμε φτάσει στο σημείο σήμερα, το κείμενο της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ να εκφράζει ένα σημαντικό μέρος των νέων της Ελληνικής κοινωνίας, κι όσοι δεν το βλέπουν ή δε θέλουν να το δούν απλά εθελοτυφλούν. Η συστηματική πίεση που ασκείται στον πρωθυπουργό για μείωση χρόνου στράτευσης και εναλλακτική θητεία χωρίς χρήση όπλου κάποια στιγμή θα βρεί πρόσφορο έδαφος και τότε τα προβλήματα θα πολλαπλασιαστούν.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι μέρος της Ελληνικής κοινωνίας και μάλιστα από τα πλέον υγιή στοιχεία της. Η κάθε κυβέρνηση τις χρησιμοποιεί κατά το δοκούν και για κοινωνικό έργο και για συνδρομή σε άλλες πλην της αποστολής τους δραστηριότητες. Υπάρχει και το θεσμικό αλλά και το νομικό πλαίσιο για να γίνει ο χρόνος της θητείας χρόνος δημιουργικός και παραγωγικός για τους στρατευσίμους. Τότε η πίεση δε θα είναι για να την αποφύγουν αλλά θα αποζητούν τη θητεία και θα αισθάνονται χαρά και τιμή να υπηρετούν.

Καλό είναι να μην τα βλέπουμε όλα μονόπαντα και να επιρρίπτουμε ευθύνες στους άλλους γιατί τελικά δεν υπάρχουν “άλλοι”, είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ο θεσμός της στρατιωτικής θητείας είναι απότοκος του ιερού δικαιώματος των Ελλήνων που προέρχεται από την αρχαία παράδοση αυτού του τόπου. Το ότι τον έχουμε καταντήσει σε τέτοιο σημείο είναι μια ευθύνη που μας βαρύνει συνολικά σαν κοινωνία. Οφείλουμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές αυτό που παραλάβαμε ως έδαφος που ονομάζεται ελληνικό. Για να είμαστε σίγουροι για ο τι θα παραδώσουμε υποχρεούμαστε να πείσουμε τους νέους, όλους τους νέους, πως η θητεία είναι απαραίτητη όχι μόνο για το Στρατό αλλά κυρίως για την κοινωνία.

Μπορούμε να το κερδίσουμε αυτό το στοίχημα;