Διαβάστε τη συγκινητική ανάρτηση που έκανε ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Ζιαζιάς για τους δύο ήρωες της Ρόδου που εκτέλεσαν οι Ναζί.
Ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Ζιαζιάς με μία ανάρτησή του στο facebook τιμά τους ήρωες της Ρόδου, Γιώργο Κωσταρίδη και Μιχάλη Βρούχο, που εκτελέστηκαν από τους Ναζί σαν σήμερα στις 20 Σεπτεμβρίου 1944.
Όπως μας ενημερώνει ο Στρατηγός Ζιαζιάς, αφού προηγήθηκε μια δίκη με συνοπτικές διαδικασίες δύο μέρες νωρίτερα από το Στρατοδικείο της Μεραρχίας Εφόδου «Ρόδος» που καταδίκασε σε θάνατο τον Βρούχο και τον Κωσταρίδη (μαζί με τρεις Ιταλούς) «εν ονόματι του γερμανικού λαού» με την κατηγορία «της συνδρομής προς την υπηρεσία πληροφοριών του εχθρού».
Ολόκληρη η ανάρτηση του Στρατηγού Κωνσταντίνου Ζιαζιά:
ΟΙ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ ,ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΡΟΥΧΟΣ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΣΤΑΡΙΔΗΣ
“ΣΤΙΣ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1944
ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΑΝ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ
ΟΙ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΣΤΑΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΡΟΥΧΟΣ
ΑΝΔΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΗΞΕΡΑΝ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥΣ
ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
ΤΟ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ”
Γράφει το επίγραμμα στο Μνημείο που στήθηκε αθόρυβα το 1994 στους αμπελώνες της Κ.Α.Ι.Ρ, στον τόπο οπου εκτελέστηκαν .
Συμπληρώθηκαν 74 χρόνια από την εκτέλεση των πατριωτών Μιχάλη Βρούχου και Γιώργου Κωσταρίδη. Οι δύο νεοι Ροδίτες εκτελέστηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής στις 20 Σεπτεμβρίου 1944 ύστερα από συνοπτικές διαδικασίες για την αντιστασιακή τους δράση, δεδομένου ότι συμμετείχαν σε κατασκοπευτικό κλιμάκιο το οποίο συγκέντρωνε πληροφορίες για τις κινήσεις του εχθρού και τις διαβίβαζε στις συμμαχικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή.
Ο Γιώργος Κωσταρίδης και ο Μιχάλης Βρούχος επέδειξαν πρωτοφανή ηρωισμό κατά τη σύλληψη τους, κατα την διάρκεια της δίκης ,αλλα κυρίως κατα την εκτέλεση τους . «Πέθαναν ζητωκραυγάζοντας για την Ελλάδα. ‘Ηταν ψύχραιμοι και αξιοπρεπείς. Βάδιζαν προς τον Γολγοθά τους με ψηλά το κεφάλι” , περιγραφει ο Ιταλός ιερέας.
Γράφει ο ΗΡΩΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΡΟΥΧΟΣ ,ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ:”Αγαπητοί μου γονείς, σας ζητώ να με συγχωρήσετε για τη μεγάλη λύπη που σας προξενώ. ‘Οταν αναμίχθηκα σ’αυτήν την υπόθεση, ήξερα ποιό θα είναι το τέλος μου, αλλά πίστευα ότι είχα χρέος να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στην Πατρίδα. Παπά, εσύ μας έλεγες πάντα ότι πάνω απ’όλα πρέπει νάχουμε την Ελλάδα. Αυτό έκαμα. Θέλω να μη λυπάστε αλλά να είστε περήφανοι για το παιδί σας. Φιλιά σ’όλους, Χριστίνα, Κώστα, Σάββα, Αμαλία, Μαρίκα, Γιώργο, Πόπη, και προπαντός στην Χριστίνα και την Αμαλία που φυλακίστηκαν για μένα. Να προσέχετε την μαμά .
Καζέρμα Ρετζίνα 20 Σεπτεμβρίου 1944 .Ο υιός σας . ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ , ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ .
ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΥΠΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ ,ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ. ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΘΕΛΟΘΥΣΙΕΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ . “ΗΡΩΕΣ ΚΙ ΑΝ ΚΟΙΜΑΣΤΕ , ΣΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΔΟΞΑ ΜΟΥ , ΜΑΚΑΡΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑΣΤΕ” ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΕΙ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ.
