Στρατηγός Ζιαζιάς: “Παραιτήθηκα γιατί δε σκέφτηκα την καρέκλα της εξουσίας – έκανα το αυτονόητο”

Η ομιλία του Στρατηγού Κωνσταντίνου Ζιαζιά, επίτιμου Αρχηγού ΓΕΣ, κατά την τιμιτική βράβευσή του από το ΔΣ της ΕΑΑΣ, κατά το ετήσιο συνέδριό της.

Η ΕΑΑΣ στο ετήσιο συνέδριό της, που διεξηχθει στο Πολεμικό Μουσείο, απενειμε τιμητικές βραβεύσεις σε διακεκριμένες προσωπικότητες της Ελληνικής κοινωνίας :

α. Τον ΕΠΙΤΙΜΟ ΑΡΧΗΓΟ ΓΕΣ Στρατηγο ε.α. κ. Κωνσταντίνο Ζιαζιά

β. Τον Υπτγο ε.α. κ. Κωνσταντίνο Κολοκούρη

γ. Τον ΕΠΙΤΙΜΟ ΥΠΑΡΧΗΓΟ της ΕΛ.ΑΣ. Αντγο ε.α. κ. Ιωάννη Ραχωβίτσα και

δ. Τον ΕΠΙΤΙΜΟ ΠΡΟΕΔΡΟ του ΣτΕ κ. Σωτήριο Ρίζο.

Ο χαιρετισμός του Στρατηγού Κωνσταντίνου Ζιαζιά :

«ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ , ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ

Ειναι μεγάλη τιμή για μένα να με τιμά η ΕΝΩΣΗ Αποστράτων της χώρας μας . Να με τιμούν οι Συνάδελφοι . Γι`αυτό ευχαριστώ το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης .

Χωρίς να το επιζητώ , αυτες τις στιγμές , περνάει από μπροστά μου , σαν κινηματογραφική ταινία ,η λιτή, η δωρική, η απέριττη αλλα και πολυκύμαντη ζωή μου .

Αυτη η όμορφη και ενδιαφέρουσα για μένα ταινία ξεκίνησε από το βουνό των Θεών, τον Όλυμπο , σε μια στάνη , που επικρατούσε πειθαρχία , σεβασμός , αγαπη, αλλα και το ασυμβίβαστο και αδούλωτο πνεύμα του Σαρακατσάνου . Εκτυλίχθηκε από τον ΕΒΡΟ έως το Καστελοριζο . Ο τίτλος που μπορώ να δώσω σ` αυτη την ταπεινή και δωρική ταινία ειναι «Από τα ψηλωματα του Ολύμπου στα αφιλόξενα μονοπάτια της οδού Μεσογειων» .

Μια ταινία που ειχε χαρές, λύπες, επιτυχιες , αποτυχίες, συγκινήσεις και αγωνίες . Ειχε ευχαριστο τέλος, οχι βέβαια γιατι έγινα Αρχηγός , αλλα γιατι σημερα κοιτάω στα μάτια τους συναδέλφους μου και απολαμβάνω την αγαπη και τον σεβασμό τους, αλλα και την αγαπη και τον σεβασμό της κοινωνίας μας .  Ενα μεγάλο και αγνό ευχαριστώ προς όλους αυτούς τους αυτονόητους πρωταγωνιστές  της ταινίας μου .

ΑΓΑΠΗΤΟΙ Συνάδελφοι

Ο Αρχηγός, κατα την διάρκεια της θητειας του, καλείται να αφήσει προτυπα συμπεριφοράς προς τους νεότερους συναδέλφους , οι οποίοι τον θέλουν μάχιμο , ειλικρινή, συνεπή , αποφασιστικό , ασυμβίβαστο,με θάρρος της γνώμης,επαγγελματία,άνθρωπο και πάντα έτοιμο να αναλάβει προσωπική ΘΥΣΙΑ έναντι των υφιστάμενων του, έναντι των συναδέλφων, έναντι του ΓΕΝΙΚΟΥ καλού .

Ο Αρχηγός κατα την διάρκεια της ΘΗΤΕΙΑΣ του πρέπει να εργάζεται για το καλό του Στρατεύματος και οχι για το ατομικό του ΣΥΜΦΕΡΟΝ και την ατομική του προβολή .

Ο Αρχηγός όταν διαφωνεί με την πολιτική ηγεσία για θεσμικά θεματα , δεν κάνει ανταρτοπόλεμο εντός του στρατεύματος , για την καρέκλα, αλλα απερχεται έντιμα για το καλό του στρατεύματος και της ΠΑΤΡΙΔΟΣ .

Ο Αρχηγός κατα την διάρκεια της ΘΗΤΕΙΑΣ του οφειλει να προετοιμάζει τον διάδοχο του και οχι να αποστρατεύει τους άξιους και ικανούς για να διασφαλίσει την καρέκλα της ΕΞΟΥΣΙΑΣ του .

Προσωπικα εκείνο το βραδι , δεν έκανα κατι σημαντικό , έκανα το αυτονόητο για κάθε στρατιώτη , δεν σκέφθηκα την καρέκλα της εξουσιας , σκέφθηκα πως με το ξημέρωμα θα κοίταζα στα μάτια τους συναδέλφους ; πως Θα κοίταζα στα μάτια τους Αντιστρατηγους του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου;  Εκανα αυτό που πρόσταζε η συνείδηση μου , έκανα αυτό που πρόσταζε το νομικό και εθιμικό δίκαιο του στρατού μας , έκανα αυτό που πρόσταζε ο κώδικας τιμής που είχα γαλουχηθεί από την οικογένεια μου , από την Φάρα μου . Παραιτήθηκα , χαιρέτησα με σεβασμό τις σημαίες μας και τους συναδέλφους δεν  δίχασα το στράτευμα , όπως διατείνονται ορισμένοι , αλλα πιστεύω ότι προστάτεψα το ΘΕΣΜΙΚΟ και συνταγματικό πλαίσιο που πρέπει να λειτουργεί ο οργανισμός των ΕΝΟΠΛΩΝ Δυνάμεων . Προστάτευσα εκείνο το βραδι πολλούς άξιους συναδέλφους για να συνεχίσουν την επιτυχή σταδιοδρομία τους στις Ενοπλες Δυνάμεις .  Ειναι πιστη  μου ότι προστατευσα εκείνες τις μεταμεσονύκτιες ωρες ,την τιμή και την αξιοπρέπεια του στρατεύματος και την δίκη μου . Βέβαια  Ουδείς Αναντικατάστατος ,και ο επόμενος Αρχηγός ηταν αριστος , ηταν καλύτερος από εμένα και ετσι πρέπει να ειναι πάντα .

Η σεμνότητα είναι το προσωπείο του βάθους του καθενός μας. Πάνω από όλα υπάρχει  η τιμή και η αξιοπρέπεια του Στρατεύματος . Πάνω από όλα ειναι ο συναδελφος, οι υφιστάμενοι μας , τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίζουμε με σεβασμό , με εντιμοτητα και ενδιαφέρον. Πάνω από όλα ειναι η ΠΑΤΡΙΔΑ .

ΑΓΑΠΗΤΟΙ Συνάδελφοι

«Πραματευτής δεν ήμουνα .

Η μοίρα μου το έφερε να γίνω καπετάνιος .

Μα δε θα ήτανε σωστό να κάνω πραμάτεια το καπετανλικι μου,

για να καζαντισω» . Όπως είπε ο μεγάλος Νικηταράς και τα λογια του με αντιπροσωπεύουν απόλυτα . Έμεινα να καλλιεργώ την γη μου, δεν με γοήτευσαν , δεν με μάγεψαν , οι σειρήνες της ΕΞΟΥΣΙΑΣ , της πολιτικης ,των κομματικών υποσχέσεων και του πλουτισμού . Με μαγεύει πιο πολυ το χαμόγελο και η αγαπη των υφιστάμενων μου , της πλειοψηφίας των συναδέλφων μου . Ο Αρχηγός ειναι για να ενώνει τον λαό μας και οχι να τον διαιρει συμμετέχοντας σε κομματικούς σχηματισμούς .

Ευχομαι υγεια σε όλους σας και η χώρα μας να ξεπεράσει και αυτόν τον σκόπελο της πανδημίας και να βρει την περπατησιά της .

Καλό σας βραδι και σας ευχαριστώ και πάλι» .