Με την παρακάτω ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα, ο επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ, Στρατηγός Κωνσταντίνος Ζιαζιάς αναφέρεται στο αρχοντικό του Μακεδονομάχου Παύλου μελά, το οποίο έχει αφεθεί στη φθορά του χρόνου και κινδυνεύει να καταρρεύσει.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΘΝΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ; ΟΛΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ……
Καταρρέει το αρχοντικό του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά ,Οδό Τατοΐου 50 στην Κηφισιά.
Το κτήριο ,με την χαρακτηριστική διακόσμησή του ,έχει αφεθεί στη φθορά του χρόνου, και κινδυνεύει να καταρρευσει .
Η φθαρμένη σημαία , που είναι αναρτημένη έξω από το αρχοντικό , καταδεικνύει την έλλειψη ιστορικής μνήμης και την αδιαφορία της κοινωνίας ,των συναρμόδιων υπουργείων και τοπικών φορέων.
Το κτήριο κτίστηκε το 1895 (124 ετών), και είναι εθνική ντροπή που βρίσκεται σε αυτή την άθλια κατάσταση , εσωτερικά και εξωτερικά.
Το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο Κηφισιάς,το εχει κηρυξει ομόφωνα εθνικό μνημείο και ο τότε υπουργός Πολιτισμού το κήρυξε διατηρητέο μνημείο αλλα η «Η μελέτη για την πλήρη αποκατάστασή του που εκπονήθηκε το 2012 έχει μείνει στα συρτάρια…»
Επί πολλά χρόνια βέβαια οι τοπικοί άρχοντες της Κηφησιάς , σε προεκλογικές τους εξαγγελίες , τονίζουν ότι θα συντηρήσουν το ιστορικό οίκημα , αλλά πάντα μένουν στα λόγια …..
Εκτιμώ ότι μόνο ο «ιδιωτικός φορέας >> η η ενεργοποίηση της ομογένειας , θα μπορούσε να δώσει λύση στη διάσωση του ιστορικού οικήματος και μετατροπή του σε Μουσείο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ.
Νομίζω ότι δεν τιμά κανένας μας η κατάσταση της οικίας τουΗΡΩΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ .
Δεν συζητώ ότι ο πολιτικός κόσμος θα «ασχοληθεί» με τέτοια θέματα , αφού έχουν να ασχοληθούν με τα <<σοβαρά» ζητήματα της δανειοδότησης των μελών του και των κομμάτων …….
Ο Παύλος Μέλας άφησε μια πλούσια ζωή , μια υπέροχη οικογένεια , για την Ελλάδα , για της Μακεδονία …….Είναι ο Εθνομάρτυρας του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ Αγώνα , έδωσε στην Πατρίδα ότι πιο πολύτιμο είχε, την ΖΩΗ ΤΟΥ .
Γραφει προς την σύζυγό του, Ο ΜΙΚΗΣ ΖΕΖΑΣ ,ωσάν να προαισθανόταν το τέλος του: «…Αναλαμβάνω αυτόν τον αγώνα με όλη μου την ψυχήν και με την ιδέαν, ότι είμαι υποχρεωμένος να τον αναλάβω. Είχα και εγώ την ακράδαντον πεποίθησιν, ότι δυνάμεθα να εργασθώμεν εν Μακεδονία και να σώσωμεν πολλά πράγματα. Έχων δε την πεποίθησιν ταύτην, έχω και υπέρτατον καθήκον να θυσιάσω το παν όπως πείσω την Κυβέρνησιν και την κοινήν γνώμην περί τούτου…».
